Γερμανικό ραντάρ εντοπίζει F-35; Μάλλον όχι…

Μια γερμανική αμυντική εταιρία ισχυρίζεται ότι εντόπισε δύο F-35 Joint Strike Fighters με ένα νέο τύπο ραντάρ. Η Hensoldt λέει ότι παρακολούθησε τα νέα αμερικανικά αεριωθούμενα αεροσκάφη για σχεδόν 100 μίλια. Το κατόρθωμα φαντάζει εξωπραγματικό, ωστόσο η εποχή που τα αεροσκάφη stealth θα εντοπίζονται εύκολα, μάλλον απέχει πολύ ακόμη.

Τα παραδοσιακά ραντάρ εκπέμπουν ραδιοκύματα και στη συνέχεια μελετούν τα κύματα που αντανακλούν τα ιπτάμενα αντικείμενα και επιστρέφουν στο δέκτη. Αυτό επιτρέπει στον χειριστή ραντάρ να υπολογίσει πληροφορίες όπως ταχύτητα, ύψος και κατεύθυνση του αεροσκάφους ή του πυραύλου. Το ραντάρ μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την αποστολή μαχητικών για να αναχαιτίσει ένα εισερχόμενο αεροσκάφος ή την εκτόξευση Α/Α βλημάτων. Τα αεροσκάφη stealth όπως το αμερικανικό F-35 και το κινεζικό J-20, κατασκευάστηκαν ειδικά για να ελαχιστοποιούν την επιστροφή που θα έχει ένα ραντάρ από το αεροσκάφος.
Το μέλλον πλέον ανήκει στα stealth μαχητικά, και από εδώ και στο εξής, αυτή η τεχνολογία θα είναι βασικό προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη οποιουδήποτε νέου αεροσκάφους. Αναγκαστικά πλέον, οι τεχνολογίες εντοπισμού τους, προσπαθούν να εξελιχθούν αναλόγως (βλέπε κβαντικά ραντάρ).
Η Hensoldt ισχυρίζεται πως ανέπτυξε ένα νέο παθητικό σύστημα ραντάρ, που ονομάζεται TwInvis. Το TwInvis λειτουργεί μελετώντας ηλεκτρομαγνητικές εκπομπές στην ατμόσφαιρα, όπως σήματα ραδιοφωνικών σταθμών, τηλεοπτικά σήματα, σήματα πύργων κινητής τηλεφωνίας, εμπορικά ραντάρ και ούτω καθεξής. Το σύστημα μπορεί να ανιχνεύσει τα αεροσκάφη που κινούνται μέσω αυτής της αόρατης θάλασσας σημάτων “με την ανάγνωση του τρόπου με τον οποίο τα σήματα ‘αναπηδούν’ πάνω σε αυτά”. Η αρχή με βάση την οποία δουλεύει ένα παθητικό ραντάρ, δεν είναι κάτι καινούργιο. Το 1935, ο Robert Watson-Watt πέτυχε να ανιχνεύσει ένα βομβαρδιστικό Handley Page Heyford σε απόσταση 12 χιλιομέτρων, με τη βοήθεια των ραδιοκυμάτων που εξέπεμπε το BBC.
Δυο F-35A των Η.Π.Α. επισκέφθηκαν τη Γερμανία το 2018 για να συμμετάσχουν στο Berlin Air Show. Η Hensoldt έστησε ένα σύστημα ραντάρ TwInvis στην αεροπορική επίδειξη … αλλά τα F-35s δεν απογειώθηκαν ποτέ. Ωστόσο, η εταιρεία έστησε ένα ακόμη ραντάρ σε απόσταση από το το αεροδρόμιο, και εντόπισε τα αεροπλάνα να απογειώνονται, παρακολουθώντας τα για 150 χιλιόμετρα (93 μίλια).
Βέβαια εδώ υπάρχει και αντίλογος. Εφόσον τα F-35 πήγαν στη Γερμανία για στατική επίδειξη και όχι για κάποια άσκηση, πιθανότατα “φορούσαν” ανακλαστήρες ραντάρ, προκειμένου να μην είναι “αόρατα” στα φίλια ραντάρ. Επιπλέον, ήξεραν πότε έρχονταν τα F-35 και ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν τα σήματα από τους αναμεταδότες ADS-B των αεροσκαφών για να βοηθήσουν στην αναγνώριση τους. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι αντίπαλοι δεν θα ξέρουν ότι τα αεροσκάφη έρχονται και οι πομποί ADS-B θα απενεργοποιηθούν. Τα σήματα στα οποία βασίζει τη λειτουργία του το TwInvis, σίγουρα δεν καλύπτουν μεγάλες ακατοίκητες περιοχές, ενώ θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως σε περίπτωση πολέμου, ο επιτιθέμενος θα αχρηστεύσει τεχνολογίες, όπως σήματα κινητής τηλεφωνίας. Σε κάθε περίπτωση, η εταιρία δεν έχει παρουσιάσει τα “raw data” από το συγκεκριμένο περιστατικό, ούτως ώστε αυτά να αξιολογηθούν.
Η τεχνολογία ακούγεται πολλά υποσχόμενη, και το TwInvis θα μπορούσε να είναι πραγματικά πραγματικά χρήσιμο ως ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης. Σίγουρα δεν είναι αρκετά εξελιγμένο για να κατευθύνει βλήματα καθοδηγούμε από ραντάρ κατά αεροσκαφών (ένα βασικό μειονέκτημα των παθητικών ραντάρ), αλλά ίσως θα μπορούσε να παράσχει αρκετά δεδομένα θέσης για ένα στόχο, για ένα βλήμα με ανιχνευτή IR (όπως το AIM-9X Sidewinder) για να εντοπίσει τα καυσαέρια του κινητήρα ενός αεροσκάφους.
Σε κάθε περίπτωση, και μέχρι αποδείξεως του εναντίου, το F-35 παραμένει “stealth” ενάντια τρέχουσες τεχνολογίες εντοπισμού μέσω ενεργητικού ή παθητικού ραντάρ.