Το μοντέλο ενός μικρού υποβρυχίου παρουσίασε η τουρκική εταιρία STM (Savunma Teknolojileri Mühendislik ve Ticaret A.Ş.) στην έκθεση αμυντικού υλικού IDEF 2021. Το μοντέλο που αποκαλείται STM-500 χαρακτηρίζεται ήδη “game changer” από την Daily Sabah σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιανουαρίου 2022, σε συνδυασμό με πληροφορίες για τα ναυτικά Μη-Επανδρωμένα Σκάφη επίθεσης, που προανήγγειλε ο ίδιος ο Ερντογάν. Είναι, όμως, έτσι;
Ακυρώνει η Ινδονησία τα κορεατικά υποβρύχια για τουρκικά T-214;
Tο πρόπλασμα του υποβρυχίου STM-500 παρουσιάστηκε στο περίπτερο της STM μαζί με το μοντέλο ενός επιθετικού υποβρυχίου με πρόωση ανεξαρτήτου του αέρα (AIP) σε εκτόπισμα ανάλογο των γερμανικής προέλευσης Type 214. Σε σχέση με τα πλήρους μεγέθους, το STM-500 έχει το 1/4 του εκτοπίσματος και προτείνεται ως μια σύντομη και προσιτή οικονομικά εναλλακτική λύση με χαμηλό τεχνολογικό ρίσκο. Λέγοντας σύντομη, η εταιρεία αποκάλυψε μέσω της τουρκικής εφημερίδας ότι προβλέπει την έναρξη εργασιών ναυπήγησης ακόμα και εντός του 2022.
Το STM-500 έχει εκτόπισμα 550 τόνων, μήκος 42 μέτρα και πλήρωμα 18 άτομα ενώ μπορεί να φιλοξενήσει 6μελή ομάδα δυτών για ειδικές επιχειρήσεις. Η πρόωση του γίνεται με ντίζελ και μπαταρίες που του χαρίζουν μέγιστη ταχύτητα 18 κόμβων με τη χρήση των ντίζελ και διατηρούμενη ταχύτητα 5 κόμβων. Η εμβέλεια είναι τουλάχιστον 3.500 ναυτικά μίλια με τους κινητήρες ντίζελ ενώ οι ηλεκτροκινητήρες μπορούν να το κινήσουν μέχρι τα 75 μίλια. Το μέγιστο βάθος είναι τα 250+ μέτρα. Η επιλογή συστήματος πρόωσης ανεξάρτητου του αέρα (AIP) προσφέρει αυξημένη εμβέλεια στα 4.000 ν.μ. Ο οπλισμός αποτελείται από τορπίλες, πυραύλους και νάρκες, συνολικά 8 όπλα, εκτοξευόμενα από 4 τορπιλοσωλήνες.
Παράγοντες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και των μέσων αμυντικής ενημέρωσης σαν τον Kozan Selçuk Erkan, δήλωσαν ότι το πρόγραμμα των μικρών υποβρυχίων σε συνδυασμό με την παράταξη νέων Μη Επανδρωμένων Σκαφών Επιφανείας μπορούν να ανατρέψουν τις ισορροπίες (“game changers”) στα αβαθή ύδατα του Αιγαίου και της Μαύρης Θάλασσας. Τα STM-500 μπορούν να αναπτυχθούν αναλαμβάνοντας πλειάδα αποστολών, όπως αναγνώριση, παρακολούθηση, έγκαιρη προειδοποίηση και ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Η αλήθεια είναι πως τα σύγχρονα ναυτικά δεν επενδύουν εδώ και πολλές δεκαετίες σε πλοία αυτής της κατηγορίας. Οι μεγάλοι κατασκευαστές έχουν απομακρυνθεί από τον τύπο του μικρού υποβρυχίου (σκάφη εκτοπίσματος κάτω των 800 τόνων) από το 1945. Αυτά αναπτύσσονται πλέον μόνο από μικρές ναυτικές δυνάμεις με παρουσία σε αβαθή και παράκτια ύδατα.
Ανθυποβρυχιακός Πόλεμος – Παθητικός Εντοπισμός: SE=SL–AN–PL+DI
Υπάρχει η φήμη πως σοβιετικά μίνι υποβρύχια αναπτύχθηκαν εν κρυπτώ και γνώρισαν κάποια δράση στα νορβηγικά και σουηδικά παράκτια ύδατα κατά τον Ψυχρό Πόλεμο ενώ τα σχέδια “βρήκαν το δρόμο” προς χώρες όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Από το Ιράν ίσως προέρχεται και η τεχνογνωσία που συμπλήρωσε τα κενά στο σχεδιασμό του τουρκικού μοντέλου.
Τί θα έφερνε η προσθήκη ενός τέτοιου στο τουρκικό ναυτικό (TDK); Ένα τέτοιου μεγέθους υποβρύχιο μπορεί να καλύψει βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις θαλάσσιας άρνησης και αφανούς διείσδυσης σε παράκτια και αβαθή ύδατα, χωρίς όμως να μπορεί να απομακρυνθεί πολύ από τα τουρκικά ύδατα και τις βάσεις ανεφοδιασμού του. Το πιο σημαντικό είναι πως με μόλις 18 άτομα πλήρωμα μπορεί να συμπληρώσει τους αριθμούς του υποβρυχιακού στόλου του TDK γρήγορα, με χαμηλό σχετικά προϋπολογισμό και χωρίς να επηρεάζεται από τις ελλείψεις σε ανώτερα στελέχη που πλήττουν το Ναυτικό και γενικότερα τις Ένοπλες Δυνάμεις της Άγκυρας.
ΑΠΟΨΗ: Gowind HN, οι Γάλλοι προτείνουν την “απόλυτη” ανθυποβρυχιακή κορβέτα για το Ναυτικό μας
Έτσι τα υποβρύχια αυτά θα μπορούσαν σε μια κρίσιμη ώρα να κλείσουν θαλάσσια περάσματα στο ανατολικό Αιγαίο ή να αποτελέσουν φορείς ομάδων ανορθοδόξου πολέμου αφήνοντας τα Τ214 και Τ209 για πιο σημαντικές αποστολές. Απομένει να δούμε αν το σύστημα είναι όντως λειτουργικό και όχι ένας ακόμη ευσεβής πόθος της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας εν αναμονή κρατικών επιχορηγήσεων, αν και συχνότερα οι Τούρκοι έχουν δείξει πως μπορούν να παραδώσουν όσα υπόσχονται.
