Στα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας, διατηρούνται ακόμη σε υπηρεσία μερικά από τα παλαιότερα άρματα μάχης της, όπως τα εικονιζόμενα M60A3, σε ανάρτηση του τουρκικού ΓΕΕΘΑ στο X. Κι αυτό λόγω της πολυετούς καθυστέρησης στις παραδόσεις του νέου “εθνικού” άρματος μάχης Altay, οπότε παραμένει το αρματικό δυναμικό των δεκαετιών ’60 έως ’80.
📍 Ağrı
1’inci Mekanize Piyade Tugay Komutanlığı ve 12’nci Mekanize Piyade Tugay Komutanlığınca; “Alarm Eğitimi” icra edildi.#MillîSavunmaBakanlığı pic.twitter.com/a2t3GTWCPj
— T.C. Millî Savunma Bakanlığı (@tcsavunma) December 30, 2024
Εκτός από τα M60A3, η Τουρκία έχει επίσης στη διάθεσή της εκατοντάδες άρματα M48A5, ώστε να ευημερούν οι αριθμοί. Αλλά οφείλουμε να πούμε πως έχει το απαραίτητο έμψυχο δυναμικό για να στελεχώνει όλα αυτά τα οχήματα.
Έτσι η Τουρκία συνεχίζει να χρησιμοποιεί παλαιά άρματα εφαρμόζοντας κατά περιόδους και προγράμματα εκσυγχρονισμού τους (με αρκετό πειραματισμό), ενώ παράλληλα διατηρεί και χιλιάδες από τα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΑ) M113.
Ποια η διαφορά με την Ελλάδα; Την περιγράψαμε ήδη: και οι δύο χώρες συντηρούν πολλά παλαία άρματα και τεθωρακισμένα, αλλά η Τουρκία καταφέρνει να επανδρώνει και να εξασκεί το απαιτούμενο προσωπικό τους, ενώ όσο γίνεται τα συντηρεί με προγράμματα αναβάθμισης και εξέλιξης, με συμμετοχή και της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Διατηρώντας δηλαδή έτσι την όποια ισχύ μπορεί να της προσφέρουν αυτά τα παλαιά “σκαριά”.
