Την προμήθεια μαχητικών 4,5+ γενιάς συζητά σήμερα στο Λονδίνο ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ με τον Βρετανό ομόλογό του Γκραντ Σαπς, σε συνέχεια του ίδιου θέματος που έθεσε ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν στον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σολτς την προηγούμενη εβδομάδα.
Να θυμίσουμε ότι, όπως είχαμε γράψει παλαιότερα τόσο στην έντυπη «Πτήση» όσο και σε αυτές τις σελίδες, η Άγκυρα είχε εκφράσει ενδιαφέρον το καλοκαίρι του 2022 για την απόκτηση μεταχειρισμένων EF2000 Tranche 1, τουλάχιστον 50 από τα οποία είναι ενταγμένα στην RAF εδώ και 15-20 χρόνια.
Τα Eurofighter αυτά πρώιμης παραγωγής, αν και έχουν υποστεί κάποιες προσθήκες δυνατοτήτων, δεν πρόκειται να αναβαθμιστούν σε νεότερα πρότυπα, λόγω υψηλού κόστους σε συνδυασμό με την ηλικία τους. Έτσι το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου είχε επιδιώξει την πώλησή τους, προσεγγίζοντας διάφορες χώρες στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και την Ασία.
Πως θα στεκόταν ένα “τουρκικό” Eurofighter απέναντι στα ελληνικά Rafale και F-16V;
Τότε το τουρκικό «ενδιαφέρον» είχε αποδοθεί σε προσπάθεια άσκησης πίεσης στις ΗΠΑ για την αποδέσμευση πώλησης των F-16 Block 70 και την αναβάθμιση μέρους του στόλου των υπαρχόντων Block 40/50 στο ίδιο πρότυπο (δηλαδή αντίστοιχη διαδικασία με την αναβάθμιση των ελληνικών F-16V).
Σήμερα η προσπάθεια της Άγκυρας, αν και μπορεί να έχει αντίστοιχο στόχο, πρέπει επίσης να εξυπηρετήσει την κάλυψη του «κενού μαχητικών» που αντιμετωπίζει η Τουρκική Αεροπορία (και θα κλιμακωθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια).
Το τουρκικό ενδιαφέρον αφορά πλέον σε Eurofighter Tranche 4 (αυτά που μέχρι το καλοκαίρι η Airbus αποκαλούσε «Tranche 3+), που αφορούν στην πλέον εξελιγμένη έκδοση.
Πρόκειται δηλαδή για Tranche 3 με το ραντάρ AESA E-scan ECRS (European Common Radar System) Mk1 της Leonardo, το οποίο έχει επίσης υιοθετηθεί και από την Luftwaffe για την δική της καινούργια αγορά Eurofighter, που θα αντικαταστήσουν εν μέρει τα Tornado IDS, αλλά και την Ισπανία για την αντικατάσταση των F/A-18+ της 462 Μοίρας, στις Κανάριες Νήσους και μέρος των (νεότερων) EF-18M.
Σημειώνεται ότι τυχόν εισαγωγή Eurofighter στην Τουρκική Αεροπορία, σημαίνει και τη δυνατότητα χρήσης των πυραύλων πολύ μεγάλης εμβέλειας Meteor, όπως και με τα ελληνικά Rafale. Επιπλέον τα Typhoon έχουν εκτεταμένη ικανότητα κρούσης.
Αν και η συζήτηση για Eurofighter μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε μέλος της κατασκευάστριας κοινοπραξίας, η έγκριση αγοράς αφορά και τις τέσσερις χώρες που μετέχουν σε αυτή. Όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη άρνηση της Γερμανίας για το αίτημα της Σαουδικής Αραβίας να αγοράσει Eurofighter Tranche 4.
Αναφέρεται ότι η Άγκυρα ενδιαφέρεται για 20+20 αεροπλάνα, κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι 20 θα προέλθουν από την παρτίδα Tranche 4 και τα άλλα, εάν υπάρχει μεγάλη χρονική απόσταση, από την Tranche 5. Επίσης, με την συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης του Ευρωμαχητικού η ικανοποίηση μιας παραγγελίας απαιτεί 36-48 μήνες (με το δεύτερο χρονικό όριο να είναι πιθανότερο).
