Στις 27 Αυγούστου 2025, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε μια σημαντική ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Τουρκίας, με επίκεντρο την παράδοση συστατικών του προηγμένου συστήματος αεράμυνας Χαλύβδινος Θόλος (Çelik Kubbe). Σε τελετή στην έδρα της ASELSAN στο Γκιολμπασί, ο Ερντογάν τόνισε ότι το συμβόλαιο αυτό, αξίας 460 εκατομμυρίων δολαρίων, αφορά την εισαγωγή 47 οχημάτων και συστημάτων σε υπηρεσία ενισχύοντας την πολυεπίπεδη αεράμυνα της χώρας. Αυτή η κίνηση αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την επίτευξη αμυντικής αυτονομίας, με εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή τεχνολογιών.
Çelik Kubbe Teslimatları, Tesis Açılışları ve Oğulbey Temel Atma Töreni https://t.co/ylmhFKwlUL
— Recep Tayyip Erdoğan (@RTErdogan) August 27, 2025
Το συμβόλαιο των 460 εκατομμυρίων δολαρίων περιλαμβάνει:
- Σύστημα SİPER: 1 σύστημα με 10 οχήματα, συμπεριλαμβανομένων κέντρου ελέγχου, ραντάρ αναζήτησης ALP-310G, κέντρου ελέγχου πυρών, ραντάρ AKREP-1000G, 3 εκτοξευτών, οχήματος φόρτωσης και οχημάτων επικοινωνίας. Το SİPER Block-1 προσφέρει εμβέλεια άνω των 100 χλμ., με δυνατότητα ταυτόχρονης καθοδήγησης έως 20 πυραύλων.
- Συστήματα HİSAR-O: 3 συστήματα με 21 οχήματα, προσφέροντας μεσαίας εμβέλειας εμβέλεια έως 40 χλμ., με εγχώριας παραγωγής chip και ηλεκτρονικά.
- Συστήματα KORKUT: Αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά πυροβόλα για χαμηλά ιπτάμενες απειλές, με εμβέλεια 4 χλμ.
- Συστήματα Ηλεκτρονικού Πολέμου: 7 PUHU και 2 REDET, για ανίχνευση και εξαπάτηση εχθρικών επικοινωνιών και ραντάρ.
Αυτά τα συστήματα, αναπτυγμένα από τουρκικές εταιρείες όπως η Aselsan, η Roketsan και το ερευνητικό ινστιτούτο TÜBİTAK SAGE, ενσωματώνονται σε ένα “σύστημα συστημάτων” που καλύπτει απειλές από πυραύλους, drone, αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους σε μεγάλο εύρος υψομέτρων και αποστάσεων.
Παράλληλα με την παράδοση, το συμβόλαιο συνδέεται με το άνοιγμα 14 νέων εγκαταστάσεων της Aselsan και την τοποθέτηση θεμελίου λίθου για το Τεχνολογικό Κέντρο Oğulbey, συνολικής επένδυσης 616 εκατομμυρίων δολαρίων για μαζική παραγωγή σχετικών εξαρτημάτων.
Η ελληνική προσέγγγιση
Ενώ η Τουρκία προχωρά με εγχώρια ανάπτυξη και παραγωγή για το δικό της, Χαλύβδινο Θόλο, η Ελλάδα σχεδιάζει ένα παρόμοιο πολυεπίπεδο σύστημα αεράμυνας, γνωστό ως Ασπίδα του Αχιλλέα, ως μέρος ενός μεγαλύτερου προγράμματος εξοπλισμού ύψους κάπου 30 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2036. Το πρόγραμμα αυτό, εστιάζει σε πέντε επίπεδα προστασίας: κατά βαλλιστικών πυραύλων, drone, αεροσκαφών, πλοίων και υποβρυχίων, με προϋπολογισμό 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ωστόσο, η ελληνική προσέγγιση διαφέρει ριζικά. Βασίζεται κυρίως σε αγορές ξένων συστημάτων, ίσως τα ισραηλινά SPYDER ή Barak, ή με έμφαση σε τεχνολογίες δικτύωσης. Σε αντίθεση, οι Τούρκοι έχουν αναπτύξει μόνοι τους τα συστήματα όπως τα SİPER, HİSAR και KORKUT, τα κατασκευάζουν εγχώρια μέσω κρατικών και ιδιωτικών εταιρειών, και επιτυγχάνουν πλήρη αμυντική αυτονομία, μειώνοντας την εξάρτηση από ξένους προμηθευτές. Αυτή η αυτονομία επιτρέπει στην Τουρκία μεγαλύτερη ευελιξία, χαμηλότερο κόστος μακροπρόθεσμα και δυνατότητα εξαγωγών, ενώ η Ελλάδα, παρόλο που ενισχύει την άμυνά της έναντι απειλών όπως η Τουρκία, παραμένει εξαρτημένη από διεθνείς συνεργασίες.
