«Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια». Παροιμία μεν, με εφαρμογή και στη διεθνή πολιτική και στην παραγωγή οπλικών συστημάτων. Έτσι, σύμφωνα με ρεπορτάζ του πρακτορείου Bloomberg υπάρχει τους τελευταίους μήνες συστηματική επικοινωνία Τουρκίας και Πακιστάν για την πιο στενή αμυντική συνεργασία και την συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων. Στόχος της Άγκυρας είναι να εξελίξει το εγχώριο μαχητικό της TF-X με κινεζικής προέλευσης τεχνολογία, την οποία κατέχει το Πακιστάν. Το τελευταίο ήδη κατασκευάζει κινεζικά μαχητικά JF-17 για την αεροπορία του, ενώ ανάλογες μεταφορές τεχνογνωσίας έχει κάνει και στα συστήματα βαλλιστικών του πυραύλων. Και για τα τελευταία όμως υπάρχει τουρκικό ενδιαφέρον καθώς η Άγκυρα αναπτύσσει το δικό της πυραυλικό αντιβαλλιστικό-αντιαεροπορικό σύστημα Siper.
Πρώτη πτήση για το βελτιωμένο σινoπακιστανικό μαχητικό JF-17 Block III
Η έμμεση αυτή προσέγγιση δεν είναι προσωρινή καθώς οι δύο χώρες, σε σχετική γεωγραφική γειτνίαση, προβάλλονται ως οι δύο «ισλαμικές υπερδυνάμεις» (με τη Σαουδική Αραβία να συμπληρώνει το τρίγωνο), διαθέτοντας μεγάλες ένοπλες δυνάμεις, πυρηνικά όπλα (το Πακιστάν), ναυτικές φιλοδοξίες (κυρίως η Τουρκία) αλλά και μια κοινή αντίληψη περί πολιτικής και διπλωματικής αυτονομίας, ανάμεσα στις «μυλόπετρες» των μεγάλων δυνάμεων, ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας.
Αν οι διμερείς συνομιλίες εξελιχθούν θα απαιτηθεί μάλλον και η συναίνεση -ακόμη και η ανάμιξη- της Κίνας, στην παραχώρηση τεχνολογικών της επιτευγμάτων στην Τουρκία. Η τελευταία ειδικά για το πρόγραμμα TF-X αναζητά κινητήρες αλλά και άλλα δευτερεύοντα συστήματα καθώς οι αμερικανικές κυρώσεις για τους S-400 έχουν απομακρύνει πολλούς δυτικούς κατασκευαστές από το να συνεισφέρουν στην εξέλιξη του. Το σύμπλεγμα Πακιστάν-Κίνας είναι βέβαια αμφίβολο στο πόσο μπορεί να βοηθήσει αλλά είναι δεδομένο πως οι δύο χώρες, με επικεφαλής την Κίνα φυσικά, έχουν τεράστια εμπειρία στην σχεδίαση και παραγωγή μαχητικών, κάτι που η Τουρκία έχει απόλυτη ανάγκη.
Παρά τον κορωνοϊό και τους χιλιάδες νεκρούς, η Τουρκία προχωρά με το TF-X
Οι διπλωματικές σχέσεις άλλωστε Τουρκίας και Πακιστάν είναι άριστες, τον Δεκέμβριο ο τούρκος υπουργός Εθνικής Αμύνης, Hulusi Akar είχε συναντηθεί με τον πακιστανό ομόλογο του Hilal Hussain, ενώ και ο Ερντογάν έχει μιλήσει δημόσια για πιο στενές σχέσεις σε θέματα άμυνας και συμπαραγωγής. Ήδη η Τουρκία κατασκευάζει 4 κορβέτες του προγράμματος MILGEM για το Πακιστάν, οι οποίες θα φέρουν και πακιστανικής σχεδίασης πυραυλικά συστήματα.
Το ερώτημα είναι, αν η Τουρκία, μετά την προσέγγιση και συνεργασία της με τη Ρωσία, κάνει κάτι αντίστοιχο με την Κίνα, ποια θα είναι η αντίδραση των ΗΠΑ. Λογικά αυτή θα είναι εκρηκτική καθώς θα βλέπει όχι μόνο το παλαιό σενάριο -που και η Ελλάδα επικαλούνταν- περί κατάρρευσης της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ να υλοποιείται, αλλά θα έχει πλέον να αντιμετωπίσει μια υπερεξοπλισμένη ισλαμική «σφήνα» στην Κεντρική Ασία, με στενές σχέσεις με τις αντίπαλες υπερδυνάμεις της που επίσης είναι σε φάση εξοπλιστικής υπερέντασης.
Κίνα: Στο νερό το τρίτο ελικοπτεροφόρο-αποβατικό Type 075 του Κινεζικού Στόλου
