H Άγκυρα (πολύ) «κοντύτερα» στους S-400!

Σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του ρωσικού οργανισμού εξαγωγικών στρατιωτικών προμηθειών Rostek, Sergey Cemezov «αν και οι συζητήσεις των δυο πλευρών συνεχίζονται Ρωσία και Τουρκία έχουν συμφωνήσει στις περισσότερες λεπτομέρειες για την πώληση S-400». Ο Cemezov αναφέρθηκε επίσης και στην χρηματοδότηση του προγράμματος, που αποτέλεσε ένα από τα κυριότερα εμπόδια στην υλοποίησή του, σημειώνοντας ότι όλες οι σχετικές δυνατότητες εξετάζονται.
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έθιξε επίσης το θέμα προχθές δηλώνοντας ότι «η εμπλοκή της τουρκικής βιομηχανίας εξετάζεται αλλά το τελικό καθεστώς της σχέσης θα εξαρτηθεί από τις δυνατότητες της τελευταίας».

Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων βέβαια το άρθρο που περιλαμβάνουμε στο τρέχον τεύχος μας (Π&Δ Νο 373, Ιούνιος 2017) «Το ατέρμον τουρκικό πρόγραμμα LORAMIDS : S-400 vs PAC-3, τίποτα ή Όλα!» γίνεται εξαιρετικά επίκαιρο.
Η σχετική ανάλυση αναφέρεται στο γεγονός ότι «Για σχεδόν 15 χρόνια η Τουρκία βρίσκεται σε μια διαρκή επιδίωξη δημιουργίας ενός στρατηγικού συστήματος αντιαεροπορικής (και αντιβαλλιστικής) άμυνας προκειμένου να αντικαταστήσει το απαρχαιωμένο MIM-14 Nike-Hercules της δεκαετίας του 50, που ήταν σε υπηρεσία με την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΤΗΚ) και αποσύρθηκε διακριτικά μετά το 2008. Η Άγκυρα επέλεξε επανειλημμένα το σύστημα MIM-104 Patriot, όπως και πολλές χώρες του ΝΑΤΟ. Λόγω όμως του υψηλού κόστους της προμήθειας και κυρίως εξαιτίας των διαχρονικών πολιτικών σκοπιμοτήτων του σημερινού Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, το πρόγραμμα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια μετέωρο, έχοντας όμως περάσει από το καλοκαίρι του 2016 στην τροχιά του ρωσικού συστήματος S-400. Το θα συμβεί τελικά;»