Μέρος του προγράμματος εκσυγχρονισμού των ρωσικών στρατηγικών βομβαρδιστικών ήταν η προσθήκη ειδικών διπλών φορέων κάτω από τις πτέρυγες ώστε να είναι εφικτή η αύξηση του μεταφερόμου οπλισμού.
Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη είναι σχεδίαση της δεκαετίας του ’50, όμως με συνεχείς αναβαθμίσεις και ελλείψη βέβαια κάποιου ανάλογου σχεδίου για την αντικατάστασή τους, παραμένουν σε υπηρεσία μέχρι σήμερα.
Χάρη στους νέους φορείς, μπορούν πλέον να μεταφέρουν τους νέους πύραυλους πλεύσης βαρέως τύπου X-101/X102, εκτεταμένης εμβέλειας και χαμηλού ίχνους, διατηρώντας παράλληλα και την εσωτερική αποθήκη οπλισμού.
Ο Χ-102 είναι παρόμοιος με τον Χ-101, καθώς έχουν ίδιες φυσικές διαστάσεις και σχεδίαση χαμηλού ίχνους, αλλά είναι εξοπλισμένος με θερμοπυρηνική κεφαλή ισχύος 250 κιλοτόνων. ή ενός μεγατόνου. Το βάρος της κεφαλής φτάνει τα 300 κιλά ενώ η εμβέλεια του πυραύλου είναι 5.500 χιλιόμετρα.
Οι πύραυλοι έχουν δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες πέρυσι όταν βομβαρδιστικά του τύπου απογειώθηκαν από την βάση τους στην Ρωσία και έπληξαν στόχους στην Συρία, αν και για εκείνη την περίσταση είχαν φορτωθεί με το μισό μόνο οπλικό φορτίο, από έναν πύραυλο του τύπου σε κάθε διπλό φορέα.
Το ίδιο το αεροσκάφος μπορεί να είναι παλιό και το ίχνος του στα ραντάρ να είναι τεράστιο, όμως χάρη στους πυραύλους αυτούς παραμένει μία εξόχως υπολογίσιμη απειλή, αφού δεν θα κληθεί να πλησιάσει τους στόχους του για να τους πλήξει.
Επιπλέον, με οκτώ συνολικά πύραυλους του τύπου μπορεί να επιτεθεί κατά πολλαπλών στόχων από απόσταση ασφαλείας. Ακόμα και μόνο ένα αεροσκάφος να επιβίωνε από τον σχηματισμό, θα μπορούσε να κάνει ανυπολόγιστη ζημιά.
