Στα πιο μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ γίνεται πλέον ανοιχτά συζήτηση για το ποια θα είναι η πολιτική Τραμπ (που αναλαμβάνει τον Ιανουάριο την προεδρία των ΗΠΑ), σχετικά με το σώμα Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι περισσότεροι προβλέπουν μαζική εκδίωξη επιτελών, για ποικιλία λόγων. Άλλοι γιατί θεωρούνται πως είναι κοντά στον τέως Αρχηγό Μικτού Επιτελείου (εν αποστρατεία πλέον) Στρατηγό Mark Milley, που είχε ασκήσει σφοδρή κριτική στον Τραμπ, άλλοι γιατί είναι κοντά στον νυν Αρχηγό, Στρατηγό Charles Q. Brown, Jr., ο οποίος χαρακτηρίζεται “woke” και περιγράφεται από συντηρητικές πηγές πως ανήλθε στο αξίωμα περισσότερο γιατί είναι αφροαμερικανός και λιγότερο λόγω ικανότητων.
Επίσης και ο Pete Hegseth, που ανακοινώθηκε πως είναι ο επόμενος υπουργός Άμυνας (απόστρατος βετεράνος της Εθνοφρουράς και παρουσιαστής του Fox News), έχει διατυπώσει πολύ αυστηρή κριτική στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις, θεωρώντας πως έχουν χάσει το κύρος τους, γιατί έχουν “υποκύψει στις woke πολιτικές”. Ο ίδιος είναι κατά της συμμετοχής των γυναικών σε μάχιμες θέσεις, κατά των προγραμμάτων συμπερίληψης (Diversity, Εquity and Inclusion, DEI), κατά της συμμετοχής ομοφυλοφίλων στο στράτευμα (που δηλώνουν ανοιχτά την σεξουαλική τους προτίμηση), κατά των ερευνών για ύπαρξη εξτρεμιστών εντός του στρατεύματος (ο ίδιος διαμαρτύρεται πως ως έφεδρος της Εθνοφρουράς δεν του επετράπη να μετέχει σε υπηρεσία επιφυλακής κατά την ορκωμοσία Μπαιντεν, γιατί οι ανώτεροι του θεώρησαν πως τα τατουάζ του είναι “εξτρεμιστικά” και χρησιμοποιούνται από υπερμάχους της χριστιανικής ακροδεξιάς). Επίσης έχει καταφερθεί κατά του Charles Q. Brown, Jr., λέγοντας σε podcast, πως “πρέπει να απολυθεί”.
Στην ίδια λογική περί αλλαγής πολλών επιτελών, αλλά και ευρύτερα, περί ριζικών αλλαγών στην δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, με κατάργηση υπηρεσιών, μονάδων, διευθύνσεων, κ.ο.κ. συμφωνούν και πολλά στελέχη του Τραμπ, επικαλούμενα τη μεγάλη γραφειοκρατία και σπατάλη που πράγματι μαστίζουν το Πεντάγωνο.
Εδώ οι επιπτώσεις μεγάλων αλλαγών είναι πολύ πιθανό ότι θα συμπαρασύρουν και πολλά εξοπλιστικά προγράμματα, την δημιουργία και συντήρηση των βάσεων των ΗΠΑ στο εξωτερικό, την στάθμευση των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη (από όπου ο Τραμπ θέλει σταδιακή ή και ταχεία απόσυρση), την μετακίνηση του κέντρου βάρους ακόμη περισσότερο προς τον Ειρηνικό και πολλά ακόμη.
Πάντως ήδη η πρώτη θητεία Τραμπ είχε χαρακτηριστεί από τεταμένες σχέσεις με το στράτευμα και με πολλές αλλαγές της πολιτικής ηγεσίας. Με 3 υπουργούς Αμύνης, από τους οποίους οι δύο, ο Mark Esper και ο Jim Mattis, τον αποδοκίμασαν στη συνέχεια ανοιχτά, χαρακτηρίζοντας τον έως και “εχθρό του Συντάγματος”! Ενώ είχε ακουστεί έντονα, πως τις τελευταίες ημέρες της εξουσίας του, το Μικτό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων είχε κινητοποιηθεί δίνοντας άτυπες εντολές “ότι διαταγή έρθει από τον Τραμπ ειδικά για πυρηνικά όπλα θα το ελέγξουμε πρώτα εμείς”, δηλαδή ως μια πρωτοφανή αμφισβήτηση της ικανότητας του να διοικεί.
Έτσι αν μη τι άλλο, η δεύτερη προεδρία Τραμπ σε ότι αφορά και τα οργανωτικά και τα διοικητικά θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, όπως και το γενικότερο πνεύμα λειτουργίας τους, προβλέπεται… συναρπαστική! Οι προβληματισμοί βέβαια για τα όσα προτίθεται να κάνει, ή ακούγονται ότι θα συμβούν είναι πολλοί, καθώς το αμερικανικό στράτευμα είναι τεραστίων διαστάσεων και ανάλογης αδράνειας. Και οι απότομες αλλαγές μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο χάος από ότι “αναδιοργάνωση”, πόσο μάλλον αν στηρίζονται σε ένα πνεύμα ρεβανσισμού και ακύρωσης.
