Όπως γράψαμε ήδη από χθες, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να συμφώνησε με μία τουρκική πρόταση για τον σχηματισμό μια κοινής ομάδας εργασίας εμπειρογνωμόνων με την Τουρκία για την διαπίστωση του κατά πόσο έχουν βάση οι αμερικανικές ανησυχίες της διαρροής ευαίσθητων πληροφοριών λόγω της συνυπηρέτησης του αμερικανικού μαχητικού F-35 με το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400.
O Τραμπ συμφώνησε με την πρόταση της Τουρκίας για «ομάδα εργασίας S-400 / F-35»;
Φυσικά αναδημοσιεύσαμε τις αναφορές αυτές εφόσον προέρχονταν από αξιόλογες ή/και επίσημες πηγές (πρακτορεία Bloomberg, Ανατολή μεταξύ άλλων) για την ενημέρωση των αναγνωστών μας και για αυτήν την έστω υποτιθέμενη εξέλιξη.
Παράλληλα εκφράσαμε τις εύλογες επιφυλάξεις μας για το ενδεχόμενο αυτό της δημιουργίας της συγκεκριμένης ομάδας εργασίας. Αυτό δεν το κάναμε επειδή έχουμε κάποιου είδους προκατάληψη για το συγκεκριμένο θέμα, άλλωστε στην διεθνή διπλωματική σκακιέρα οι εξελίξεις μπορούν να είναι απρόβλεπτες και δεν μας ρωτάει κανείς.
Εκφράσαμε επιφυλάξεις διότι πολύ απλά η ύπαρξη αυτής της ομάδας εργασίας θα πήγαινε κόντρα όχι μόνο στο σύνολο της σχετικής ειδησεογραφίας μέχρι σήμερα, αλλά και στις τοποθετήσεις του συνόλου του πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου στις ΗΠΑ για το θέμα της αγοράς S-400 από την Τουρκία, όπως εξάλλου έχουμε γράψει σχετικά.
Lockheed Martin: Έχει ήδη βάλει πωλητήριο στα τουρκικά F-35…
Σήμερα σε ανάρτησή του στο Τουίτερ, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ αναδήμοσίευσε επίσημη τοποθέτηση του εκπροσώπου Τύπου του Πενταγώνου σύμφωνα με την οποία ο καθ’ ύλην αρμόδιος για το θέμα αυτό υπουργός Άμυνας Πάτρικ Σάναχαν δεν γνώριζε τίποτα για αυτήν την κοινή ομάδα εργασίας αφενός. Αυτό βέβαια ήταν ήδη γνωστό από χθες και το είχε δηλώσει κι ο ίδιος ο Σάναχαν από την Σιγκαπούρη όπου βρισκόταν.
Κι αφετέρου επαναλάμβανε για μία ακόμα φορά ότι η αμερικανική πλευρά έχει ξεκαθαρίσει στην τουρκική σε κάθε τόνο και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι S-400 και F-35 δεν μπορούν και δεν πρόκειται να συνυπάρξουν.
Όπως καταλαβαίνουμε από τα παραπάνω, δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Είτε ο πρόεδρος Τραμπ κρατάει τον υπουργό του στο σκοτάδι για ένα τόσο κρίσιμο θέμα, αλλά όμως δεν έχει κανένα λόγο να το κάνει αυτό καθώς πρόκειται για πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του που εξάλλου πρόσφατα ενέκρινε την αναβάθμισή του από αναπληρωτή σε υπουργό Άμυνας.
Ο Τραμπ δίνει το χρίσμα στον Σάναχαν για νέο υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ
Είτε απλώς τα δημοσιεύματα δεν ισχύουν κι η συγκεκριμένη συμφωνία για αυτήν την ομάδα εργασίας δεν υπήρξε ποτέ παρά μόνο στην φαντασία κάποιων, είτε δημοσιογράφων είτε των πηγών τους.
Ακόμα κι αν υποθετικά όντως υπήρξε ποτέ ένα τέτοιο σενάριο στο οποίο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν οι ΗΠΑ, το σενάριο αυτό «κάηκε» όταν η σύσταση της ομάδας εργασίας βγήκε χωρίς έγκριση κι έλεγχο στην δημοσιότητα.
Τώρα το τι μέλλει γενέσθαι είναι ένα θέμα στο οποίο δεν μπορεί να γίνει ασφαλής πρόβλεψη (ή… προφητεία) παρά μόνο με βάση τα όσα γνωρίζουμε από την ειδησεογραφία και τις δηλώσεις επισήμων προσώπων και φορέων κι όχι βέβαια με βάση το τι φανταζόμαστε ή ακόμα χειρότερα με βάση το τι… θα θέλαμε.
Πλέον δεν εξετάζουμε καν το σενάριο για το αν S-400 και F-35 θα συνυπάρξουν. Αυτό εν ολίγοις είναι ένα ερώτημα που έχει απαντηθεί εδώ και δυο χρόνια τουλάχιστον, όπως είχαμε γράψει από νωρίς ως Π&Δ και έχει επιβεβαιωθεί πλέον.
Αυτό που εξετάζουμε είναι η διαχείριση της κατάρρευσης των διμερών σχέσεων των δυο χωρών. Οι μεν ΗΠΑ δεν θέλουν να χάσουν εντελώς την Τουρκία. Το δήλωσε εξάλλου ευθέως ο ίδιος ο Σάναχαν από την Σιγκαπούρη: «Η Τουρκία “είναι στρατηγικός εταίρος” και δεν πρόκειται να παίξω το παιχνίδι των αντιποίνων με έναν στρατηγικό εταίρο. Εκείνος (σ.σ. ο Ακάρ) κι εγώ θα έπρεπε να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό πλάνο. Δεν θέλω απλώς να τον καλέσω και να πω, ζητά από τους ανθρώπους σου να γυρίσουν πίσω, αυτό δεν θα ήταν ένας ευγενικός τρόπος μεταξύ δύο στρατηγικών εταίρων».
Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία δεν θέλει ακόμα περισσότερο να απομακρυνθεί από τις ΗΠΑ. Είναι γεγονός ότι έχει σύγκρουση συμφερόντων με τις ΗΠΑ σε κάποια θέματα, όπως στην Συρία και στην ανατολική Μεσόγειο, όμως η απομάκρυνση από τις ΗΠΑ της κοστίζει ήδη πολλά και μπορεί να της κοστίσει πολύ περισσότερα, που δεν θα μπορέσει να τα αναπληρώσει από ευκαιριακές καιροσκοπικές συμμαχίες όπως με την Ρωσία.