Είναι δεδομένη εδώ και πολλά χρόνια η στενή σχέση μεταξύ Τουρκίας και Κοσόβου τόσο σε πολιτικό/οικονομικό επίπεδο όσο και σε αμυντικό. Στο τελευταίο υπάρχει μια συνεχής ροή, χαμηλού όγκου βέβαια, πολεμικού υλικού, τόσο με αγορές από πλευράς Κοσόβου όσο και με δωρεές από πλευράς Τουρκίας. Η μικρή χώρα διατηρεί μια τοπική «Δύναμη Ασφαλείας» η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε κανονικές Ένοπλες Δυνάμεις – με οροφή τα 5.000 άτομα προσωπικό- με αντίστοιχη οργάνωση.
Ενδεικτικά τα τουρκικής προέλευσης αμυντικά υλικά που έχει το Κόσοβο είναι:
- Πέντε μη επανδρωμένα αεροσκάφη, Bayraktar TB2 (τα οποία παραδόθηκαν φέτος)
- 14 τεθωρακισμένα οχήματα Vuran/Kipri
- Κάπου 80 θωρακισμένα οχήματα 4Χ4, Cobra
- Αντιαρματικούς πυραύλους OMTAS της Roketsan
- Όλμους 60 και 80 χιλιοστών της MKE
- Τυφέκια και πολυβόλα πεζικού της σειράς MPT της MKE και σχετικά πυρομαχικά
- Στολές, υλικά στρατοπέδευσης, κ.α.
Επίσης στελέχη της Δύναμης Ασφαλείας του Κοσόβου όπως και του μικρού τμήματος ειδικών δυνάμεων, εκπαιδεύονται εδώ και χρόνια σε στρατιωτικές σχολές της Τουρκίας, με την Άγκυρα να έχει δεσμευτεί στο να βοηθήσει στην εξέλιξη των τοπικών Ενόπλων Δυνάμεων.
H Τουρκία έχει ακόμη σταθερή συμμετοχή στην ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ για το Κόσοβο, την KFOR, η οποία σταθμεύει εκεί εδώ και 24 χρόνια. Το τουρκικό προσωπικό ήταν κάπου 300 άτομα τα τελευταία χρόνια, αλλά πλέον έχουν φτάσει στα 780 (δεύτερη συνεισφορά σε αριθμό μετά την Ιταλία των 852, σε γενικό σύνολο 4.500) καθώς ενισχύθηκαν πρόσφατα λόγω των νέων συνοριακών ταραχών με τη Σερβία.
Θυμίζουμε πως η Πρίστινα έχει εξασφαλίσει την αναγνώριση ως ανεξάρτητο κράτος -διαχωρισμένο από τη Σερβία- από τουλάχιστον 100 χώρες (ανάμεσα τους την Τουρκία, αλλά όχι την Ελλάδα), αλλά δεν αναγνωρίζεται ως τέτοιο από τον ΟΗΕ και είναι εκτός άλλων διεθνών οργανισμών.
Στον οικονομικό τομέα η τουρκική διείσδυση είναι σημαντική, π.χ. το αεροδρόμιο της Πρίστινα ιδιωτικοποιήθηκε και την εκμετάλλευση του έχει μια γαλλοτουρκική κοινοπραξία, ενώ μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι της χώρας κατασκευάζονται από τουρκικές εταιρίες όπως η Enka. To δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας ανήκει στις τουρκικές Limak (που μετέχει και στο αεροδρόμιο) και Calik Holding, ενώ το μεγαλύτερο μερίδιο στην τοπική τραπεζική έχουν τουρκικών συμφερόντων (ή κοινοπραξιών) τράπεζες οι TEB, BKT, Ziraat και ISBANK. Μεγάλη βοήθεια επίσης προσφέρουν στο Κόσοβο τουρκικά ιδρύματα, κρατικοί και ιδιωτικοί φορείς αναπτυξιακής ενίσχυσης, πολιτιστικοί φορείς κ.ο.κ., σε μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων: από επαγγελματική εκπαίδευση στελεχών, δωρεές εξοπλισμού, ανακαίνιση τζαμιών, ίδρυση βιβλιοθηκών, παροχή υποτροφιών, κατασκευή μικρών τοπικών έργων κοινής ωφελείας κ.λπ.
Με βάση τα παραπάνω, η τουρκική ροή όπλων στο Κόσοβο αιτιολογείται καθώς η Τουρκία είναι -μαζί με την Αλβανία- οι δύο πιο φιλικές χώρες στο περίγυρο της. Υπήρξε μια διμερής ένταση βέβαια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 στην Τουρκία, καθώς στο Κόσοβο είχε έντονη δράση το κίνημα των Γκιουλενιστών, οπότε η Άγκυρα απαίτησε την διάλυση του και την έκδοση κάποιων Τούρκων πολιτών, αλλά αυτή έχει ξεπεραστεί.
Το σημαντικό όμως παραμένει, η Άγκυρα διατηρεί την θεώρηση της περί «προστάτη» των μουσουλμανικών πληθυσμών της Βαλκανικής, θεωρία που δεν είναι παντού αποδεκτή, αλλά σαφώς έχει ανταπόκριση. Και ειδικά στο Κόσοβο που το 95% του πληθυσμού είναι Μουσουλμάνοι, Αλβανικής καταγωγής, η Άγκυρα είναι και προβάλλεται ως το σημαντικό διεθνές του στήριγμα και ως εφαλτήριο προώθησης στην διεθνή σκηνή. Τα όπλα ακολουθούν (ασήμαντα βέβαια συγκριτικά με εκείνα της Σερβίας που είναι σε αντιπαράθεση), συμπληρώνοντας όμως την συμπόρευση, που η Τουρκία θα ήθελε να γίνει και πλήρη πατρωνία, αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η Πρίστινα θα ήθελε να μετέχει σε μια τέτοια «σχέση».
