Η τουρκική Πολεμική Αεροπορία (THK) γιορτάζει τα 110 χρόνια από την ίδρυσή της το 1911, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο το μέλλον της THK, μοιάζει αβέβαιο.
Τα τέταρτης γενιάς F-16 της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας και τα F-4 τρίτης γενιάς – τα οποία είναι ουσιαστικά αεροσκάφη του Ψυχρού Πολέμου – φτάνουν στο τέλος της διάρκειας ζωής τους. Τα τουρκικά σχέδια να τα αντικαταστήσουν με 100 μαχητικά F-35A πέμπτης γενιάς έχουν καταρρεύσει μετά την απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35 εν μέσω οργής των ΗΠΑ για την αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400. Εν τω μεταξύ, οι αντίπαλοι της Τουρκίας – συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και του Ισραήλ – υποδέχονται F-35 ή αεροσκάφη 4,5 γενιάς, όπως το γαλλικό Rafale.
Ούτε τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αντικαθιστούν το F-35. Η Τουρκία έχει κερδίσει τη φήμη ως δυναμικός κατασκευαστής drone εφόσον τα τουρκικά TB2 και τα ισραηλινά Harop αποδεκάτισαν τα αρμενικά στρατεύματα και τα θωρακισμένα οχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020. Ωστόσο, οι παράμετροι του αεροπορικού πολέμου διαμορφώνονται ακόμη γύρω από επανδρωμένες πλατφόρμες.
Αυτό αφήνει την Τουρκία μόνο με το TF-X, ένα εγχώριο μαχητικό 5ης γενιάς που φιλοδοξεί να αναπτύξει έως το 2029. Ωστόσο, τα προβλήματα εύρεσης ενός κατάλληλου κινητήρα από ξένους κατασκευαστές μπορεί να επεκτείνει το χρόνο που απαιτείται για την είσοδο σε υπηρεσία.
Εν κατακλείδι, η Τουρκία βρίσκεται σήμερα μεταξύ σφύρας και άκμονος. Ή θα υποκύψει στις αμερικανικές πιέσεις για ζητήματα όπως οι S-400, ή θα δει την Αεροπορία της να απαξιώνεται τα προσεχή χρόνια.
Φώτο εξώφυλλου: Aselsan
