Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό παραμένει σε κρίσιμη καμπή όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση του στόλου του, με στόχο την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Η απόφαση για την αγορά τριών φρεγατών κλάσης “Κίμων” από τη Γαλλία, φέρνει μεν προηγμένες τεχνολογικές δυνατότητες και αυξημένη ισχύ πυρός, αλλά πέρα από αυτό το πρόγραμμα -που έχει ανακοινωθεί πως θα πάει σε απόκτηση ακόμη ενός σκάφους- δεν φαίνεται να υπάρχει στο άμεσο μέλλον σχέδιο για αγορά επιπλέον μεγάλων πλοίων.
Εξαίρεση αποτελεί το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων φρεγατών κλάσης ΜΕΚΟ200ΗΝ, το οποίο, όμως έχει βαλτώσει, ενώ όταν “ξεκολλήσει” θα κυμανθεί σε χαμηλό πόσο επένδυσης, που δεν θα επιτρέψει την μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων αυτών των αξιόπιστων σκαφών.
Βέβαια υπάρχει και η συζήτηση για την προμήθεια φρεγατών κλάσης Constellation από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μάλιστα σε μια “ελληνοποιημένη” παραλλαγή τους και με τοπική ναυπήγηση, κάπου από τις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Τα πλοία αυτά, που βασίζονται σε παραλλαγή του σχεδίου των γαλλοϊταλικών φρεγατών FREMM, έχουν ήδη πρόγραμμα ναυπήγησης σε εξέλιξη για το Αμερικανικό Ναυτικό, και αρκετές παραγγελίες από αυτό, έστω και με τις γνωστές καθυστερήσεις. Ωστόσο, το κόστος του προγράμματος δεν έχει ακόμα αποκρυσταλλωθεί, ενώ η ελληνική υλοποίηση τέτοιου σχεδίου απαιτεί μακροχρόνιο σχεδιασμό και διεθνείς συνεργασίες, που δεν είναι πάντα εύκολο να επιτευχθούν.
Εδώ προκύπτει η ευκαιρία να εξετάσουμε μια εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να δώσει στο Πολεμικό Ναυτικό την ισχύ που χρειάζεται και πιο σύντομα. Να θυμίσουμε πως η Γαλλία, μέσω του ναυπηγείου της Naval Group, έχει σταματήσει την παραγωγή των φρεγατών FREMM-FR, δηλαδή της δικής τους εκδοχής των γνωστών πολεμικών Frégate Européenne Multi-Mission, τα οποία πλέον κατασκευάζονται μόνο από την Ιταλία, ως κλάση Bergamini, με διαφορετικά υποσυστήματα. Τα σχέδια των FREMM-FR, ωστόσο, παραμένουν ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο, και η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση προτείνοντας μια καινοτόμο συμφωνία.
Συγκεκριμένα, το ΠΝ θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τη Naval Group την παραχώρηση των σχεδίων, ώστε να ξεκινήσει η κατασκευή τους στην Ελλάδα, με προσαρμογές που θα τις καθιστούν ιδανικές για τις δικές μας ανάγκες.
Η πρόταση αυτή δεν είναι απλώς μια θεωρητική άσκηση, αλλά μια πρακτική λύση που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της υπάρχουσας τεχνολογίας με τη στρατηγική ενίσχυση του ελληνικού στόλου. Και βέβαια μπορεί να συνδυάσει μια ιστορική προτίμηση του Πολεμικού Ναυτικού στα σκάφη FREMM, τα οποία συζητάγαμε για αγορά από τις αρχές του… αιώνα!
Πως θα μπορούσε να είναι μια “ελληνική” FREMM; Με το γαλλικό κύτος των 6.700 τόνων, αλλά με προσθήκη του ραντάρ Sea Fire των FDI, μια επιλογή υψηλών δυνατοτήτων, για παρακολούθηση στόχων σε μεγάλες αποστάσεις. Και αρκετά από τα νέα ηλεκτρονικά υποσυστήματα που έχει η κλάση “Κίμων”, ώστε να υπάρχει σημαντική ομοιοτυπία. Η πρόταση αυτή θυμίζει μάλιστα εκείνη που είχε γίνει κάποτε στον Καναδά, όταν η Naval Group είχε προτείνει μια παραλλαγή της FREMM, με ραντάρ AESA σταθερών πάνελ, διπλό εκτοξευτή RAM κ.α.!
Στο ερώτημα γιατί το Πολεμικό Ναυτικό να προτιμήσει μια τέτοια λύση, αντί να επενδύσει σε περισσότερες FDI, η απάντηση είναι η εξής: Οι FREMM με το μεγαλύτερο και ικανότερο κύτος τους, τη μεγάλη ισχύ μηχανών που συνδυάζουν ντίζελ και αεριοστρόβιλο, την σαφώς μεγαλύτερη ικανότητα μεταφοράς όπλων, την ικανότητα παραμονής για περισσότερο διάστημα σε αποστολή σε ανοιχτές θάλασσες, το μεγαλύτερο πλήρωμα που επιτρέπει την καλύτερη επάνδρωση σε περιόδους κρίσης, είναι το “προτιμότερο” σκάφος για τις ελληνικές ανάγκες προβολής ισχύος και μάχης στην Ανατολική Μεσόγειο. Και για αυτό το ήθελε το Πολεμικό Ναυτικό μας.
Βίντεο: Γαλλικοί Aster καταρρίπτουν 3 βαλλιστικούς πυραύλους των Χούθι
Οι “ελληνικές” FREMM φυσικά θα φέρουν 32 πυραύλους Aster 30 για την αεράμυνα τους, και περισσότερους με κάποιες αλλαγές στην σχεδίαση, ενώ λόγω χώρων μπορούν να ενσωματώσουν άνετα και μέσου βεληνεκούς MICA NG, αλλά και πυραύλους κρουζ SCALP Naval. Σε ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο πακέτο όπλων, χωρίς τους συμβιβασμούς που ήδη βλέπουμε να γίνονται στις FDI HN. Όπου π.χ. για να ενσωματωθούν 8 SCALP Naval, πρέπει να αφαιρεθούν αντίστοιχοι Aster 30. Επίσης οι FREMM ήδη διαθέτουν ένα ισχυρό ανθυποβρυχιακό σετ αισθητήρων και όπλων, με σόναρ CAPTAS της Τhales και τορπίλες MU-90 (και εδώ ομοιοτυπία με τις FDI), ενώ αν χρειαστεί μπορεί να φέρουν και 2 οργανικά ελικόπτερα, άρα να πολλαπλασιάσουν τη δυνατότητα τους ως “κυνηγοί υποβρυχίων”.
Στο θέμα του κόστους τώρα: Αν και οι FREMM-FR είναι μεγαλύτερες και πιο ικανές από τις FDI και σαφώς η τιμή τους δεν θα είναι μικρή, η χρήση των ίδιων υποσυστημάτων με τις “Κίμων” θα προσφέρει οικονομία κλίμακας, και μετέπειτα συντήρησης. Επίσης η χρηματοδότηση του προγράμματος θα μπορούσε να καλυφθεί μέσω των σχεδιαζόμενων νέων ευρωπαϊκών κονδυλίων για την άμυνα, τα οποία προωθούν τη συνεργασία μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ανάπτυξη κοινών αμυντικών δυνατοτήτων. Εδώ να πούμε πως το αρχικό πρόγραμμα FREMM ήταν ένα τέτοιο κοινής ανάπτυξης και το είχε διαχειριστεί ο οργανισμός OCCAR, μια πρωτοβουλία αμυντικής συνεργασίας 6 χωρών της Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Βρετανία, Ισπανία, Βέλγιο).
Γαλλικές FREMM: Τι αναβαθμίσεις θα πάρουν μετά τη δράση τους στην Ερυθρά Θάλασσα
Έτσι η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει μερίδιο από αυτά τα κονδύλια, ιδιαίτερα αν παρουσιάσει το αίτημα της, ως μια πρωτοβουλία που ενισχύει τη ναυτική ασφάλεια στη Μεσόγειο. Η Γαλλία, από την πλευρά της, θα διατηρεί την ενεργή γραμμή παραγωγής για τις FDI, ενώ η Ελλάδα θα αναλάβει την παραγωγή των FREMM με γαλλικά υποσυστήματα, προς αμοιβαίο όφελος.
Η κατασκευή των FREMM-FR σε ελληνικά ναυπηγεία θα έχει και πρόσθετα οφέλη. Πέρα από την ενίσχυση της εγχώριας οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, η Ελλάδα…
Η συνέχεια στο Naval Defence
