Η σελίδα μας έχει γράψει πολλές φορές για μια νέα, ιστορική αποστολή που πρέπει να αναλάβει το Πολεμικό μας Ναυτικό, για πρώτη φορά στην ένδοξη ιστορία του. Μέχρι και σήμερα, το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει πολεμήσει ποτέ στην Ανατολική Μεσόγειο, ούτε είχε και τα μέσα ή λόγους να το κάνει. Οι όποιες νηοπομπές που θα πολεμούσαν στην Κύπρο, θα είχαν άλλο σκοπό, ενώ πλησίον του νησιού θα αλληλοκαλύπτονταν με τα μέσα των αδελφών μας Κυπρίων. Αλλά πλέον η ΑΟΖ που η Ελλάδα δικαιούται, είναι μια αχανής περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κύπρου.
4η φρεγάτα FDI HN, υπάρχει ακόμη στον ορίζοντα ή την αποχαιρετάμε;
Από την περιοχή αυτή προγραμματίζεται ήδη να περάσουν αγωγοί μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (έχει συμφωνηθεί), αλλά και φυσικού αερίου (ο EASTMED, αν κι εφόσον προχωρήσει η όλη ιδέα). Επίσης, η περιοχή νότια της Κρήτης, έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, το οποίο ανήκει στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια, καθώς η περιοχή αυτή πρέπει να προστατευθεί, το ΠΝ πρέπει να έχει όχι απλά “παρουσία”, αλλά “κυριαρχία”.
Αυτή τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, το ΠΝ έχει υπό παραγγελία μόνο (τονίζουμε το “μόνο”) 3 FDI HN, φρεγάτες με δυνατότητα αεράμυνας περιοχής. Είναι νομίζουμε εύκολο για όλους να αντιληφθούμε πως 3, ή ακόμη και 4, δεν επαρκούν για την κάλυψη μιας τόσο μεγάλης περιοχής. Το ΠΝ τώρα χρειάζεται να δράσει σε Αιγαίο, σε Ανατολική Μεσόγειο (μεταξύ Κρήτης και Κύπρου), να καλύψει την Κύπρο, να καλύψει και να κυριαρχήσει νότια της Κρήτης, αλλά και στο Ιόνιο (με πιθανή βάση τουρκικών υποβρυχίων στην Αλβανία, και ναύσταθμο στην Τρίπολη της Λιβύης). Αντιλαμβανόμαστε πως τα 18 πλοία που θέλει το ΠΝ είναι το ελάχιστο, όχι το μέγιστο.
Επίσης καθώς η εύρεση -πλέον- μεταχειρισμένων πλοίων με δυνατότητα αεράμυνας περιοχής είναι από φοβερά δύσκολη έως αδύνατη πρέπει να βρεθεί μια άλλη λύση. Ποια είναι όμως η αεροπορική “απειλή” στον ίδιο χώρο θα ρωτήσει κάποιος. Τα τουρκικά F-16 θα επιχειρούν από τις μικρασιατικές ακτές, και έχουν συγκεκριμένα ακτίνα δράσης. Τι θα μας απειλήσει από αέρος νότια της Κρήτης, ή στο Ιόνιο;
ΑΠΟΨΗ: Ας τολμήσουμε ελληνικές κορβέτες FCx-30 με πυραύλους ASTER 30 από τις FDI HN
Καθώς οι γείτονές μας έχουν φανεί πολύ μεθοδικοί στις κινήσεις τους, τίποτα δεν μας εγγυάται πως αύριο δεν θα μεταφέρουν μια Μοίρα F-16 στη Λιβύη. Επίσης, έχουν ήδη στη θάλασσα το TCG Anadolu το οποίο θεωρητικά θα εξοπλιστεί με τα UCAV Bayraktar TB3 (με αναδιπλούμενες πτέρυγες), ενώ ισχυρίζονται πως θα μπορεί κάποια στιγμή να εξαπολύει και αεριωθούμενα UCAVs (τα Kizilelma). Με λίγα λόγια, κίνδυνος υπάρχει, και το ΠΝ θα πρέπει να μπορεί να ανταπεξέλθει.
Το θέμα του προβλήματος των “αριθμών” (ή πλωρών όπως σωστά έχει πει πρώτος ο Ναύαρχος Κονιδάρης), το έχουμε θίξει πολλές φορές. Καθώς όμως πλοία διαθέσιμα δεν υπάρχουν, το ΠΝ θα αναγκαστεί να κάνει χρήση μικρότερων (π.χ. πυραυλακάτων) ή και παλιών και περιορισμένων δυνατοτήτων φρεγατών κλάσης S. Τέτοια σκάφη έχουν πολύ μικρές δυνατότητες να ανταπεξέλθουν απέναντι σε επιθέσεις κορεσμού από UCAVs/Loitering Munitions. Χρειάζονται επιπλέον προστασία, οπότε σήμερα θα συζητήσουμε μια ιδέα για 100% αξιοποίηση των δυνατοτήτων των φρεγατών μας κλάσης “Κίμων”, και ακόμη περισσότερο την επαύξηση τους.
ThinkOutOfTheBox: Αντί για 6 επιπλέον Rafale, ας αγοράσουμε μία ακόμη FDI HN
Αυτή τη στιγμή, το ΠΝ, ακόμη και με τις 3 “Κίμων” διαθέσιμες κάθε στιγμή, θα έχει στο πεδίο 96 πυραύλους Aster 30. Κάποιοι “χάρτες” που έχουν κυκλοφορήσει με τις “Κίμων”
σε ικανή απόσταση μεταξύ τους να καλύπτουν το Αιγαίο είναι λάθος: Ένα πολεμικό πλοίο δεν το κάνεις “στατική αντιαεροπορική πυροβολαρχία” μεσοπέλαγα, μόνο του. Επίσης μια φρεγάτα “Κίμων” δεν μπορεί να αξιοποιήσει 100% το βεληνεκές των πυραύλων της, αν δεν έχει συνδρομή κι άλλων πλοίων και μαχητικών ή ιπτάμενων ραντάρ. Με διακλαδικό δηλαδή συντονισμό που θα κάνει εντοπισμό των στόχων, θα αξιολογεί την επικινδυνότητα τους και θα κάνει την ανάθεση αναχαίτισης τους, παίρνοντας δεδομένα από παντού (SeaFire, F-35, Rafale, F-16V, EMB-145AEW, εκσυγχρονισμένες MEKO200HN, κ.ο.κ.). Το τελευταίο όμως είναι και πλεονέκτημα καθώς ένας Aster 30 (ειδικά αυτός, με προηγμένες δυνατότητες fire and forget αν χρειαστεί), μπορεί να είναι χρήσιμος και λειτουργικός ακόμη και χωρίς ένα ισχυρό ραντάρ πάνω στο πλοίο που τον εκτοξεύει, μιας και θα λαμβάνει δεδομένα από ένα κέντρο διοίκησης. Τι θέλουμε να πούμε;
Η FDI (και προφανώς και η FDI HN/”Κίμων¨”) έχει “χτιστεί” με κέντρο το σύστημα διαχείρισης μάχης SETIS. To οποίο έχει βελτιστοποιηθεί για χρήση των Aster 30, με δεδομένα από το ραντάρ SeaFire. Από εκεί και πέρα, το SETIS είναι αυτό που θα αξιοποιήσει τα δεδομένα, και θα φορτώσει τα στοιχεία στον πύραυλο πριν την εκτόξευση, αλλά και θα μεταφέρει και δεδομένα εν πτήσει. Δηλαδή, οι Aster των “Κίμων”, θα δέχονται δεδομένα στόχου μετά τη λειτουργία “σύντηξης” (fusion) πληροφοριών, που θα καταφτάνουν στο SETIS από πολλές πηγές, μεταξύ αυτών και το οργανικό SeaFire. Ακόμη μια “Κίμων” μπορεί να δώσει στοιχεία σε Aster 30 που βρίσκονται σε παραπλέουσα φρεγάτα, ή και σε πυραύλους MICA ή Meteor ενός Rafale F3R. Κι εδώ βασίζεται η πρόταση μας.
Ας δούμε όμως λίγο την κατάσταση της σημερινής μας αντιαεροπορικής άμυνας: Αρχικά οι S-300 στην Κρήτη είναι κατ’ευφημισμό λειτουργικοί. Οι πύραυλοι με το “ζόρι” έκαναν δοκιμή πριν αρκετά χρόνια, και έκτοτε δεν γνωρίζουμε πόσα βλήματα παραμένουν πιστοποιημένα και ικανά για εκτόξευση. Οι πυροβολαρχίες είναι στην Κρήτη, εκπαιδεύουν τους πιλότους της ΠΑ και του ΝΑΤΟ στα S-300, αλλά το να τους θεωρούμε ικανούς για μάχη όπως π.χ. τους Patriot, είναι μεγάλη συζήτηση. Οπότε χρειάζονται αντικατάσταση, ασχέτως αν τους στείλουμε “πακέτο” στην Ουκρανία ή για ανακύκλωση.
Η λογική επιλογή θα ήταν φυσικά η αγορά επιπλέον πυροβολαρχιών Patriot, που όμως το κόστους τους έχει φτάσει πολύ ψηλά. Λέμε “λογική” επιλογή διότι το σύστημα ήδη υπηρετεί στην Ελλάδα και σε μεγάλο αριθμό. Από τη στιγμή όμως που το ΠΝ έχει αγοράσει τους Aster 30, μήπως οι SAMP/T, δηλαδή το σύστημα επίγειας εκτόξευσης των ίδιων πυραύλων, είναι ξεκάθαρα “μέσα” στο παιχνίδι; Δηλαδή, ποιος θα “ψέξει” την Πολεμική Αεροπορία αν αγοράσει ένα σύστημα SAMP/T για την Κρήτη, όταν ο ίδιος πύραυλος υπηρετεί στο Ναυτικό; Γιατί όμως να το κάνει αυτό;
Διότι, μια τέτοια αγορά θα μπορούσε να συνδυαστεί με αγορά 2 ή 3 πυροβολαρχιών SAMP/T και από το ΠΝ! Και μάλιστα, οι “ναυτικές” πυροβολαρχίες, θα μπορούν να διασυνδεθούν στο δίκτυο αεράμυνας μέσω των FDI! Ας εξηγήσουμε λίγο το πως μπορεί να γίνει αυτό.
Ας υποθέσουμε πως το ΠΝ έχει μια “Κίμων”, μαζί με τη συνοδεία της νοτίως της Ρόδου/ανατολικά της Κρήτης. Ταυτόχρονα έχει εγκαταστήσει μια πυροβολαρχία SAMP/T στην Κάλυμνο και μια στο Βάι (Κρήτη). Η “Κίμων” δρα ως πλωτό στρατηγείο, ελέγχοντας τον εναέριο χώρο από την Κύπρο μέχρι την Κρήτη, λαμβάνοντας και συνεχώς δεδομένα από τα ραντάρ της ΠΑ (εναέρια και επίγεια), από πλοία του ΠΝ, από μη επανδρωμένα MQ-9B και από συμμάχους (τα σενάρια εδώ έχουν μεγάλη ποικιλία). Με 3 διαφορετικά σημεία εκτόξευσης Aster 30, τότε όλη η περιοχή είναι υπό ελληνικό έλεγχο, με μόλις μία φρεγάτα (ίσως να χρειαστεί εδώ κάποια ενίσχυση στις κονσόλες επεξεργασίας δεδομένων, κάτι όμως που είναι χαμηλού κόστους).
Φυσικά, την ίδια στιγμή, η όποια δύναμη του ΠΝ θα έχει κάλυψη από μαχητικά της ΠΑ, ενώ θα υπάρχουν και οι οργανικοί πύραυλοι αεράμυνας των πλοίων (RAM Block 2, ESSM Block 1 & 2, CAMM-ER ή MICA κ.ο.κ.). Σε μια τέτοια “στρώση”…
Η συνέχεια στο Naval Defence
