To πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Leopard 2A4 σε Leopard 2A7HEL και των Leopard 1A5 σε Leopard 1A5HEL (και ελπίζουμε και σε 183 Leopard 1A6HEL), θα δώσει τέλος στο σήριαλ των διαθεσιμοτήτων του αρματικού δυναμικού του Ελληνικού Στρατού. Αργά ή γρήγορα, μια συνεκτική δύναμη 350+ Leopard 2A7HEL και 500 Leopard 1A5/6HEL θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά των δυνάμεων ελιγμού του ΕΣ στον Έβρο. Όποιος κάνει το λάθος να περάσει το “ποτάμι”, θα το πληρώσει ακριβά. Γιατί κι ο ΕΣ έχει γέφυρες για να περάσει στην άλλη πλευρά του Έβρου.
Η πρόταση των KMW+Rheinmetall για εκσυγχρονισμό των ελληνικών Leopard 2A4 & Leopard 1A5, που θέλουμε να ελπίζουμε πως δεν θα σκοντάψει πάνω στην κλασική ελληνική αβελτηρία, θα δημιουργήσει μια συνεκτική δύναμη αρμάτων μάχης. Επιλαρχίες “αιχμής”, με κορυφαία Leopard 2A7HEL που θα είναι ανίκητα από τα εχθρικά άρματα μάχης, και επιλαρχίες με Leopard 1A5HEL, που θα ακολουθούν και θα συντρίψουν ότι έχει απομείνει.
Το πρόβλημα όμως του Ελληνικού Στρατού δεν είναι όμως τόσο τα Leopard 1/2. H KMW έχει δώσει, έστω και θεωρητικά, λύση για αυτά τα άρματα μάχης. Ειδικά με τη γραμμή παραγωγής και αναβάθμισης των Leopard 2 στη χώρα μας, η Ελλάδα θα είναι σε ένα κλειστό club χωρών που κατασκευάζουν σύγχρονα πανάκριβα άρματα μάχης. Το μόνο που ελπίζουμε είναι να μην σταματήσει κάτι/κάποιος τις προσπάθειες του ΥΠΕΘΑ σε αυτή την εξέλιξη. Από την πρώτη στιγμή η ΠΤΗΣΗ έχει σταθεί δίπλα στις προσπάθειες, που σκοπό έχουν να αναβαθμίσουν όχι μόνο το αρματικό μας δυναμικό, αλλά και την αμυντική μας βιομηχανία.
Σήμερα, θα θεωρήσουμε δεδομένο πως η πρόταση της κοινοπραξίας KMW+Rheinmetall θα προχωρήσει κανονικά, αλλιώς θα είναι απίστευτα αυτοκτονικό να μην γίνει. Θα είναι κάτι που κανείς δεν πρόκειται να συγχωρήσει, σε όποιον σταθεί εμπόδιο. Και θέλουμε να πιστέψουμε πως θα υπάρξει διακομματική συναίνεση στην όλη διαδικασία.
Το θέμα μας είναι πως ο ΕΣ δεν έχει μόνο 850 άρματα μάχης, αλλά κοντά στα 1.300. Οι αριθμοί αυτοί επιτυγχάνονται με τη διατήρηση σε υπηρεσία των Μ48Α5MOLF αλλά και περίπου 100 M60A3TTS. Ας μην εκπλαγούν οι φίλοι μας που ο ΕΣ έχει διατηρήσει σε υπηρεσία τα Μ48Α5. Καταρχάς το MOLF βασίζεται πάνω στα ηλεκτρονικά του Leopard 1A5/2A4, ενώ έχει κι ένα ατελείωτο απόθεμα ανταλλακτικών από τα χιλιάδες Μ48 που έχουν περάσει από ελληνική υπηρεσία.
Τα Μ60Α3, αν και έχουν σχετικά ικανά ηλεκτρονικά, ακόμη και σύστημα σταθεροποίησης βολής εν κινήσει, εντούτοις, είναι πολύ δύσκολο να συντηρηθούν καθώς έχουν αποχωρήσει εδώ και χρόνια από τη γραμμή υποστήριξης του US Army, ενώ όλοι σχεδόν οι στρατοί που τα χρησιμοποιούν τα έχουν εκσυγχρονίσει. Εμείς προτιμήσαμε να κρατήσουμε σε υπηρεσία περίπου 100 από αυτά, για να κάνουμε χρήση των ανταλλακτικών από τον κανιβαλισμό άλλων Μ60Α3 αλλά και των παλαιότερων Μ60Α1.
Τα Μ48Α5 αλλά και τα Μ60Α3 έχουν μεταφερθεί σε νησιά, όπου η χαμηλή τους κινητικότητα δεν θα είναι μειονέκτημα. Εκεί, δεν αναμένονται να εμπλακούν σε αρματομαχίες, αλλά να υποστηρίζουν τις δυνάμεις πεζικού στις ενέργειες εξάλειψης των προγεφυρωμάτων και αεροπρογεφυρωμάτων. Δηλαδή, θα παίξουν ένα ρόλο μέσου παροχής πυρών υποστήριξης. Το ξαναλέμε, γιατί είναι σημαντικό. Τα M48A5MOLF & M60A3TTS θα παίξουν το ρόλο μέσων παροχής πυρών υποστήριξης για το πεζικό στα νησιά.
Βέβαια, η παροχή άμεσων πυρών υποστήριξης μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως για παράδειγμα μέσω ΤΟΜΑ ή κάποιου άλλου ελαφρύτερου τεθωρακισμένου. Η χρήση αρμάτων 50+ τόνων, με κινητήρες 750+ ίππων, με τεράστιες ανάγκες συντήρησης, είναι μάλλον ο μη βέλτιστος τρόπος για να εκπληρωθεί αυτή η αποστολή. Αλλά, τι άλλο μπορεί να κάνει ο ΕΣ για να καλύψει αυτές τις ανάγκες; Για παράδειγμα, η αγορά του Lynx 120 είναι αυτό που λέμε στην Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων, out of the question.
Αν θέλετε την άποψή πολλών, η καλύτερη λύση είναι ιταλική και λέγεται… Centauro. Τα τροχοφόρα οχήματα των Ιταλών είναι κομμένα και ραμμένα για την άμυνα των νησιών. Μπορούν να κινηθούν σχεδόν παντού, να εμφανιστούν ταχύτατα και ξαφνικά οπουδήποτε, να χτυπήσουν, να κρυφτούν, και πάλι να πάνε με ταχύτητα σε επόμενο σημείο. Αλλά Centauro μεταχειρισμένα δεν υπάρχουν, και να υπάρχουν… κοστίζουν. Πρέπει να ξέρουμε και τα όρια των δυνατοτήτων μας. Και μετά από το εκσυγχρονισμό των Leopard 1/2, την αγορά και αξιοποίηση των Lynx & Marder, τον εκσυγχρονισμό των MLRS, τι θα απομείνει για… Centauro; Ας είμαστε λογικοί, λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν.
Η μόνη μας λύση είναι η τεράστια δεξαμενή υλικού των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Έχει όμως ο Αμερικανικός Στρατός ένα όχημα ανάλογο ή καλύτερο του Centauro, και να έχει σκοπεύει να το αποχωριστεί σύντομα, προκειμένου να το αποκτήσουμε εμείς δωρεάν; Και αν υπάρχει, είναι τα οχήματα αυτά σε καλή κατάσταση έτσι ώστε να μην έχουμε και υποχρέωση αναβάθμισης ή έστω εργοστασιακής συντήρησης; Κι όμως, υπάρχουν τέτοια οχήματα, και θα είναι διαθέσιμα από τις 30 Σεπτεμβρίου του 2022!
Μιλάμε για τα πρωτοποριακά Μ1128 Stryker Mobile Gun Systems, που κατασκευάστηκαν σε έναν περιορισμένο αριθμό προκειμένου να αντικαταστήσουν τα M551 Sheridan. Το όχημα σχεδιάστηκε σε μια άλλη εποχή, με διαφορετικές απειλές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αναγκάστηκαν να πολεμήσουν σε διάφορους πολέμους “χαμηλής έντασης”, όπως άρματα μάχης όπως τα Μ1Α2 ήταν… πλεονασμός. Έτσι, θεώρησαν πως ένα αντικαταστάτης του Μ551 ήταν απαραίτητος.
Η λύση ήταν το Μ1128 MGS. Με πυροβόλο Μ68 (το ίδιο που φέρουν τα Μ48Α5, Μ60Α1/Α3), θα παρείχαν πολύ κοντά στην πρώτη γραμμή πυρά υποστήριξης, κι εν ανάγκη θα αντιμετώπιζαν και εχθρικά άρματα μάχης, κυρίως παρωχημένα Τ54/55, Τ62 ή Τ72 στα χέρια ανταρτών. Συνεπώς, το Μ68 ήταν υπεράρκετο, ενώ το όχημα πολύ γρήγορο, ευέλικτο, κι εύκολο στη συντήρηση. Άλλωστε, το Μ1128, βασισμένο στο καναδικό LAVIII, είναι τροχοφόρο, και κινείται σε δρόμους χωρίς ανάγκη για αρματομεταφορείς και τρένα.
Το όχημα είναι ελαφρύ, και μπορεί να μεταφερθεί μέχρι κι από C-130 (αν βέβαια έχουμε διαθέσιμα C-130 για να το μεταφέρουμε). Δεν είναι όμως αμφίβιο, αν και αυτό μικρό πρόβλημα είναι για τα νησιά του Αιγαίου. Άλλωστε, ούτε τα άρματα μάχης στα νησιά είναι αμφίβια. Ένα άλλο μειονέκτημά του είναι πως μεταφέρει μόλις 18 βλήματα στο όχημα, ένας μικρός αριθμός. Το όχημα εξυπηρετείται από 3 μόλις άτομα, που προστατεύονται από ικανή κεραμική θωράκιση (που θεωρητικά μπορεί να αντέξει χτύπημα από RPG).
To όχημα δεν έχει καθόλου δύσκολη συντήρηση. Κινητήρα είναι ένας ντίζελ Caterpillar 3126 (C7) με ισχύ 350 ίππων. Ο κινητήρας και η μετάδοση μπορούν να αφαιρεθούν και να επανατοποθετηθούν μέσα σε μια ώρα, ενώ πολλά από τα ανταλλακτικά μπορούν να βρεθούν στο εμπόριο (όπως το ίδιο συμβαίνει και για τα Μ1117). Επίσης το όχημα και η θωράκισή του μπορεί να αντέξει βολές πολυβόλων 14,5 χιλιοστών, από μπροστά και πλάγια, αλλά θεωρείται πως δεν έχει επαρκή αντιναρκική προστασία.
Ο οπλισμός του είναι το πυροβόλο M68A1E4 των 105 χιλιοστών, πλήρως σταθεροποιημένο, που σημαίνει ότι το όχημα μπορεί να βάλει κινούμενο. Δεν είναι το ιδανικό όπλο για αρματομαχίες με Leopard 2A7, αλλά σίγουρα δεν θα έχει πρόβλημα απέναντι στα τουρκικά Μ48 και Μ60 (αν βέβαια καταφέρουν να περάσουν σε κάποιο νησί). Το πυροβόλο γεμίζει αυτόματα, και το πλήρωμα είναι “αποκομμένο” από το όπλο και τα πυρομαχικά (σημαντικό για το θέμα της επιβίωσης σε περίπτωση πλήγματος).
Πολλοί από τους φίλους μας, θα είναι ίσως “καχύποπτοι”, καθώς το Μ1128 είναι … αμερικανικό, και αποσύρεται μετά από μόλις 20 χρόνια υπηρεσίας. Οι Αμερικανοί το αποσύρουν καθώς θεωρούν πως δεν ταιριάζει πλέον στο δόγμα επιχειρήσεών τους, ενώ θα απαιτούσε και αναβάθμιση λίαν συντόμως (έχουν το κακό συνήθειο να μην κάνουν αναβάθμιση στα συστήματά τους κάθε 40 ή 50 έτη, αλλά κάθε 10 με 20). Στην περίπτωσή μας όμως, τυχόν παραχώρησή τους θα ήταν “ευλογία”, καθώς θα κάλυπτε μια σημαντική ανάγκη μας. 
Αν το όχημα ενδιαφέρει τον Ελληνικό Στρατό, ο Αμερικανικός θα αποσύρει τα περίπου λιγότερα από 140 Μ1128 MGS που διαθέτει μέχρι το τέλος του Οικονομικού Έτους 2022, δηλαδή στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. Τότε το ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να έχουν ήδη “καπαρώσει” τα οχήματα, έτσι ώστε μόλις αυτά γίνουν διαθέσιμα μέσω EDA, να σταλεί άμεσα Letter of Request for Letter of Acceptance (LoR for LoA). Αλλιώς, αυτά τα εξαιρετικά οχήματα, φοβούμαστε πως θα καταλήξουν να κάνουν λασπομαχίες κάπου στην Ουκρανία. Και είναι κρίμα, καθώς θα λύσουν ένα τεράστιο πρόβλημα για τον ΕΣ.
Ναι, τα αποσύρει ο αμερικανικός στρατός γιατί πλέον δεν του “κάνουν”. Αλλά έτσι απέσυρε κάποτε και τα Μ48 ή τα Μ60, γιατί δεν του “έκαναν” πλέον. Δεν είναι ανάγκη να κρατήσουμε τα Μ60 μέχρι να έχουμε την οικονομική δυνατότητα να τα αντικαταστήσουμε με Μ1Α2v3 ή Leopard 2A7. Γιατί αν το περιμένουμε αυτό, στο ενδιάμεσο οι γείτονες θα έχουν hovertanks, κι εμείς θα λέμε “ας κρατήσουμε τα Μ60”.
