Η αμερικανική Αεροπορία εξέδωσε RfP για αντικατάσταση πτερύγων αεροσκαφών A-10
Τον περασμένο μήνα, η USAF έκανε δοκιμές άφεσης Small Diameter Bombs από αεροσκάφος A-10C. Οι κατευθυνόμενες SBD είναι μια νέα προσθήκη στο παλαίμαχο μαχητικό εγγύς αεροπορικής υποστήριξης και του προσδίδουν νέες σημαντικές δυνατότητες πληγμάτων από μεγάλες αποστάσεις, σε πολλούς και διαφορετικούς στόχους.
A-10 Thunderbolt II – Ο «μπαρουτοκαπνισμένος» βετεράνος που γύρισε από τη Συρία
Θα θυμούνται όλοι οι φίλοι μας, τις αναφορές, τα βίντεο αλλά και τις δορυφορικές φωτογραφίες από το τεράστιο ρωσικό κομβόι που πλησίαζε, ή προσπαθούσε να πλησιάσει, το Κίεβο από ανατολικά. Αν το θυμόμαστε εμείς, σκεφτείτε τους πιλότους των Α-10, τι θα σκέπτονταν όλες εκείνες τις μέρες! Η “δουλειά” που θα μπορούσε να είχαν κάνει ελάχιστα Α-10 εναντίον εκείνης της ακίνητης, ουσιαστικά απροστάτευτης φάλαγγας, θα έφτανε στα επίπεδα σφαγής.
Βέβαια, το Α-10 δεν είναι μόνο το 30άρι πυροβόλο, είναι όλο το “πακέτο”, και φυσικά τα όπλα, το τεράστιο φορτίο τους που μεταφέρει. Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τα Α-10Α θα πετούσαν στο Fulda Gap οπλισμένα με 6 AGM-65A/B Maverick, 1 ατρακτίδιο AN/ALQ-131, 2 AIM-9L, και πλήρες το πυροβόλο. Σήμερα, οι εποχές έχουν αλλάξει. Οι AGM-65A/B είναι πλέον στο… μουσείο, το AN/ALQ-131 ίσως να επιβιώνει σε κάποια αποθήκη, αλλά το Α-10 παραμένει Α-10. Κι έχει πολλά νέα όπλα! Ή δεν έχει;
Η εξέλιξη όμως της τεχνολογίας έφερε τελικά στο A-10 ένα όπλο που εξοπλίζει σχεδόν όλα τα σύγχρονα αεροσκάφη της Δύσης, με βασικότερο το F-35! Μιλάμε για την Small Diameter Bomb GBU-39, αλλά και την GBU-53 ή αλλιώς, Small Diameter Bomb II.
H SBD έχει φτιαχτεί με τις εξής προδιαγραφές:
- Μικρές παράπλευρες απώλειες στην κρούση ακριβείας. Δηλαδή, μια GBU-12 των 2.000 λιβρών μπορεί να έπεφτε με ακρίβεια στο κέντρο μιας πλατείας καταστρέφοντας εκεί ένα Α/Α σύστημα, αλλά το ωστικό κύμα της έκρηξης θα κατέστρεφε τα πάντα γύρω από την πλατεία. Η SBD καταστρέφει το στόχο, και αποφεύγει τις παράπλευρες απώλειες.
- Μικρό βάρος, οπότε μπορεί να μεταφερθεί σε μεγάλους αριθμούς από το αεροσκάφος-φορέα. Με αυτόν τον τρόπο πλήττονται περισσότεροι στόχοι σε μια έξοδο.
- Έχει σχετικά χαμηλό κόστος, και μεγάλη ακρίβεια
- Μπορεί να καλύψει ανεμοπορώντας μεγάλες αποστάσεις, έχοντας δυνατότητες stand-off.
Με την SBD II, η USAF και το USN μπορούν πλέον να εμπλέκουν και κινούμενους στόχους, καθώς η νεότερη GBU-53/B StormBreaker έχει ενεργό αισθητήρα,που μπορεί να χτυπά ακόμη και άρματα μάχης ή οχήματα εν κινήσει. Μπορεί να ακούγεται απλό αλλά δεν είναι, καθώς η StormBreaker έχει αισθητήρα που συνδυάζει μιλλιμετρικό ραντάρ, ανιχνευτή υπερύθρων, αισθητήρα εικόνας αλλά και κατεύθυνση laser (αν χρειαστεί). Μιλάμε για ένα εξαιρετικά προηγμένο όπλο, που όμως μπορεί να καταστρέψει ένα πανάκριβο άρμα μάχης με δολοφονική ακρίβεια.
Όταν το P-51 Mustang “Enforcer” κόντεψε να “φάει” το A-10 Warthog
Αυτό ακριβώς δοκίμασε πριν λίγες μέρες η USAF πάνω σε ένα A-10C. Το αεροσκάφος στη θέση των παλαίμαχων AGM-64A/B θα φέρει τις SBD, και θα προκαλεί χάος στις εχθρικές θέσεις. Το θέμα είναι πως η SBD, αν εκτοξευτεί από ψηλά, μπορεί να κάνει ακόμη και 100 χιλιόμετρα πριν φτάσει στο στόχο της, άρα είναι το ιδανικό stand-off όπλο, για στόχους επιπέδου φάλαγγας που κατευθύνεται στο Κίεβο.
Απλά τώρα, τα Α-10 αντί για μόλις 6 AGM-65 Maverick μπορούν να φέρουν 12 ή 18 SBD, τότε θα τις εξαπολύσουν από μεγάλη απόσταση, καταστρέφοντας (έχοντας στοχοποίηση από άλλα μέσα βέβαια, κατά προτίμηση UAVs) τα εχθρικά αντιαεροπορικά συστήματα, τα οχήματα διοίκησης και τα οχήματα στην αρχή και στο τέλος της φάλαγγας (προκειμένου να εγκλωβιστεί ο εχθρός), και μετά, θα πλησιάσουν για το… brrrrrrrt.
Φυσικά SBD μπορούν να φέρουν πολλά αεροσκάφη, ανάμεσα στα οποία και τα ελληνικά F-16V. Αλλά τα τελευταία τα θέλουμε να εκτελούν εθιμοτυπικές επισκέψεις στην εχθρική ενδοχώρα, μεταφέροντας και εκτοξεύοντας SPICE και Rampage. Αλλά εμείς μπορούμε να φανταστούμε ένα μικρό αριθμό Α-10, που μπορεί κάλλιστα να εδρεύει στη Μίκρα, και να μετασταθμεύει οπουδήποτε κοντά στο μέτωπο του Έβρου.
A-10 Warthog: USAF “Δεν τα θέλουμε” – Επιτροπή Γερουσίας “Θα τα κρατήσετε”
Στον τελευταίο αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ, προβλέπεται η απόσυρση -πάλι- 21 Α-10C. Βέβαια το πιθανότερο είναι το Κονγκρέσο να το αρνηθεί, όπως πεισματικά το κάνει εδώ και δεκαετίες, αλλά εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό. Η Ελλάδα μπορεί να ζητήσει την παραχώρηση αυτών των 21 Α-10, σαν μέρος της ενίσχυσης της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Αξίζει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία να εξετάσει τα A-10 Thunderbolt II εάν αποσυρθούν;
Κάποιος θα πει “μα καλά, εσείς θέλατε να αποσύρουμε τα ωραία μας Mirageακια 2000-5 προκειμένου να πάρουμε τα F-35, τώρα ζητάτε έξτρα να πάρουμε Α-10”; Τα Α-10 είναι μια τελείως διαφορετική περίπτωση, καθώς τα ελάχιστα αεροσκάφη που πετούν, θα μπορούν να είναι κάτω από την ομπρέλα συντήρησης της USAF. Επίσης, το αεροσκάφος είναι απλό στη συντήρηση, ενώ οι “σπάνιοι” κινητήρες του, οι TF-34, είναι σπάνιοι μόνο σε στρατιωτικές εφαρμογές, αλλά πανταχού παρόντες στην Πολιτική Αερπορία. Συνεπώς, τα αεροσκάφη είναι εύκολο να συντηρηθούν ακόμη κι από ιδιωτικές εταιρείες.
Βίντεο: A-10 Thunderbolt, τα “μέσα” και τα “έξω” του αγριόχοιρου
Βέβαια, όλη η ιδέα βασίζεται στο να πούμε στις ΗΠΑ, πως 21 Α-10C θα βρίσκονται κοντά στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, και φυσικά και θα τα στέλνουμε σε ασκήσεις στην Ανατολική Ευρώπη. Δεν θέλουν κόπο μερικά πράγματα, θέλουν τρόπο. Αλλά και μόνο η ιδέα του brrrrrrt σε ελληνικά χέρια, φαίνεται ενδιαφέρουσα!
