Η αντικατάσταση των ΤΟΜΠ τύπου Μ113Α1/2 από τον Ελληνικό Στρατό είναι τόσο δύσκολη υπόθεση όσο και η αντικατάσταση των F-4E Phantom II, όχι από την ΠΑ, αλλά από τις καρδιές μας. Τα Μ113 είναι αυτό που λέμε, “έχουν υπηρετήσει 3 γενιές κληρωτών, παππούς μπαμπάς και εγγονός”, κι έτσι όπως το βλέπουμε, θα το «χαρούν» και τα δισέγγονα.
Μεταξύ μας, το Μ113 δεν είναι όχημα μάχης, δεν θα «πέσει» στη φωτιά της. Στόχος του είναι να μεταφέρει τους στρατιώτες σε κάθε έδαφος, με μια στοιχειώδη προστασία, αυτή τη λίγη που προσφέρει η αλουμινένια θωράκισή του. Κακώς στο μυαλό πολλών έχει συνδυαστεί με επελάσεις “ιππικού”, δίπλα στα τεθωρακισμένα.
Βέβαια έχουμε δει τα Μ113 να παίζουν το ρόλο… του Ράμπο, αλλά δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Πάντως, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Ακόμη και για τον απλό ρόλο που περιγράφουμε, πλέον, δεν κάνουν. Επίσης, στο ΕΣ, μιας και δεν έχουμε τίποτε άλλο, τα Μ113 παίζουν κάθε είδους ρόλο. Από το ΤΟΜΑ, μέχρι και όχημα αναγνώρισης. Όταν λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι στρατοί υιοθετούν άλλα οχήματα, ο ΕΣ είναι κολλημένος στα Μ113. Ευτυχώς που έρχονται σε μεγάλες ποσότητες τα Μ1117, αυτά που δεν ήθελαν κάποιοι, και θα δώσουν λύσεις. Αλλά και πάλι, χρειαζόμαστε ΤΟΜΠ, και μάλιστα, τροχοφόρα αν είναι δυνατόν.
H αλήθεια είναι πως τα τροχοφόρα οχήματα μάχης είναι είδος εν ανεπαρκεία στους δυτικούς στρατούς. Πολύ θα θέλαμε κάποιο καινούργιο σαν το γερμανικό Boxer, αλλά το βλέπουμε πολύ δύσκολο, ως τελείως αδύνατο, λόγω κόστους. Εδώ έχουμε μια εξαιρετική πρόταση για συμπαραγωγή των ερπυστριοφόρων Lynx, έχουμε πρόταση για Brandley Μ2Α4, και πάλι ετοιμάζεται «επανάσταση» αντιδράσεων από τους «γνωστούς». Η μόνη λύση είναι τα μεταχειρισμένα οχήματα του είδους. Υπάρχουν όμως μεταχειρισμένα;
Leonardo Centauro: Έχει θέση στην ΑΣΔΕΝ και τα ελληνικά νησιά;
Από πλευράς Γαλλίας τα δικά τους VAB είναι ήδη παλιά, και οι Γάλλοι ποτέ δεν έχουν χαρίσει κάτι, καθώς κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από την νομοθεσία τους (αλλά και την εμπορική τακτική τους). Οι Γερμανοί έχουν μια καλή ποσότητα Fuchs, αλλά σε καποιο βαθμό την εκσυγχρονίζουν για ιδία χρήση.
Γερμανία: Πρόθυμη να ενισχύσει με όπλα τις χώρες που θα στείλουν δικά τους στην Ουκρανία
Μια πιθανότητα για μεταχειρισμένο υλικό, προέρχεται από τις ΗΠΑ. Δυστυχώς όμως ο Αμερικανικός Στρατός άργησε πολλά χρόνια να εισαγάγει μαζικά κάποιο τροχοφόρο ΤΟΜΠ. Έτσι, όταν χρειάστηκε κάποιο τροχοφόρο που θα έπαιζε το ρόλο του οχήματος ανίχνευσης χημικών, βιολογικών ή πυρηνικών όπλων, επέλεξε το Μ93 Fox, που είναι ουσιαστικά το γερμανικό Fuchs με τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Το πρόβλημα είναι πως οι Αμερικανοί έχουν ένα πολύ μικρό αριθμό Μ93, τα οποία όμως θα αντικαταστήσουν με τα νέα M1135 Nuclear, Biological, Chemical Reconnaissance Vehicle (NBCRV). Τα τελευταία μπαίνουν σιγά σιγά σε υπηρεσία, εκτοπίζοντας τα Μ93. Τα τελευταία όμως είναι σε εξαιρετική κατάσταση, καθώς δεν προβλεπόταν να εμπλακούν σε πολεμικές επιχειρήσεις. Οι Αμερικανοί προφανώς θα τα αποσύρουν, αφαιρώντας τον εξοπλισμό τους. Αυτή τη στιγμή πιθανολογείται πως υπηρετούν ή βρίσκονται σε αποθήκευση 123 Μ93 Fox, μικρός αριθμός για τις ΗΠΑ, αλλά ικανοποιητικός για την Ελλάδα.
Αναποτελεσματική η προηγμένη θωράκιση των ρωσικών αρμάτων στην Ουκρανία
Η σημερινή ιδέα είναι πολύ απλή. Ξεκινάμε «σκουπίζοντας» τα αμερικανικά αποθέματα όλων των Μ93, ενώ ζητάμε έναν μικρό αριθμό να έρθει στη χώρα μας με τον πλήρη εξοπλισμό. Έτσι ο ΕΣ θα αποκτήσει και πρωτόγνωρες δυνατότητες στην αντιμετώπιση ΡΒΧΠ, που αυτή τη στιγμή λείπουν είτε τελείως, είτε βασίζονται σε τεχνολογία 50ετίας.
Αμέσως μετά, ξεκινάμε τις συζητήσεις με τη Γερμανία, για την παραχώρηση ενός ικανού αριθμού Fuchs, κάποια από τα 1000+ Fuchs 1 που μπήκαν σε υπηρεσία με την Bundeswehr. Τα οχήματα αυτά είναι θεωρητικά σε υπηρεσία, πρακτικά κάποιες εκατοντάδες έχουν αποθηκευτεί. Η Rheinmetall έχει εκσυγχρονίσει κάποια από αυτά στο επίπεδο TPz A7 και TPz A8, αλλά σίγουρα όχι όλα. Εκτιμούμε πως ο ΕΣ μπορεί να εξασφαλίσει άλλα 200 ή 300 οχήματα σε καλή κατάσταση από τη Γερμανία, σαν επιπλέον αντισταθμιστικά για πιθανή αγορά των Lynx.
Με αυτό τον τρόπο, ο ΕΣ θα κατάφερνε να αντικαταστήσει τα Μ113 σε κρίσιμες μονάδες της ΑΣΔΕΝ (που ο τροχός είναι απαραίτητος), σε συνδυασμό με Μ1117 και μια άλλη «ιδέα» μας, τα Μ1128 MGS. Αν οι μονάδες της ΑΣΔΕΝ εξοπλιστούν με σύγχρονα, ταχέως μετακινούμενα τροχοφόρα, η ισχύς τους θα πολλαπλασιαστεί, και θα μπορούν να επεμβαίνουν με ταχύτητα εξαλείφοντας προγεφυρώματα. Έτσι οο Μ113 δεν θα «εξαφανιστεί», αλλά σίγουρα θα πρέπει κάποια στιγμή θα πάρει τη θέση του στο Πολεμικό Μουσείο. Το «σκούπισμα» των αμερικανικών Μ93 και των όποιων διαθέσιμων γερμανικών Fuchs, είναι μια λύση.
