Στον παραπάνω τίτλο πορούμε να συγκεντρώσουμε σε λίγες λέξεις, το τι διαβάζουμε σε πολλά σχόλια για τις ΗΠΑ. Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή. Δεν είμαστε ούτε φιλοαμερικανοί, ούτε αντιαμερικανοί, είμαστε Έλληνες, και συμπλέουμε με τα συμφέροντα της χώρας μας κι όχι με τα συμφέροντα άλλων χωρών. Αν τα συμφέροντα της Ελλάδας ήταν εναντίον των ΗΠΑ, δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα να είμαστε κατά. Αλλά να ποντάρουν κάποιοι, στον αντιαμερικανισμό της χώρας εν έτει 2022, είναι “κάπως” περίεργο…
ΑΠΟΨΗ: Γιατί η Ελληνο-Αμερικανική Συμφωνία MDCA έχει πειράξει τόσο πολύ την Τουρκία (#1)
Κι όμως, ακόμη και σήμερα διακινούνται συνθήματα 40ετιάς όπως το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο». Όπου βέβαια τα χρήματα που έχουμε πάρει από την ΕΟΚ/ΕΕ από το 1981, πρέπει να ξεπερνούν το μισό τρις ευρώ (σε Πακέτα Ντελόρ, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, ΕΣΠΑ, κ.ο.κ.). Παράλληλα η ένταξη μας στο ΝΑΤΟ σήμανε ότι παραμείναμε με εκείνη την πλευρά που άντεξε στην αντιπαλότητα του Ψυχρού Πολέμου, ενώ έστω και με προβληματικό τρόπο είχαμε μια κάποια κατευναστική παρέμβαση της Δύσης στις συνεχείς μας κρίσεις εξαιτίας της Τουρκίας. Ξεχνάμε δηλαδή πως αν είμαστε εκτός δεν θα είχαμε ούτε αυτό, στον κυνισμό της διεθνούς πολιτικής. Και βέβαια στο έγκλημα του Κυπριακού όλοι θυμούνται την στάση των Αμερικανών, αλλά κανείς δεν θέλει να θυμάται πως οι Τούρκοι “προσκλήθηκαν” εκεί. Πάντα βολεύει να φταίνε όλοι οι άλλοι και ποτέ εμείς.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Πριν λίγες μέρες σχολιάσαμε για τον τακτικό βαλλιστικό πύραυλο PrSM που θα μπορούν να “φορέσουν” τα ελληνικά ρουκετοβόλα Μ270 αν εκσυγχρονιστούν. Περιμέναμε αρκετά σχόλια για το θέμα, κυρίως σε δύο άξονες: πρώτον στο κόστος (πράγματι είναι μεγάλο) και δεύτερο στον ισραηλινό ανταγωνισμό (που εμείς επίσης έχουμε παρουσιάσει). Τελικά όμως είχαμε σχόλια για τον ανταγωνισμό (και σωστά), αλλά με έκπληξη είδαμε φίλους εδώ να ρωτούν για το “αν μας δίνουν το όπλο οι ΗΠΑ”. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το ερώτημα αυτό επανέρχεται, εντός της παραφιλολογίας πως «οι Αμερικανοί δεν μας δίνουν όπλα».
Η έκπληξή μας βέβαια δεν ήταν τόσο μεγάλη γιατί σκεφτήκαμε τι “πέρασε” πολύς κόσμος κατά τη διάρκεια της φρεγατιάδας. Για λόγους άγνωστους σε εμάς, κάποιοι διέδιδαν πως ο αντιαεροπορικός πύραυλος SM-2 για παράδειγμα δεν ήταν διαθέσιμος, ή πιο προσεκτικά, ρωτούσαν “αν ήταν διαθέσιμος”. Λες και ο SM-2 είναι κάποιο στρατηγικό υπερόπλο. Αντίστοιχες διαδόσεις κυκλοφορούν καθημερινά, ως «βεβαιότητες» πλέον, ότι η Ελλάδα είναι υπό κάποιο καθεστώς απαγόρευσης, ότι δεν θα μας δώσει η Ουάσιγκτον κανένα «σοβαρό» οπλικό σύστημα κ.ο.κ.
Επιστολή Μπλίνκεν προς Μητσοτάκη: Η MDCA επεκτείνει τη στρατηγική αμυντική εταιρική σχέση
Η πραγματικότητα φυσικά είναι διαφορετική. Η Ελλάδα είναι στο στενό πυρήνα των χωρών που μπορούν να αγοράσουν από τις ΗΠΑ με μεγάλη ευχέρεια και τη μεγαλύτερη δυνατή ποικιλία οπλικά συστήματα. Ανάμεσα τους και το μαχητικό 5ης γενιάς, F-35, που οι ίδιες οι ΗΠΑ αρνήθηκαν την παράδοσή του στην Τουρκία (χωρίς να σκεφτούν αν αυτό «ταράζει τις ισορροπίες στο Αιγαίο υπέρ της Ελλάδος»). Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, στελέχη της κατασκευάστριας και της USAF, κάνουν και ξανακάνουν παρουσιάσεις στο ΓΕΑ και το ΓΕΕΘΑ για το αεροσκάφος.
Αν είχαμε λεφτά να το αγοράσουμε (δεν έχουμε…), οι ΗΠΑ θα μας το πουλούσαν “χτες”. Αλλά τσάμπα δεν μπορούν να το δώσουν. Παράλληλα οι Αμερικανοί μας έχουν πουλήσει εδώ και πολλά χρόνια Patriot, το κορυφαίο τακτικό αντιαεροπορικό τους σύστημα, που δεν το δίνουν στην Τουρκία (η τελευταία ισχυρίζεται πως «για αυτό εμείς υποχρεωθήκαμε να πάρουμε τους ρωσικούς S-400»), ενώ συνολικά ΗΠΑ και άλλες χώρες της Δύσης έχουν κάνει εμπάργκο στην Άγκυρα, φρενάροντας δικά της κρίσιμα εξοπλιστικά προγράμματα, όπως το «εθνικό άρμα», το «εθνικό μαχητικό», την «εθνική φρεγάτα» και πάει λέγοντας.
Κι όμως πολλοί επιμένουν να γράφουν παραλογισμούς, και ερμηνεύουν την αμερικανική πολιτική από ότι ανοησία κυκλοφορεί, κυρίως διαδικτυακά. Πριν κάποιους μήνες ένας απόστρατος (!) Αμερικανός ακόλουθος σχολίασε στο Twitter ότι «beggars can’t be choosers» για τους ελληνικούς εξοπλισμούς. Μια αγγλική φράση της καθομιλούμενης που σημαίνει «να είσαι ικανοποιημένος με ότι είναι διαθέσιμο». Και από αυτή τη φράση ενός απόστρατου κατέληξαν πολλοί να στήνουν παράλογα κατασκευάσματα ότι «μας είπε ζητιάνους ο τέως…κάτι των ΗΠΑ». Που βέβαια μετά ο ίδιος το μάζεψε και ζήτησε συγγνώμη, γιατί προφανώς ακόμα και ως ιδιωματισμός ήταν κακόψυχος.
Πάμε τώρα στο τίτλο μας. Τα τελευταία χρόνια, μετά το 2016 και το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν, η Τουρκία απομακρύνθηκε θεαματικά γρήγορα από τις ΗΠΑ και τη Δύση. Η Ελλάδα, και μιλάμε για όλες τις κυβερνήσεις, «άρπαξε την ευκαιρία από μαλλιά». Δεν μπορούμε παρά να δώσουμε εύσημα και στην προηγούμενη κυβέρνηση, που έβαλε στην άκρη ιδεολογικές καταβολές, εσωκομματικές αντιδράσεις, και στήριξε την προσέγγιση με τις ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ κέρασαν (ξανά) πικρό καφέ την Τουρκία, παραδίδοντας ΤΟΜΑ Bradley στους Κούρδους της Συρίας
Η επόμενη φυσικά και ακολούθησε τον ίδιο δρόμο και την τακτική της ευέλικτης διπλωματίας. Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ έγιναν στενότερες, υπεγράφη η MDCA μεγάλης διαρκείας, ενώ άνοιξε ο δρόμος για σταθερότερη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην ηπειρωτική Ελλάδα. Έτσι, σε μια από τις σημαντικότερες βάσεις της ΠΑ, στη Λάρισα, λίαν συντόμως θα έχουν παρουσία αμερικανικά KC-135, F-35A, F-15E, μόνιμα, ενώ στην Αλεξανδρούπολη, προπύργιο της ελληνικής πρώτης γραμμής, θα έχουμε αμερικανική βάση λογιστικής υποστήριξης.
Βέβαια, αυτό που εισπράττουμε πολλές φορές από αυτά που διαβάζουμε, είναι το ότι, με το που πέρασε η MDCA από την Ελληνική Βουλή, την αμέσως επόμενη μέρα, αμερικανικά αρματαγωγά θα παρέδιδαν εκατοντάδες UH-60M & AH-64E στο Βόλο, Μ1Α2 & Μ2Α4 στην Αλεξανδρούπολη και στον ΕΣ. H MDCA όμως δεν είναι μια συμφωνία «δίνω τόσα, θέλω τόσα». Και γενικότερα η εξωτερική πολιτική μιας χώρας και οι διεθνείς σχέσεις δεν χτίζονται με την λογική παζαριού.
Είναι μια στρατηγική συνεργασία, και εντός της οι ΗΠΑ θα μας δίνουν από αυτά που έχουν προς απόσυρση, δωρεάν, κι από αυτά που τους περισσεύουν, έναντι μικρού τιμήματος. Αυτό θα γίνεται συνεχώς από εδώ και πέρα, είτε με UH-60A+, είτε με Μ2Α2 Bradley, είτε με Μ109Α5, είτε με KC-135R. Αλλά ας σκεφτούμε την υπόθεση των OH-58D, των Μ1117… Πόσο γρήγορα “έκλεισαν”; Όλα θέλουν τον χρόνο τους, ενώ την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ πρέπει να στείλουν και υλικό σε όλο τον κόσμο (στο Ιράκ, στην Ουκρανία, στην Ταϊβάν κ.ο.κ). Ας σταματήσουμε να θεωρούμε την Ελλάδα κέντρο του κόσμου, αυτό έχει πάψει να υφίσταται εδώ και 2000 χρόνια.
Οριστική διάψευση των φημών περί άρνησης αποδέσμευσης των AGM-84 Harpoon για τα ελληνικά F-16
Η αμυντική σχέση Ελλάδος-ΗΠΑ είναι μάλιστα αποτυπωμένη στο τελευταίο νόμο του Αμυντικού Προϋπολογισμού του 2022 των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν και γραπτώς τις όποιες «ισορροπίες» και βάζουν την Ελλάδα σε προνομιακή θέση στην περιοχή, όχι βέβαια γιατί μας «αγαπούν» αλλά γιατί αυτό είναι και το δικό τους συμφέρον.
Παράλληλα σε Ρεβυθούσα σήμερα, σε Αλεξανδρούπολη και Καβάλα αύριο, θα έχουμε σταθμούς αεριοποίησης αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου, που θα φτάνει στο δίκτυο αγωγών που διασχίζουν τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Δηλαδή, η Ελλάδα γίνεται βασικό σημείο της αμερικανικής άσκησης εξωτερικής πολιτικής, ενεργειακά, στρατιωτικά, γεωγραφικά. Βέβαια, ούτε αυτό αρκεί…
Ευτυχώς, οι ΗΠΑ είναι ουσιαστικά με την πλευρά μας, όχι από την καλή τους την καρδιά, αλλά γιατί αυτό τους εξυπηρετεί, και το ίδιο και εμάς. Έτσι η μόνιμη παρουσία στην Αλεξανδρούπολη είναι υπέρ μας, όπως και οι συνασκήσεις με M1A2 στον Έβρο είναι σαφές μήνυμα. Ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν επ’ ουδενί να περάσει ο άξονας Αλεξανδρούπολη-Ορεστιάδα σε τουρκικά, και κατ’ επέκταση, σε ρωσικά χέρια.
Ο Αμερικανός πρέσβης διαψεύδει πως οι ΗΠΑ δεν θέλουν να πουλήσουν F-35 στην Ελλάδα
Επίσης, ασχέτως του τι γράφεται κατά καιρούς, τα υλικά μέσω EDA είναι διαθέσιμα για την Ελλάδα, αλλά απαιτούνται διαδικασίες και από τις δύο πλευρές και κυρίως από τη δική μας. Όταν μας δείχνουν τα ελικόπτερα UH-60A/A+ κι εμείς κάνουμε πως κοιτάμε το δάκτυλο, δεν είναι ανόητοι. Όταν μας δείχνουν τα Μ2 Bradley, κι εμείς διαρρέουμε πως “δεν υπάρχουν”, δεν είναι ανόητοι. Δεν γίνεται να έχουμε 15 διαφορετικές πηγές άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Αυτή την κάνει το ΥΠΕΞ, και την αμυντική διπλωματία, ο ΥΕΘΑ.
The National Interest: Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα το μαχητικό F-35
Δυστυχώς, σε αυτή τη χώρα, ποτέ δεν θα είμαστε ευχαριστημένοι. Ποτέ όμως. Ακόμη κι αν έρθουν 50 UH-60A+, πάλι θα γκρινιάζουμε γιατί θέλουν λεφτά οι κακοί Αμερικανοί για υποστήριξη. Ενώ οι καλοί Ευρωπαίοι, δεν θέλουν ούτε ευρώ π.χ. για τα ΝΗ90. Ευτυχώς δηλαδή, που πετούν ακατάπαυστα τα ΝΗ90, και τα 14 που έχουμε παραλάβει, και γεμίζουν τους ελληνικούς ουρανούς με τη μελωδία των κινητήρων τους (μπορεί και όχι). Γράψαμε κάποια στιγμή, πως μάλλον έφτασε η στιγμή να πουλήσουμε/αξιοποιήσουμε αλλού τα ΝΗ90. Φέραμε σαν παράδειγμα την Αυστραλία, που μετά τα Tiger, εγκαταλείπει και τα NH90. Την επόμενη, φίλοι έγραψαν να αγοράσουμε τα αυστραλιανά (!) ΝΗ90, για να τα βάλουμε προφανώς να κάθονται δίπλα στα ελληνικά και να λένε ιστορίες από την Τασμάνια. Ή να πάρουμε και τα βελγικά, για να έχουμε τη μεγαλύτερη μάντρα με καθηλωμένα ΝΗ90 στην Ευρώπη. Αρκεί να μην πάρουμε τα UH-60!
Να το πούμε κι αλλιώς. Υπογράψαμε μια επίσης σημαντική Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής με τη Γαλλία, και μάλιστα, μετά από παραγγελίες οπλικών συστημάτων ύψους 6,5 δις ευρώ που θα τα πληρώσουμε και σε σύντομο χρόνο. Βγήκε κάποιος να πει «δεν βλέπω Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων στη Λήμνο», «που είναι τα γαλλικά Leclerc στον Έβρο», ή «να σταλούν πυροβόλα CEASAR στη Ρόδο»; Όχι βέβαια, γιατί θα ήταν ανόητο. Την ίδια στιγμή όμως ζητάμε “εδώ και τώρα” την κάλυψη όλων των προβλημάτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις ΗΠΑ!
Αμοιβαία Αμυντική Συνδρομή: Πως κάποιοι έβλεπαν τη Γαλλία ως “μισθοφόρο”
Σε ότι αφορά την παραχώρηση αμερικανικών υλικών. Ως Ελλάδα «καταφέραμε» να προτάξουμε την ανίκητη ελληνική γραφειοκρατία στην παράδοση των Μ1117, για να καθυστερήσει όσο γίνεται. Έπρεπε να έρθει νέος ΓΔΑΕΕ, να κάτσει υπουργός και ΑΓΕΕΘΑ να πιέζουν νύχτα και μέρα, για να κλείσει το θέμα (λες και δεν έχουν άλλα να κάνουν). Μετά, ρίχνουμε λάσπη στα Μ1117 μέσω γνωστών «κύκλων» (που τα αποκαλούν σαπάκια, άχρηστα, άοπλα, μας απαγορεύουν να βάλουμε χέρι, πόδι, μύτη κ.λπ.).
Τέλος σε ότι αφορά την γενικότερη γεωπολιτική μας θέση. Κάποιοι κύκλοι στην Ελλάδα θεωρούν πως πλέον «δεν χρειαζόμαστε τους Αμερικανούς» και πως αρκούν οι Γάλλοι (άντε οι Ευρωπαίοι γενικότερα) για να μας «βοηθήσουν» σε πιθανή σύρραξη με την Τουρκία. Αλλά ποιος μπορεί να σταματήσει ένα πόλεμο όταν αυτός ξεκινήσει χωρίς όρια; Η Γαλλία με 55% διαθεσιμότητα στα 140 Rafale που έχει; Εκτός κι αν θεωρούν μερικοί πως θα ρίξουν πυρηνικά για χάρη μας. Η Γερμανία ίσως; Με τα καμιά 15αριά διαθέσιμα Eurofighter; Ή μήπως η Ρωσία, που πουλάει στην Τουρκία S-400, πυρηνικούς αντιδραστήρες, μέχρι και Su-35 συζητά, αν χρειαστεί; Ναι, αν τελικά θα μας “σώσει” η Μόσχα θα το κάνει όπως στην ομόδοξη Αρμενία. Που την άφησε τελείως ανυπεράσπιστη έναντι του Αζερμπαϊτζάν και μετά εμφανίστηκε ως «ειρηνοποιός» δύναμη. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή μόνο οι ΗΠΑ στον πλανήτη, μπορεί να επιβάλουν κατάπαυση εχθροπραξιών. Είτε μας αρέσει είτε όχι.
H FDI HN για το ΠΝ, μύθοι κι αλήθειες για την πρώτη φρεγάτα που αγοράζει το ΠΝ εδώ και 33 χρόνια
Κάποια στιγμή πρέπει να ξεφύγουμε από το τι συμφέρει τους άλλους, και να κοιτάξουμε τι συμφέρει εμάς, σαν Ελλάδα. Και ας υποψιαστούμε λίγο πως ο αντιαμερικανισμός (ο φθηνός και ο χοντροκομμένος) όχι απλά «πουλά» στη δημοσιότητα, αλλά είναι και χρήσιμος για να προωθούνται λύσεις άλλων οπλικών συστημάτων. Υπάρχει ένα όριο γενικά. Καλύτερα πάντως σε ένα πλανήτη που πολώνεται πάλι έντονα, να έχουμε καλές σχέσεις με ΗΠΑ, με Ε.Ε., με ΝΑΤΟ, με Γαλλία, με Δύση γενικότερα. Και όχι να έχουμε όλους αυτούς, αδιάφορους έναντι μας.
