Την πιθανότητα το πρωτότυπο του νέου τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου Τ929 ΑΤΑΚ II της ΤΑΙ να πετάξει ακόμη και μέσα στον Ιανουάριο προανήγγειλε η τουρκική εταιρία, με βάση το χρονοδιάγραμμα του συμβολαίου που έχει υπογράψει με την προεδρεία της αμυντικής βιομηχανίας SSB το 2020.
Να θυμίσουμε ότι το ATAK II δεν αποτελεί εξέλιξη του αρχικού T129, το οποίο ως γνωστόν βασίζεται στο ιταλικό Agusta Westland (σήμερα Leonardo) αν και με σημαντική «τουρκοποίηση», αλλά μια νέα σχεδίαση της Τουρκικής Αεροπορικής Βιομηχανίας «με βάση την τεχνογνωσία την οποία απέκτησε από εκείνη τη συνεργασία», όπως υποστηρίζει, ενώ χρησιμοποιεί και απάρτια του άλλου της προγράμματος στον τομέα των αεροσκαφών περιστρεφόμενων πτερύγων T625 Gökbey.
Το T929, που με μέγιστο βάρος απογείωσης 10.000 kg βρίσκεται στην κατηγορία του AH-64 Apache, είχε ανακοινωθεί ότι θα χρησιμοποιούσε ουκρανικούς κινητήρες Motor Sich TV3-117 των 2.500 shp, ώστε να αποφευχθεί το «πρόβλημα» του T129, που με τους αμερικανικούς T800 δεν μπορούσε να εξασφαλίσει άδεια εξαγωγής από την Ουάσιγκτον παρά το ενδιαφέρον που είχαν δείξει πολλές χώρες.
Είχε μάλιστα συμφωνηθεί το 2021 η προμήθεια μιας πρώτης παρτίδας 14 ουκρανικών κινητήρων ώστε να χρησιμοποιηθούν για δοκιμές και για τα πρώτα τρία πρωτότυπα. Εικάζεται ότι οι κινητήρες αυτοί έχουν ήδη παραδοθεί, δεδομένου ότι πολλές από τις εγκαταστάσεις της Motor Sich στην Ουκρανία έχουν καταστραφεί από βομβαρδισμούς.
Εάν το T929 πετάξει τελικά μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα πρόκειται για σημαντική επιτυχία της TAI, αφού όπως έχει υποστηρίξει, ξεκίνησε την εξέλιξή του το 2018.
Η εταιρία είχε ανακοινώσει περίπου ένα χρόνο νωρίτερα (το καλοκαίρι του 2017) και την εξέλιξη του T629, ενός «ελαφρού» επιθετικού ελικοπτέρου (αν και κατά ένα τόνο βαρύτερο από το T129), που θα αποτελούσε τροποποίηση του T626, χρησιμοποιώντας τα ίδια «δυναμικά στοιχεία», περιλαμβανομένου και του προσωρινού κινητήρα T800, ώστε να πάρει στη συνέχεια τον τουρκικής σχεδίασης turboshaft που βρίσκεται σε στάδιο δοκιμών.
Το T629, θα είχε ρόλο ένοπλης αναγνώρισης, δίωξης εχθρικών εναέριων μέσων (ελικοπτέρων, UAS) αλλά και κρούσης, αφού θα μπορεί να μεταφέρει όλα τα όπλα του T129 και T929. Οι σχετικές πληροφορίες όμως -σε αντίθεση με τις προόδους του T929- είναι έκτοτε ελάχιστες, οπότε πιθανολογείται ότι είτε το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε, είτε «πάγωσε» προς όφελος του ATAK II.