Ο κατάλογος των πιθανών σεναρίων για τα αίτια της συντριβής στις 27 Δεκεμβρίου του Τ-2E Buckeye της 363 Μοίρας Εκπαίδευσης Αέρος, της 120 Πτέρυγας Εκπαίδευσης Αέρος στην ΑΒ Καλαμάτας εξακολουθεί να είναι ανοικτός ως προς όλες τις πιθανότητες, περιλαμβανομένου και του ανθρώπινου παράγοντα (που υπεισέρχεται με μικρό ή μεγάλο βαθμό σε όλα τα περιστατικά του είδους).
Παρόλα αυτά το σενάριο που ίσως αναδύεται ως κυρίαρχο και που οδήγησε στην πτώση και τον θανάσιμο τραυματισμό του Επισμηναγού (Ι) Επαμεινώνδα Κωστέα, ο οποίος δεν χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμα, είναι αυτό της δομικής αστοχίας που ίσως επηρέασε την ικανότητα διατήρησης ελέγχου του αεριωθούμενου εκπαιδευτικού (ή δημιούργησε αιφνίδια και ραγδαία εξελισσόμενη κατάσταση, την οποία ο χειριστής δεν είχε χρόνο να αντιμετωπίσει).
Η εκτίμηση αυτή βασίζεται σε δηλώσεις αυτοπτών μαρτύρων, οι οποίοι αναφέρονται σε αποκόλληση κάποιου μέρους του αεροσκάφους και ενισχύεται και από πληροφορίες (που εντούτοις δεν έχουν επιβεβαιωθεί) ότι ένα τουλάχιστον κομμάτι του μοιραίου Buckeye βρέθηκε μακριά από το σημείο της συντριβής (όπου ξέσπασε φωτιά) και σε απόσταση που δεν δικαιολογεί εκτίναξη από την πτώση.
Η επιτροπή διερεύνησης του περιστατικού που έχει συσταθεί, συλλέγει όλα τα στοιχεία, περιλαμβανομένων των μαρτυριών μέσω καταθέσεων, που ελπίζεται ότι θα ρίξουν φως στα αίτια. Τέτοια στοιχεία όμως αυτοπτών μαρτύρων αποδεικνύονται πολλές φορές αναξιόπιστα. Να υπενθυμίσουμε ότι αρχικές αναφορές για έκρηξη στο αεροπλάνο από μάρτυρες ανασκευάστηκαν στη συνέχεια, καθώς αποδείχθηκε ότι αφορούσαν τελικά στην πρόσκρουση του αεροπλάνου στο έδαφος, που δημιούργησε σύγχυση καθώς ο καπνός από τη φωτιά εμφανίστηκε με χρονική υστέρηση.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι ίσως υπάρχουν βίντεο που απεικονίζουν το αεροσκάφος στην προσέγγισή του στο Αεροδρόμιο.
Εάν τελικά επιβεβαιωθεί δομική αστοχία και αποκόλληση, που ίσως σημαίνει κόπωση ή φθορά, τότε ο παράγοντας της παλαιότητας του αεροσκάφους γίνεται ουσιαστικός στη συμβολή του στην συντριβή του Buckeye.
Σημειώνεται ότι το αεροπλάνο δεν κατέπεσε στη φάση της προσγείωσης επιστρέφοντας από αποστολή, αλλά φέρεται να εκτελούσε άσκηση προσβολής αεροδρομίου στο πλαίσιο μιας αποχαιρετιστήριας τελετής του άτυχου επισμηναγού, ο οποίος αποχωρούσε λόγω μετάθεση από την Μοίρα του και θα αναλάμβανε καθήκοντα στη γειτονική Μοίρα των T-6.
Το τυπικό προφίλ της αποστολής αυτής είναι η προσέγγιση στο «στόχο» σε πολύ χαμηλό ύψος για την αποφυγή της τοπικής αεράμυνας, με ελιγμό ανόδου «pop up» στη συνέχεια αναστροφή στάσης και άφεση όπλων, που ακολουθείται από απότομη κάθοδο πριν το αεροσκάφος διαφύγει και πάλι χαμηλά με υψηλή ταχύτητα. Οι ελιγμοί αυτοί, όπως αναφέρουν οι Ιπτάμενοι, (ειδικά εάν το «pop up» τερματιστεί σε χαμηλό ύψος-low apex), ενέχουν πολλά G και ισχυρές καταπονήσεις στο αεροσκάφος και τον πιλότο.
Υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και μόνο, μπορούν να προκαλέσουν αστοχία μιας δομής που βρίσκεται ήδη στα όρια της ακεραιότητας λόγω κόπωσης/φθοράς, επιταχύνοντας ραγδαία το προϋπάρχον πρόβλημα.
Οι επιθεωρήσεις όμως, που αποτελούν μέρος της τακτικής συντήρησης και υλοποιούνται σε διάφορα τακτά χρονικά διαστήματα (καθώς το αεροσκάφος συσσωρεύει ώρες πτήσης), έχουν ακριβώς αυτό τον στόχο δηλαδή να αποκαλύψουν τέτοια προβλήματα.
Στα T-2, με την μακροχρόνια καριέρα σε ελληνική υπηρεσία υπήρχε τεράστια εμπειρία στο θέμα. Εάν τελικά αποδειχθεί δομική αστοχία, οι πιθανότητες είναι ότι σε κάποιο σημείο η κόπωση εξελίχθηκε χωρίς να επισημανθεί, ανάμεσα σε διαδοχικές επιθεωρήσεις.
Σημειώνεται ότι η Ελλάδα είναι εδώ και πολλά χρόνια ο τελευταίος χρήστης του τύπου, και έτσι δεν υπάρχει πληροφόρηση για προβλήματα στο αεροσκάφος από άλλες αεροπορίες. Επιπλέον ο στόλος των T-2 είχε συρρικνωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια με τα αεροπλάνα που συνέχιζαν να πετούν να περιορίζονται σε λιγότερα από δέκα. Τα υπόλοιπα είχαν σταδιακά καθηλωθεί και μέσω προσπορισμού αποτελούσαν πηγή ανταλλακτικών.
Η παλαιότητα είναι παράγοντας που, ανάμεσα σε άλλα, επιβαρύνει το κόστος και μειώνει τις διαθεσιμότητες καθώς οι απαιτούμενες επιθεωρήσεις πυκνώνουν. Υπό το πρίσμα των παραπάνω όμως, υπογραμμίζεται ότι ένα περιστατικό δομικής αστοχίας (εάν τελικά τα όσα προηγήθηκαν επιβεβαιωθούν), δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συσχετίζεται με έλλειψη ή κακή συντήρηση που δεν νοείται για ενεργά αεροσκάφη!