Οι πρόσφατες κινεζικές στρατιωτικές ασκήσεις στην διαφιλονικούμενη περιοχή των νησιών Spratly προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του Βιετνάμ –μια από τις πέντε χώρες που ερίζουν για τα μικροσκοπικά αυτά σημαδάκια στον χάρτη που κρύβουν όμως τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές.
«Κάθε δραστηριότητα στα νησιά Paracel (Hoang Sa) και Spratly χωρίς την άδεια του Βιετνάμ συνιστά παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, δεν έχει ισχύ και δεν είναι προς όφελος της ειρήνης και ασφάλειας στην Ανατολική Θάλασσα (σ.σ Νότια Σινική Θάλασσα). Το Βιετνάμ αντιτίθεται αποφασιστικά σε τέτοιες ενέργειες» τόνισε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. Και;
Μπορεί η κυβέρνηση του Ανόϊ να καταδίκασε την «ωμή παραβίαση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων» από την ανάπτυξη κινεζικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών στους υφάλους Subi και Mischief των Spratlys ή Truong Sa, όπως αποκαλούν το νησιωτικό συγκρότημα οι Βιετναμέζοι, ωστόσο η Κίνα δεν δείχνει να ενοχλείται. Εκτός από υπεροπλία –κάτι που όλοι γνωρίζουν– κατάφερε με φαραωνικό σχεδιασμό και μεθοδικές κινήσεις να έχει σχεδόν de facto την κυριαρχία του Αρχιπελάγους. Θα της κηρύξει κανείς πόλεμο;
Ακόμη και στην απίθανη αυτή περίπτωση, η «βιομηχανία νησιών» του Πεκίνου έχει μετατρέψει ατόλλες και υφάλους σε βάσεις-φρούρια, με εγκαταστάσεις ικανές να φιλοξενούν πυραύλους cruise, μαχητικά και βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας. Η πρόσφατη αποστολή αεροσκαφών από την Διοίκηση Νοτίου Θεάτρου Επιχειρήσεων στο Subi Reef για ασκήσεις δείχνει ότι εάν πιεστεί η Κίνα δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει τα φρούρια που έφτιαξε.
Προς το παρόν, η ανάπτυξη στρατιωτικών αεροσκαφών –έστω και προσωρινά– απλώς τεστάρει την έλλειψη συλλογικής αντίδρασης, σημείωνε έμπειρος Δυτικός διπλωμάτης στο πρακτορείο Reuters. Ήδη μεγάλα αποβατικά πλοία και άλλα σκάφη χρησιμοποιούν τις αποβάθρες που έχουν κατασκευαστεί στα νησιά Fiery Cross, Subi και Mischief, γεγονός που ξένοι αξιωματικοί του Ναυτικού περιγράφουν ως «μόνιμη ναυτική παρουσία» σε διαφιλονικούμενα νερά. Και στα τρία νησιά, γνωστά ως ‘Big Three’, αμερικανικές πηγές δηλώνουν ότι έχουν αναπτυχθεί αντι-πλοϊκοί πύραυλοι cruise και συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων.
Το Subi Reef είναι το μεγαλύτερο από τα επτά τεχνητά φρούρια της Κίνας στα Spratlys. Όπως το Mischief και το Fiery Cross, διαθέτει διάδρομο 3 χλμ, θέσεις πυραύλων, εκτενείς αποθηκευτικούς χώρους και εγκαταστάσεις για την παρακολούθηση δορυφόρων, επικοινωνιών και στρατιωτικών δραστηριοτήτων άλλων χωρών. Για την ακρίβεια είναι μια μικρή πόλη με σχεδόν 400 κτήρια, δρόμους, πεδία παρελάσεων και αθλητικές εγκαταστάσεις, σαν μια (μεγάλη) βάση του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού.
Στα δε Mischief και Fiery Cross υπάρχουν πλέον 190 κτίρια και κατασκευές διαφόρων τύπων. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία σχετικής ανάλυσης της Earthrise Media, κτίσματα υπάρχουν σε 60 και πλέον σημεία της Νότιας Σινικής Θάλασσας, συμπεριλαμβανομένων και νησιών/εδαφικών εξάρσεων που κατέχουν το Βιετνάμ, η Μαλαισία, η Ταϊβάν και οι Φιλιππίνες.
«Δηλώνουμε και πάλι ότι τα νησιά Paracel και Spratly αποτελούν αναπόσπαστες περιοχές του Βιετνάμ» επεσήμανε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. Η δυσφορία του Ανόϊ πάντως δεν έδιωξε την φρεγάτα και την κορβέτα που έστειλε το κινεζικό Ναυτικό στις αρχές του μήνα στο Mischief Reef.
Όσο οι γειτονικές χώρες προβληματίζονται και δυσανασχετούν με την πολιτική του Πεκίνου, οι Κινέζοι συνεχίζουν να κατασκευάζουν μια σειρά από βάσεις παρακολούθησης/επιτήρησης σε διάφορα σημεία της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Προφανώς δεν φείδονται μέσων ή εξόδων. Έτσι «χτίζεται» ένα στρατηγικό όραμα, όχι με λόγια.
Σύμφωνα με έρευνα της Asian Maritime Transparency Initiative, οι πλατφόρμες παρακολούθησης αποτελούν τμήμα του «Δικτύου Πληροφοριών Μπλε Ωκεανός». Το δίκτυο βασίζεται σε τεχνητά νησιά εφοδιασμένα με πανίσχυρα ραντάρ, δορυφορικές επικοινωνίες, ακόμη και ανεμογεννήτριες για αυτάρκεια. Και όλα αυτά εκεί που κάποτε ήταν ύφαλοι ή ατόλλες.
Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι το Αρχιπέλαγος Spratly και η προσπάθεια της Κίνας να κυριαρχήσει από την στρατηγική του θέση στις θαλάσσιες οδούς εμπορίου ίσως να είναι σημείο ανάφλεξης στο μέλλον. Σημειωτέον ότι κάθε ένα από τα «Μεγάλα Τρία» νησιά δύναται να έχει μόνιμα σταθμευμένες δυνάμεις μεγέθους Συντάγματος.
Το Subi Reef, περίπου 1.200 χλμ από τις κινεζικές ακτές, θα μπορούσε να γίνει βάση εκατοντάδων πεζοναυτών του Λαϊκου Απελευθερωτικού Στρατού αλλά και κέντρο κινεζικής πολιτικής διοίκησης καθώς το Πεκίνο ισχυροποιεί τις διεκδικήσεις του με πολιτική παρουσία, τονίζουν ειδικοί και διπλωματικές πηγές. Αυτό ίσως να είναι πολύ πιο σοβαρό.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Καυτό Αρχιπέλαγος: Στα Spratlys το νέο «Σινικό Τείχος» χτίζεται με τσιμέντο, σπασμένα κοράλλια και βομβαρδιστικά
- Advertisement -
Ακολουθήστε την ΠΤΗΣΗ στα παρακάτω
κανάλια επικοινωνίας στα social media:
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε:
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο flight.com.gr εκφράζουν τους συντάκτες τους
κι όχι απαραίτητα τον ιστότοπο. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς γραπτή
έγκριση. Σε αντίθετη περίπτωση θα λαμβάνονται νομικά μέτρα. Ο ιστότοπος
διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου των σχολίων, τα οποία εκφράζουν μόνο το συγγραφέα
τους.
- Advertisement -
- Advertisement -
Ακούστε μας
- Advertisement -
Το τεύχος μας που κυκλοφορεί
- Advertisement -
Κύριο Άρθρο
ΕΚΤΑΚΤΟ: 2 Bergamini επίσημα για το Πολεμικό Ναυτικό
Στον Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ) που έχει καταρτιστεί περιλαμβάνεται πρόγραμμα προμήθειας δύο φρεγατών FREMM (Bergamini) για το Πολεμικό Ναυτικό, όπως σημειώνουν πηγές του...
- Advertisement -
ΠΤΗΣΗ 053 Τεύχος Νοεμβρίου 2024
Αγορά 3.99€- Advertisement -
Σαν σήμερα
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 1/13 Απριλίου 1824: Η δίκη του Καραϊσκάκη, του...
Ξεκινά στο Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας η δίκη του Γεώργιου Καραϊσκάκη με την κατηγορία της προδοσίας. Κατήγορος του δεν ήταν άλλος από τον πρόεδρο του Βουλευτικού,...
- Advertisement -
ΠΤΗΣΗ 052 Τεύχος Οκτωβρίου 2024
Αγορά 3.99€- Advertisement -
ΠΤΗΣΗ 051 Τεύχος Σεπτεμβρίου 2024
Αγορά 3.99€Πολιτική διαχείρισης σχολίων
Πολιτική διαχείρισης σχολίων για τις ιστοσελίδες flight.com.gr, navaldefence.gr, military-history.gr
Όπως είναι γνωστό, τα σχόλια στα site μας υπόκεινται σε έλεγχο και επεξεργασία ώστε να διασφαλιστεί η συμμόρφωσή τους με τους κανόνες που έχουμε...
Νομίζω ότι είναι καιρός να αναφέρουμε ένα πολύ σημαντικό παράγοντα στην εξέλιξη της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας..
https://www.sncorp.com/who-we-are/
“μήπως για αρχή, να δώσουμε ένα AAQ-14 σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, ή σε μια ελληνική εταιρεία ή σε ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με ένα συμβόλαιο βελτίωσής του;”
Συμφωνώ με την πρότασή σας. Ας αναλάβουν οι 2 ηγεσίες των Υπουργείων Άμυνας και Παιδείας, να συνεννοηθούν.
ακόμα καλύτερα; Γιατί να το δώσουμε σε ένα ΑΕΙ ή ΤΕΙ και πολύ απλά η ΠΑ να μην προκηρύξει ένα είδος διαγωνισμού στον οποίο να συμμετάσχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ ξεχωριστά ή ως συνεργασίες με διάφορες εταιρείες (για να μην λένε για απευθείας αναθέσεις) με ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ προτάσεις και φυσικά ο νικητής θα δεσμεύεται για θέματα εχεμύθειας, στρατιωτικού απόρρητου κλπ.
Τα παραδοτέα; 1-2 βελτιωμένα ατρακτίδια για αρχή σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και εφόσον πιστοποιηθούν από την ΠΑ οι επιδόσεις τους, να δοθούν παραγγελίες χαμηλού αρχικού ρυθμού και μετά αν θέλουν ας φέρουν και άλλα πλεονασματικά απέξω για βελτίωση.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω: οι αμυντικές δαπάνες είναι εξωφρενικά ακριβές, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ. Μετά απ’ αυτό, το παιχνίδι έχει χαθεί (για τους άλλους, δηλαδή εμάς). Η στρατηγική της Τουρκίας είναι να ακολουθήσει τον δρόμο που πρώτο χάραξε το Ισραήλ: αργά και σταθερά βήματα βιομηχανικής/τεχνολογικής ανάπτυξης. Άργησε λίγο παραπάνω, αλλά τα κατάφερε.
Το μόνο που μπορεί να περιορίσει τη Τουρκία από εδώ και πέρα είναι το να τα ‘σπάσει’ με τους Αμερικανούς, κάτι που θα τους περιόριζε (μεταξύ άλλων) την δυνατότητα να πουλήσουν σε χώρες με Αμερικανικά συστήματα (Μέση Ανατολή κυρίως). Αλλά κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα θα γίνει (όσο κι αν κάνει… φιλότιμες προσπάθειες επ’ αυτού ο Νεο-σουλτάνος), γιατί δυστυχώς (για εμάς), η Τουρκία θα είναι πάντα σημαντική για τις ΗΠΑ, λόγω της θέσης της.
H πιο φτηνη λυση ειναι να αγορασουμε και εμεις μερικα ASELPOD( Ενα πρωινο παει ο δικος μας στρατιωτικος ακολουθος στην Τουρκια και παραδιδει στην ΑSELSAN ενα τετοιο αιτημα, θα γουρλωσουν τα ματια τους).
Στο σημείο που αναφέρετε για εντοπισμό stealth αεροσκαφών απο το aselpod , θα ήθελα να κανω μια ερώτηση επ’αυτού . Θα μπορούσαν να έχουν στο μυαλό τους οι Τούρκοι μια περαιτέρω βελτίωση του pod ούτως ώστε στο μέλλον να το τοποθετήσουν στο f35 ή στο δικό τους μελλοντικό μαχητικό ; Σίγουρα κατι τετοιο θα μείωνε το stealthiness των αεροσκαφών αλλα θα αύξανε πολύ τις δυνατότητες εντοπισμού άλλων stealth αεροσκαφών , ή μήπως θα μπορούσε να βγει μια έκδοση uav με ενσωματωμένο το έν λόγο σύστημα που να λειτουργεί ως προκεχωρημένο stealth hunter , που θα δίνει στοιχεία στα αεροσκάφη απο πίσω με χρήση data link ? Διότι εαν πράγματι η Τουρκια προχωρήσει σε κατι τετοιο τότε ειναι άκυρο να μιλάμε για απόκτηση f35 απο μεριάς μας . Και κατι ακόμη , η ιδέα που μόλις είπα με uav με pod και αισθητήρες τα οποία θα στέλνουν τακτική εικόνα σε δικά μας μαχητικά στα μετωπισθεν , ποσό εφικτό ειναι να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα ; Ευχαριστώ .
Υπαρχει και μια αλλη πλευρα: Το 2006 τα Lantirn ηταν ακομη συγχρονα, οι τουρκοι ηθελαν να το φορεσουν επειγοντως στα Τερμινειτορ. Τα Τερμινειτορ θα αποσυρθουν σε λιγο και ατρακτιδιο δεν εχουν ακομη , εμειναν με τον απλο καταδεικτη pave spike (που εμεις δεν πηραμε ποτε). Ακομα και να ειχαμε χρηματα, βουληση, στρατηγικη, εχουμε χρονο να το εξελιξουμε?
Από την μία μας λέτε πως η ελληνική αμυντική αγορά είναι πολύ μικρή για να δικαιολογεί το RnD υψηλής τεχνολογίας και υψηλών αναγκών χρηματοδότησης συστημάτων σε αντίθεση με την τουρκική. Από την άλλη μας λέτε να αναρωτηθούμε αν θα μπορούσαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό που κάνουν και οι γείτονες με σχετική επιτυχία.
Τελικά ποια είναι η γραμμή σας σαν έντυπο; Εγχώρια ανάπτυξη, εισαγωγές, συμμετοχή σε διεθνή ευρωπαϊκά κυρίως προγράμματα; Τι από όλα;
Μέχρι τώρα τις περισσότερες επιλογές τις έχετε υποστηρίξει και καταδικάσει ταυτόχρονα. Μήπως η αλήθεια τελικά είναι σύνθετη και απλά εξαρτάται από την κάθε περίπτωση;
Αν λοιπόν θεωρείται πως η πρόταση σας για το συγκεκριμένο σύστημα είναι εφικτή και λογική να γίνει με εγχώρια κεφάλαια οφείλεται να την τεκμηριώσετε επαρκώς σε κάθε περίπτωση γιατί αλλιώς είναι λόγια του αέρα.
γιατι δεν το λετε ξεκάθαρα στο αρθρο; ότι κοινως την βαψαμε…γιατι το ατρακτιδιο αυτό είναι μονο η αρχη της τουρκικης καταιγιδας που ερχεται και εμεις παρακαλαμε αν οι αμερικανοι θα μας δωσουν μεταχειρισμένα σαπακια τεχνολογιας του 70…πειτε το ντε..τι φοβαστε;
Ααααα..ξεχασααα..ο Αγιος Παισιος κλπ, κλπ…εκει που μας φτασανε το μονο που μπορούμε οντως να κανουμε είναι το σταυρο μας..
πολύ καλά τα λέτε, αλλά όλα αυτά να γίνουν πριν ή μετά τις….φοιτητικές εκλογές;;;;; (προβοκατόρικο το ερώτημα….)
Αν θυμάμαι καλά υπήρχαν εκδόσεις LANTIRN με αναβαθμισμένες δυνατότητες όπως η δυνατότητα κατάδειξης από τα 40.000 πόδια, εμείς στα 40 που πήραμε ήταν ή παλιά απλή έκδοση ή υπάρχει περίπτωση την αναβαθμισμένη ή μήπως δεν μπορούμε να το ξέρουμε αυτό?
Η αναβαθμισμένη έκδοση υπήρχε νομίζω στο αμερικανικό ναυτικό στα F-14, τα ατρακτίδια αυτά γνωρίζουμε που κατέληξαν?
Τίποτε δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη. Στην Τουρκία έχουν πολύ καλά πανεπιστήμια, μεγάλη βιομηχανική βάση και όραμα για το μέλλον της χώρας τους. Τώρα που έχουν ισχυροποιηθεί αρκετά δεν έχουν ανάγκη τον “ευρωπαϊκό προσανατολισμό” ούτε να υποκρίνονται πως μετέχουν της ευρωπαϊκής υμών παιδείας. Όπως έγραψε και ο Κονδύλης, ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται.
“Μήπως, λέμε μήπως, πρέπει να αποφασίσουμε την επένδυση κι εμείς στην ελληνική αμυντική βιομηχανία; μήπως για αρχή, να δώσουμε ένα AAQ-14 σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, ή σε μια ελληνική εταιρεία ή σε ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, με ένα συμβόλαιο βελτίωσής του;”
Αν κάνω λάθος συγχωρέστε με αλλά δεν υποτίθεται ότι έχουμε δεσμεύσεις ως προς το βαθμό στον οποίο επιτρέπεται να “ψαχουλέψουμε” τέτοια συστήματα; Ττο ατρακτίδιο εύκολα το δίνουμε για reverse engineering και βελτιώσεις, ο Αμερικάνος όμως δε θα θύμωνε λίγο άμα μυριζόταν τέτοια ενέργεια; Ρωτάω γιατί όπως έχετε αναφέρει κι εσείς πολλές φορές, στις εξαγωγές (ειδικά των ΗΠΑ) υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με source codes, επιτρεπτός βαθμός εγχώριας συντήρησης κλπ.
“υποτίθεται ότι έχουμε δεσμεύσεις ως προς το βαθμό στον οποίο επιτρέπεται να «ψαχουλέψουμε» τέτοια συστήματα; ”
Oταν πεσει ενα αεροπλανο δηλωνεις ψεματα οτι εφερε ατρακτιδιο επανω και οτι καταστραφηκε στην φωτια(η οτι επεσε στην θαλασσα ) απο εκει και περα στα μουλωχτα το κανεις οτι θελεις.
Mε μια ματια στα τεχνικα χαρακτηριστικα βλεπεις οτι οι Αμερικανοι στα δικα τους AN/AAQ-14 εχουν βαλει καμερα 640χ512 (ΕR) αρα ειναι εφικτο και απο εμας . δε νομιζω οτι η προσαρμογη ειναι τοσο δυσκολο θεμα . Υπαρχουν ηδη στο εμποριο τετοια συστηματα με πολυ μικρο κοστος . Ακομη και η μνημη μπορει να αναβαθμηστει μ αυτον τον τροπο κλπ κλπ κλπ με κοστος μικροτερο απο μια ωρα πτησης ενος F-16 χωρις ν αλλαξεις κατι στο λογισμικο . Στο ελευθερο εμποριο εχουν βρει και οι Τουρκοι τα υλικα βρε παιδια . Δεν ειναι οτι δεν μπορουμε …
Πολύ σωστή η Πρόταση σας & φυσικά , προσωπικά πιστεύω, μέσα στις δυνατότητες της Ελληνικής Αμυντικης Βιομηχανίας! Αλλά για να κάνουμε λίγο & τον Δικηγόρο του Διαβόλου…. μήπως μπορείτε εσείς στην Πτήση & Διάστημα να θυμησετε σε όλους μας τι τελικά έχει συμβεί με εκείνη την Περίφημη Ιστορία γύρω από την Ενχωρια Ανάπτυξη Αερομεταφερομενου Παρεμβολεα Ραντάρ ( είχε υπάρξει & ερώτηση στην Βουλή των Ελλήνων το 2011 αν θυμάμαι καλά ) με πρόβλεψη μεταφοράς του από τα Α-7 Corsair !! Νομίζω ότι η Κατάληξη του εν λόγω προγράμματος θα μας δώσει τις Απαντήσεις γιατί στην Ελλάδα δεν θα δούμε ΠΟΤΕ !!!!!!!!! κανένα σοβαρό πρόγραμμα….. λόγω φυσικά των Πολιτικών μας…!!!
Δυστηχώς το πρόβλημα είναι η νοοτροπία του εύκολου κέρδους από τους κυβερνώντες, τους μεσάζοντες μέχρι τους ψηφοφόρους. Την νοοτροπία την έχουν φτιάξει εδώ και δεκαετίες και η βλακεία έχει βραχυκυκλώσει κάθε δραστηριότητα στον τόπο μας .
Αν καθίσεις να μιλήσεις με ένα συμφεροντολόγο αεριτζή σε πετάει την ατάκα “αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα” και δεν μπορείς να συνεχίσεις την συζήτηση, όχι γιατί δεν υπάρχουν επιχειρήματα αλλά γιατί είναι άσκοπο να μιλάς σε ΄΄ντουβάρια΄΄. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς είναι ΄΄σπουδαγμένοι΄΄
Τελικά πρέπει να το πάρουμε απόφαση ως Έλληνες, στην ιστορία μας να τοποθετήσουμε δίπλα σε μεγάλους άνδρες και τους μεγαλύτερους ανόητους που γνώρισε ο κόσμος όλος.
Όλα καλά…για πείτε πιο πανεπιστήμιο, πέρα της Πάτρας, έχει τέτοιες δυνατότητες;
Πόσοι μεταπτυχιακοί και καθηγητές θα ασχοληθούν όταν για τα πιο απλά προγράμματα περιμένουν να πάρουν ΕΣΠΑ;
Η επόμενη ερώτηση είναι εκείνο το κουτί που ανιχνεύει παθητικά ότι πετάει, κινείτε και γενικά βρίσκει όλες τις Η/Μ εκπομπές υπάρχει, βρίσκεται ή αστικός μύθος;
Όχι ότι αττό απαλύνει το χάλι μας,αλλά επειδή ἡ επιλογή από το Πακιστάν δέν μου λέει πολλά πράγματα,ποιές είναι οἱ πηγές των πληροφοριών ότι το aselpod απέδωσε καλύτερα από τα SNIPER και Damocles,και ποιά ἠ εγκυρότητα τους;
Μήπως γνωρίζεται αν αντίστοιχη δυνατότητα έρευνας αέρος-αέρος έχουν και τα ατρακτίδια Litening που φέρουν τα Ελληνικά F-4E?
Και ίσως τα παλαιότερα Lantirn?
Γενικά αυτό που είχα ακούσει παλιά είναι ότι αυτά τα ατρακτίδια μπορούν να ανιχνεύσουν παθητικά στόχους αέρος αλλά μόνο όταν οι στόχοι πετάν σε χαμηλότερο ύψος από το αεροσκάφος-φορέα (λόγω θέσης του ατρακτιδίου)..?
Ευχαριστώ
Ναι Γιάννη σ´αυτό αναφέρομαι. Κυκλοφορεί καιρό
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να διαχωριστεί η δυνατότητα χρήσης αέρος-αέρος του ατρακτιδίου από τον πρωτεύοντα ρόλο που είναι η αποκάλυψη και κατάδειξη στόχων στο έδαφος. Η πλειοψηφία των ατρακτιδίων που βρίσκονται σήμερα στην αγορά προσφέρουν τη δυνατότητα εντοπισμού αεροσκαφών ως “συμπληρωματική” δυνατότητα (look-up). Τα περισσότερα από αυτά δεν αποσκοπούν όμως στην αποτελεσματική αποκάλυψη των στόχων, με κλειστό το ραντάρ, αλλά στην ευχερή αναγνώριση χρησιμοποιώντας stare αισθητήρες. Γι’ αυτό τον λόγο, το OSF του Rafale αναγκαστικά περιλαμβάνει δύο αισθητήρες: ένα κλασικό IRST (για αποκάλυψη ίχνους) και μια θερμική stare κάμερα για αναγνώριση. Οι επιδόσεις των σύγχρονων ατρακτιδίων στην αποκάλυψη είναι αμφισβητούμενες και ίσως γι’ αυτό το λόγο η USAF προχωρά στην προμήθεια dedicated IRST παρά στη χρήση των υπαρχόντων ατρακτιδίων σε αποστολές αέρος αέρος. Οι Ευρωπαίοι, από την άλλη, επένδυσαν κι εκείνοι σε dedicated IRST σε όλα τα μοντέρνα μαχητικά (Rafale, Eurofighter Tranche III). Και οι Ρώσοι, φυσικά, αντιλήφθηκαν τη χρησιμότητα τέτοιων συστημάτων από πολύ νωρίτερα (Mig-29, πρώτη εμφάνιση στο Farnborough 1988) με άγνωστη βέβαια απόδοση.
Πολυ ευστοχη η αναφορα σας και το σχολιο σας. Δυστυχως ειναι οπως τα λετε!
Απο οσα γνωριζω η εταιρια Miltech απο το προγραμμα «ΤΑΛΩΣ» των «Μ2000-5» εχει αποκτησει την τεχνογνωσια συμπαραγωγης των αισθητητρων των πυραυλων MICA-IR. Αυτη η «γνωση» μπορει να αποτελεσει την βαση για κατι το αναλογο για την καλυψη των απαιτησεων της ΠΑ. ειναι ομως θεμα χρηματοδοτησης ενος προγραμματος R&D για να βγει τουλαιχστον ενα πρωτοτυπο δοκιμων.
λοιπόν το άρθρο είναι εξαιρετικό και συγχαρητήρια. Ουσιαστικά εστιάζει στην ουσία του θέματος δηλαδή την ικανότητα ή μη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας να αντιληφθεί την αναγκαιότητα της εσωτερικής εξέλιξης/παραγωγής έστω μερικών περιφερειακών συστημάτων που αποτελούν πολλαπλασιαστή ισχύος για κάποιο από τα όπλα που ήδη διαθέτουμε ή πρόκειται να αποκτήσουμε Θεού θέλοντος. Προσωπικά διατηρώ επιφυλάξεις για την ικανότητα αφύπνισης στον τομέα αυτό.
Μήπως η επιλογή απο Πακιστάν έχει να κάνει με το οτι ΓαλλοΑμερικάνοι κάνουν τρελές μπίζνες στα αμυντικά με Ινδία? Κατα τα άλλα το 2006 στο γιουνανιστάν δεν γινόταν να κάνεις party χωρίς καπνιστό σολομό όπως έλεγε γνωστή εφημερίδα.