Η απόπειρα εκτόξευσης του μεγαλύτερου και ισχυρότερου πυραυλικού φορέα που έγινε ποτέ, του Starship της SpaceX ήταν σίγουρα μια μερική επιτυχία αφού ο πύραυλος κατόρθωσε να σηκωθεί από τη Γη και να φτάσει σε απόγειο 39 χιλιομέτρων, επιτυγχάνοντας και την φάση Max Q, δηλαδή τη μέγιστη δυναμική πίεση στην ενδοατμοσφαιρική του πτήση, ένα κρίσιμο σημείο της διαδικασίας.
Πρώτη πλήρης δοκιμή του Starship: «Μη αναμενόμενη ραγδαία αποδόμηση»!
Από αυτή τη σύντομη πορεία του, αντλήθηκαν πολλά στοιχεία σύμφωνα με την SpaceX.
Από την άλλη ο Starship είχε ήδη υποστεί αστοχία σε κάποιους από τους κινητήρες του πρώτου ορόφου, αν και η σχετική διάταξη έχει αρκετούς από αυτούς, ώστε το γεγονός να μην επηρεάζει το αποτέλεσμα, δηλαδή την εφαρμογή ικανής ώσης και την συνεχή επιτάχυνση του πυραύλου (σε συνδυασμό και με την διαρκή μείωση του βάρους λόγω ανάλωσης των καυσίμων του)
Αυτό που φαίνεται να συνέβη στη συνέχεια, με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, είναι ότι το συγκρότημα απέτυχε να περάσει στην επόμενη φάση, δηλαδή την απόσπαση του κατώτερου ορόφου, αφήνοντας το υπόλοιπο τμήμα να συνεχίσει την άνοδο και την επίτευξη τροχιάς (αν και αυτή θα ήταν σύντομη με μια περιστροφή γύρω από την Γη και συντριβή στον ωκεανό).
Το όχημα άρχισε να περιστρέφεται ανεξέλεγκτα και όπως προβλέπεται, ο επικεφαλής του πεδίου εκτόξευσης έδωσε την εντολή αυτοκαταστροφής με τα κομμάτια να πέφτουν στον κόλπο του Μεξικού.
