Η Αεροπορία της Νότιας Κορέας έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία της αντικατάστασης του αμερικανικής προέλευσης Α/Α συστήματος MIM-23 HAWK με το εγχώριο Α/Α σύστημα Cheongung Block-1.
Σύμφωνα με το «Jane’s», το νοτιοκορεατικό υπουργείο Άμυνας κάνει γνωστό ότι το τελευταίο σύστημα HAWK αποσύρθηκε στις 7 Ιουλίου. Η Νότια Κορέα ήταν χρήστης του HAWK από το 1983.
Μια συστοιχία Cheongung (“Σιδερένιος Αετός”) αποτελείται από 4 οχήματα εκτόξευσης πυραύλων με 8 πυραύλους το καθένα, ένα κέντρο διοίκησης και ένα σταθμό ραντάρ Παθητικής Ηλεκτρονικής Αναγνώρισης (PESA) που λειτουργεί στην X-band 3D με αρκετές ομοιότητες με το ρωσικό 92N6E. Το ραντάρ μπορεί να εντοπίσει στόχους σε αποστάσεις 100 χλμ. παρακολουθώντας 40 από αυτούς. Οι πύραυλοι είναι ψυχρής εκτόξευσης, έχουν μήκος 4,6 μέτρα και μπορούν να εμπλέξουν στόχους σε αποστάσεις 40 χλμ. και ύψος ως 49,000 πόδια κινούμενοι με ταχύτητες 4,5 Mach.
Η ανάπτυξη του νοτιοκορεατικού Α/Α συστήματος ολοκληρώθηκε το 2011 και οι πρώτες παραδόσεις έγιναν το 2015. Οι παραδόσεις ολοκληρώθηκαν τον Απρίλιο του 2020.
Και στα δικά μας…
Και τα αντίστοιχα ελληνικά συστήματα χρήζουν άμεσης αντικατάστασης λόγω παρωχημένης τεχνολογίας και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Πιθανοί αντικαταστάτες τα συστήματα Spyder, MICA VL, IRIS-T, NASAMS-ER.
Η γυναίκα μου το λέει decluttering και πετάει μέχρι και τα λίγο χρήσιμα.
Καλά κάνουν οι Κορεάτες, το άχρηστο σύστημα τρώει χρήμα και χρόνο. Να συγκεντρωθούμε σε ότι έχει αξία και να το έχουμε τζιτζί.
Αλλά να μη το λέμε παραέξω και να τα αφήνουμε για ψευδοστόχους.
Και όλα αυτά από μία χώρα όπου η απειλεί προέχεται από τα απαρχαιωμένα αεροσκάφη των Βορείων.
Εμείς εδώ μιλάμε με τους πάντες αλλά ακόμα περιμένουμε να ζήσουμε στιγμές όπως αυτές που έζησαν οι Αρμένιοι για ανά αντιληφθούμε ότι το μόνο που κάνουν οι HAWK και OSA
είναι να δημιουργούν ψευδαισθήσεις.
Και στα δικά μας και σύντομα η αντικατάσταση των Hawk
Να τα πάρουμε εμείς τσάμπα γιατί δεν έχουμε με τι να τα αντικαταστήσουμε τα παλιά
που έχουμε!
Τα προβλήματα έρευνας, εγκλωβισμού και στοχοποίησης.
Εξηγήσαμε πριν τα προβλήματα των AESA με τα 4 πάνελ σε χαμηλό ύψος και για την εντοπισμό και αντιμετώπιση βολών πυροβολικού. Τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ όμως υπάρχουν περισσότερα. Τι σημαίνει με λίγα λόγια ηλεκτρονική σταθεροποίηση των Fixed Panel; Δεν γίνετε μόνο με ηλεκτρονική σταθεροποίηση αν έχεις 7 μποφόρ να κρατήσεις στοχοποίηση και εγκλωβισμό του στόχου.
Να το πω απλά το ραντάρ πάνελ βλέπει προς τα κάτω -20 μοίρες.
Η ηλεκτρονική σταθεροποίηση (αυτά δηλαδή που τα ξέρουν στης εταιρίες αλλά δεν μας τα λένε) αυτό που κάνει είναι πχ όταν ανασηκώνετε η πλώρη, να παρουσιάζουν στην οθόνη του ραντάρ τα στοιχεία αφαιρώντας της μοίρες ανύψωσης.
Ηλεκτρονικά προσπαθεί να κρατήσει μέρος της δέσμης
και να εμφανίσει τα στοιχεία στην οθόνη. Με βάση της κίνησης του πλοίου με δεδομένα που παίρνει από τους αισθητήρες. Αφού ξέρεις την γωνία κατόπτευσης του ραντάρ, πόσες μοίρες βλέπει προς τα κάτω. Τι θα συμβεί αν η γωνία του πλοίου είναι μεγαλύτερη προς τα επάνω; Θα χάσεις ναι ή όχι τον στόχο;
Επειδή δεν έγινε κατανοητό αυτό θα το εξηγήσουμε: η γωνία κατόπτευσης του ραντάρ είναι -20 μοίρες. Όταν σηκωθεί το πλοίο στο κύμα και έχει παραπάνω από 20 μοίρες κλήση, θα χάσει ναι ή όχι τον στόχο το ραντάρ στα χαμηλά ύψη; Δυστυχώς θα τον χάσει στιγμιαία όμως που είναι μια ασήμαντη παράμετρος, αν ο στόχος είναι μακριά και σε μεγάλα ύψη όπως τα αεροσκάφη. Τι θα γίνει αν ο στόχος, είναι ένας πύραυλος επιφανείας που κινείται εναντίον του πλοίου; Που η τοποθέτηση χαμηλά των 4 πάνελ ραντάρ, λόγο του τεράστιου βάρος του ιστού βλέπει τον πύραυλο στα 25 χιλιόμετρα; Τι θα συμβεί σε περιβάλλον με πολλές παρεμβολές που και αυτό δεν γίνετε κατανοητό, το πώς μπορούν να μας επηρεάσουν το ραντάρ;
Όσο για τα δεδομένα στους πυραύλους ξέρουμε, πως αν αλλάξει πορεία ο στόχος γίνετε αυτόματα αποστολή δεδομένων από το ραντάρ. Αν χάσει τον στόχο στον κυματισμό για 1-2 δευτερόλεπτα το ραντάρ μόλις τον ξανά βρει πάλι, κάνει ανανέωση δεδομένων αυτόματα στους πυραύλους, Αν χάσεις το στόχο λόγο υψηλού κυματισμού μέσα σε έντονο περιβάλλον, με παρεμβολές που μιμούνται την επιστροφή σήματος του ραντάρ στον δέκτη. Τότε δεν είναι δύσκολο να δει ένα ψεύτικο στόχο και να στείλει το ραντάρ
στο πύραυλο τα στοιχεία κατεύθυνσης σε λάθος μέρος. Αν συμβεί αυτό ενώ ο πύραυλος είναι κοντά στο πλοίο και πετάει χαμηλά, έχει σοβαρό πρόβλημα το πλοίο.
Και στης δυο περιπτώσεις που αναφέραμε έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Γιατί όμως δεν βάζουμε ένα σύστημα και μηχανικής και ηλεκτρονικής σταθεροποίησης να δουλεύει ταυτόχρονα; Προσοχή όχι τα παλιά συστήματα μηχανικής σταθεροποίησης γιατί τα πάντα έχουν αλλάξει, τώρα θα το φτιάξεις με σερβομηχανισμούς. Το σύστημα μηχανικής σταθεροποίησης δεν θα δουλεύει όπως τα παλιά, δεν θέλουμε να δίνει τόσες πολλές κλήσεις για να παραμείνει η κεραία σε ευθεία θέση. Θα κάνει ένα μέρος από της παλιές κινήσεις που θα της ξέρει ο υπολογιστής που κάνει την ηλεκτρονική σταθεροποίηση. Η ρύθμιση των σερβομηχανισμών θα γίνετε αυτόματα, βάση της δύναμης του αέρα στην περιοχή που πλέει το πλοίο. Τόσο απλό είναι το πρόβλημα και η λύση του. Γιατί όμως δεν το βάζουμε στα πάνελ που είναι μέσα στον τεράστιο ιστό; Γιατί δεν γίνετε να τα βάλεις. Με τα ξεχωριστά ραντάρ πάνελ όμως που αναφέρω γίνετε να το κάνεις.
Η κίνηση του πλοίου όμως δεν γίνετε μόνο κόντρα στο κύμα αλλά και υπό γωνία. Πχ τα καταμαράν ταξιδεύουν με δύναμη αέρα 5,5 μποφόρ με γωνία που χτυπάμε την πλώρη της 35 μοίρες. Εξετάσαμε την κίνηση μόνο του ενός πάνελ που βλέπει προς την πλώρη, ενώ τα προβλήματα είναι πολύ περισσότερα. Το ίδιο συμβαίνει με το ραντάρ πάνελ της πρύμνης όπως δηλαδή στην πλώρη. Στα δυο πλάγια πάνελ όμως υπάρχουν διαφορετικά προβλήματα στον υψηλό κυματισμό. Αυτά δεν γράφονται με λόγια μόνο με ένα βίντεο με ένα πλοίο σε υψηλό κυματισμό θα μπορούσαμε να τα εξηγήσουμε. Οι περιπτώσεις είναι πολλές με της διάφορες γωνίες που χτύπα το κύμα το πλοίο. Πόσα προβλήματα μας δημιουργούν ο τεράστιος ιστός με το ραντάρ με τα 4 πάνελ;
Πόσα προβλήματα μας δημιουργούν ο τεράστιος ιστός με το ραντάρ με τα 4 πάνελ;
Πολλά αλλά εμείς επιμένουμε να τον βάζουμε ενώ ξέρουμε πως μας δημιουργεί προβλήματα. Υπάρχουν όμως και αλλά προβλήματα που τα αναφέρουμε. Αν πάθει ζημιά το ένα Fixed Panel και ο στόχος είναι ένας πύραυλος που πετάει σε χαμηλό ύψος, τι θα προλάβει να κάνει το πλοίο; Στην περίπτωση που αναφέρω έχουμε δυο πάνελ στραμμένα στον στόχο. Αν χαλάσει το ένα έχεις το άλλο για να χτυπήσεις της απειλές. Αν και μπορείς στην ανάγκη να ρίξεις και με το περιστρεφόμενο ραντάρ, η διαφορά όμως είναι τεράστια αλλά πρέπει να υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ένα ραντάρ μπορεί να καθοδηγήσει 16 ή 8 πυραύλους αλλά όχι σε μια κατεύθυνση που μπορεί να είναι, μόνο 4 για κάθε ένα πάνελ η δυνατότητα καθοδικής. Άμα έχεις όμως δυο πάνελ στραμμένα προς τον στόχο έχεις διπλάσια δυνατότητα καθοδηγήσεις πυραύλων.
Συμπέρασμα σε όλες της περιπτώσεις έχουμε πλεονεκτήματα και όχι μειονεκτήματα, αν και χρησιμοποιήσαμε ραντάρ από το Ισραήλ για την προμελέτη μπορούμε να βάλουμε ραντάρ όποιας εταιρίας θέλουμε. Θα προτιμήσουμε όμως τα ραντάρ που μπαίνουν και στην ξέρα και στην θάλασσα. Να μελετήσουμε ακριβώς το ίδιο ΑΑ σύστημα που να μπαίνει σε πλοία και σε αυτοκινούμενη έκδοση. Η μείωση του κόστους και η μεγάλη βιομηχανική συμμέτοχη είναι το ζητούμενο.
Περαιτέρω ανάλυση της ηλεκτρονικής σταθεροποίησης.
Έχουμε έναν πύραυλο επιφάνειας ή στόχο σε πολύ χαμηλό ύψος που κατευθύνετε προς το πλοίο σε συνθήκες υψηλού κυματισμού και βλέπει την πλώρη του. Με 7 μποφόρ δύναμη κυμάτων η πλώρη του πλοίου σηκώνετε περισσότερο από 20 μοίρες στο κύμα και μετά κατεβαίνει προς τα κάτω. Το Fixed Panel Radar του τεράστιου ιστού βλέπει τον στόχο και τον χάνει! Η ηλεκτρονική σταθεροποίηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα αφού είναι περισσότερες οι αρνητικές μοίρες από της δυνατότητες του ραντάρ. Δεν βλέπει τον στόχο στα 25 χιλιόμετρα γιατί τον απορρίπτει σαν ψευδοστόχο. Χάνεις κρίσιμα χιλιόμετρα για να μπορέσεις να κάνεις εγκλωβισμό και στοχοποίηση και μετά να κάνεις τερματική καθοδήγηση. Αυτό είναι αναλόγως της ισχύος του ραντάρ, των δυνατοτήτων του και των καιρικών συνθηκών. Τι σε σώνει και τελικά θα μπορέσεις να ρίξεις; Ότι ο στόχος κινείτε σε μια ευθεία γραμμή! Δηλαδή όπως θα την βλέπαμε την κουκίδα σε ένα παλιό αναλογικό ραντάρ έλεγχου πυρός, με το κάθετο ραντάρ.
Τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία όμως αν έχουμε έναν στόχο από τα πλευρά του πλοίου που πετάει σε επίπεδο θαλάσσης. Σηκώνετε το πλοίο υπό γωνία η πλώρη και σηκώνετε και η γωνία του τεράστιου ιστού και χάνει τον στόχο το ραντάρ. Μόνο που εδώ υπάρχει και η κίνηση του πλοίου και έχουμε να κάνουμε με μια έλλειψη, θεωρητικά γιατί πρακτικά ας μην σας μπλέξω. Πρέπει να υπολογίσουμε την πορεία και της γωνίες του στόχου για να του ρίξουμε. Το πρόβλημα μεγαλώνει γιατί δεν θα εκτοξεύσουν έναν πύραυλο εναντίον του πλοίου αλλά πολλούς. Βλέπει τον πρώτο και τον απορρίπτει στην αρχή σαν ψευδοστόχο. Έλα όμως που μετά από ένα δευτερόλεπτο βλέπει τον δεύτερο πύραυλο και τον βλέπει και αυτόν σαν ψευδοστόχο γιατί δεν είναι ακριβώς από την ίδια κατεύθυνση. Ναι εκτοξεύεται από το ίδιο πλοίο, ένα παλιό που έχει ψηλά ένα περιστρεφόμενο ραντάρ αλλά άλλη γωνία κατεύθυνσης παίρνει ο πύραυλος από την διαφορετική συστοιχία των 4 πυραύλων. Το πλοίο με το παλιό ραντάρ τοποθετημένο ψηλά σε έχει δει και σου έχει ρίξει, εσύ όχι! Για να εντοπίσει και να ξεκαθαρίσει το ένα Fixed Panel τους 8 πυραύλους που κατευθύνονται εναντίον του να κάνει εγκλωβισμό-στοχοποίηση θα χάσει παραπάνω από 10 χιλιόμετρα. Από τα 25 χιλιόμετρα πέσαμε στα 11-15 από το πλοίο! Γιατί λέω για πολλά πυροβόλα στα πλοία έτσι τυχαία το λέω; Τουλάχιστον δυο πυροβόλα των 76 χιλιοστών και 2+2 αντιπυραυλικά πυροβόλα και όχι Ram. Γιατί όχι σύστημα με κεφαλή υπέρυθρης ακτινοβολίας; Γιατί έχει πολλαπλά προβλήματα σε τέτοιες συνθήκες και θα πάνε οι πύραυλοι πίσω από τον πύραυλο επιφανείας γιατί εκεί αντιλαμβάνονται τη θερμότητα.
Με όσο πιο απλά λόγια μπορούσα να σας το γράψω.
https://twitter.com/hashtag/M%C4%B0US?src=hashtag_click
To νέο UAV μαχητικό του 1 μαχ των τούρκων!
Supersonic
Stealth
Vertical takeoff & landing
High maneuvering ability
Δείτε τι έφτιαξε ο Μπαιρακτάρης;
Η μηχανή τζετ μας την είχαν δείξει αλλά μόνο εγώ την πρόσεξα;