Κίνηση με σημαντικές προεκτάσεις είναι αυτή που περιγράφεται σε ρεπορτάζ του Bloomberg περί επαφών Πούτιν και Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ για μόνιμη εγκατάσταση Ρωσικών δυνάμεων στην ανατολική Λιβύη, και μάλιστα και με ναυτική βάση, πιθανά στο Τομπρούκ.
Χαφτάρ και Πούτιν είχαν άλλωστε συναντηθεί στη Μόσχα μόλις τον Σεπτέμβριο, χωρίς να δοθούν λεπτομέρειες στη δημοσιότητα για το περιεχόμενο της συζήτησης. Θυμίζουμε εδώ πως η Ρωσία έχει πολύχρονη παρέμβαση στη Λιβύη, μέσω της μισθοφορικής ομάδας Wagner, η οποία στήριξε τον Χαφτάρ στον λιβυκό εμφύλιο -ενώ η Τουρκία είχε πάρει το μέρος της άλλης πλευράς, με έδρα στην Τρίπολη. Το ρεπορτάζ του Bloomberg εξηγεί πως μετά την «εξαΰλωση» του Πριγκόζιν, η Μόσχα αυξάνει τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της Wagner σε όλες τις χώρες όπου έχει εμφανιστεί, οπότε εξελίσσει εκεί περαιτέρω σχέσεις με τοπικά καθεστώτα.
O Xαφτάρ στη Μόσχα για την κατάσταση στη Λιβύη – στενές οι σχέσεις των δύο πλευρών
Αν η Ρωσία πάντως πετύχει να έχει βάσεις στη Λιβύη με τη σύναψη ενός αμυντικού συμφώνου με τον Χαφτάρ, δηλαδή να βρεθεί «απέναντι» από τις μεγάλες βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ιταλία και κυριολεκτικά στο κέντρο της Μεσογείου, θα είναι μια σημαντική απειλή για τη Δύση, μια προοπτική που έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα τις ΗΠΑ. Προς το παρόν η Μόσχα στη Μεσόγειο έχει ναυτική βάση μόνο στο Ταρτούς στη Συρία, αλλά συζητά και εγκατάσταση στο Σουδάν, οπότε θα ελέγχει την έξοδο της Διώρυγας του Σουέζ μέσω της Ερυθράς Θάλασσας.
Τι μπορεί να προσφέρει η Μόσχα στον Χαφτάρ; Όπλα, πολιτική στήριξη, μιας και η αντίπαλη του κυβέρνηση, αυτή της Τρίπολης, είναι αυτή τη στιγμή η διεθνώς αναγνωρισμένη (αν και υπάρχουν κινήσεις προσέγγισης των δύο πλευρών στη Λιβύη, οι οποίοι πλέον δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση). Ακόμη η Ρωσία θα μπορούσε να βοηθήσει σε υποδομές, σε αναβάθμιση στρατιωτικών βάσεων και βέβαια σε μια «μη δυτική» προοπτική εξέλιξης, σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Αξιοσημείωτο πάντως είναι πως ο Χαφτάρ, αν και τοπικός πολέμαρχος καταφέρνει να επιβιώνει και να ενισχύεται στη Βόρεια Αφρική, ως συνομιλητής της Ρωσίας, αλλά και με επαφές με τις ΗΠΑ και με κάποια ανοίγματα από την Τουρκία. Η οποία πριν λίγο καιρό αν και τυπικά «εχθρική» απέναντι του, δεν δίστασε να στείλει μαζικά βοήθεια στους εκεί πληγέντες από τις πλημμύρες, δηλώνοντας πως «στηρίζει όλο τον πάσχοντα λιβυκό λαό».
Αποστολή στη Λιβύη – μερικές σκέψεις και συγκρίσεις με την αντίστοιχη τουρκική δράση