100.000 τόνοι διπλωματίας! Supercarriers όπως τα κλάσης Nimitz (για παράδειγμα το USS Abraham Lincoln), μαζί με τα πλοία (Arleigh Burk, Ticonderonga κτλ) και το υποβρύχιο/α που τα συνοδεύουν, αποτελούν μια δύναμη πυρός που ξεπερνά σε ισχύ ακόμη και ολόκληρα έθνη.
Ένα τόσο σημαντικό asset, θα πρέπει να έχει μεγάλες δυνατότητες αυτοπροστασίας και επιβιωσιμότητας. Για να το πετύχει αυτό, εκτός από ενεργά και παθητικά μέτρα προστασίας, μπορεί να βασιστεί τόσο στα αεροσκάφη του, όσο και στα συνοδά πλοία. Ακόμη και η μέγιστη ταχύτητα των αμερικανικών αεροπλανοφόρων είναι απόρρητη, ωστόσο, με ευκολία ξεπερνά τους 30 κόμβους.
Τι θα γινόταν όμως αν ένα supercarrier βρισκόταν μόνο του, χωρίς κανένα από τα ανωτέρω μέσα για να προστατευτεί; Πόσο εύκολο θα ήταν να βυθιστεί;
Η απάντηση βρίσκεται στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Στις 14 Μαΐου 2005 βυθίστηκε σε άσκηση το αμερικανικό supercarrier USS America (CV-66), κλάσης Kitty Hawk και εκτοπίσματος 85.000 τόνων. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά μέχρι σήμερα που οποιοδήποτε αεροπλανοφόρο της κατηγορίας βυθίστηκε, αφού διατέθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί (αναλωθεί) ως στόχος.
Αν και εισήλθε σε υπηρεσία το 1965 και παροπλίστηκε το 1996, το σχέδιό του αποτέλεσε βάση μεταγενέστερων ναυπηγήσεων. Η συγκεκριμένη άσκηση σχεδιάστηκε προσεκτικά για μεγάλο διάστημα προκειμένου να αποκομιστούν τα μέγιστα δυνατά δεδομένα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την σχεδίαση και ναυπήγηση μελλοντικών κλάσεων αεροπλανοφόρων όσον αφορά την απορρόφηση πληγμάτων αλλά και την διαχείριση αυτών από τα πληρώματα.
Η άσκηση τελικά πραγματοποιήθηκε, διήρκεσε σχεδόν ένα μήνα κατά την διάρκεια του οποίου το πλοίο δέχθηκε σημαντικά πλήγματα από κάθε είδους όπλο, από τορπίλες μέχρι αντιπλοϊκούς πύραυλους αλλά και επιθέσεις με πλοιάρια φορτωμένα εκρηκτικά – ασύμμετρη απειλή ως σύγχρονα «πυρπολικά» που όμως ακόμα και σήμερα δεν είναι απίθανο σενάριο.
Στο τέλος, η κατασκευή του USS America αποδείχθηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει» με αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθεί εκρηκτικός μηχανισμός προκειμένου να βυθιστεί, σε ένα σημείο με βάθος 17.000 πόδια, ενδεικτικό της μυστικότητας της συγκεκριμένης άσκησης και της βούλησης να μην μείνουν αποδεικτικά στοιχεία για αδιάκριτα μάτια που θα ήθελαν να εξετάσουν τα αποτελέσματα των χτυπημάτων.
Συνεπώς, η βύθιση ενός supercarrier είναι κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση. Ακόμη και οι κινεζικοί βαλλιστικοί πύραυλοι DF-26, που θεωρητικά μπορούν να πλήξουν αεροπλανοφόρα, θα τα βρουν σκούρα απέναντι σε ένα πλοίο με άγνωστη μέγιστη ταχύτητα και υψηλή δυνατότητα ελιγμών.
