Η Σιγκαπούρη, η λιλιπούτια ασιατική χώρα με έκταση μόλις 724,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ως εκ τούτου και με ιδιάζοντα προβλήματα άμυνας είχε δημιουργήσει την έκπληξη το 2020, όταν είχε επιλέξει την έκδοση βραχείας/κατακόρυφης προσαπογείωσης-STOVL του JSF, το F-35B ως το επόμενο μαχητικό της.
Να θυμίσουμε ότι η Σιγκαπούρη είχε επιλέξει αρχικά μέσα στη δεκαετία του 2010 το Lightning II ως αντικαταστάτη των F-16 που διαθέτει, αν και τοποθετούσε μια τέτοια εξέλιξη στη δεκαετία του 2030, λαμβάνοντας ταυτόχρονα την απόφαση να εκσυγχρονίσει τα Fighting Falcon που διαθέτει σε Viper.
Έκτοτε λίγα πράγματα είναι γνωστά για τα σιγκαπουριανά F-16V και την πρόοδο του εκσυγχρονισμού τους, καθώς η χώρα σπάνια ανακοινώνει τις επιδιώξεις της στον τομέα της άμυνας, πολύ δε περισσότερο τις υλοποιήσεις και τα χρονοδιαγράμματα προγραμμάτων.
Το 2020, σε συνέχεια της προηγούμενης απόφσης υπέρ του JSF, ανακοίνωσε την αρχική πρόθεση απόκτησης 12 F-35B, τεσσάρων παραγγελιών και 8 προαιρέσεων σε ένα «πακέτο» ύψους $2,75 δις.
Η επιλογή για την έκδοση STOVL έγινε στη βάση της επιδίωξης να απεξαρτηθεί η Αεροπορία της Σιγκαπούρης από υποδομές αεροπορικών βάσεων με μεγάλους διαδρόμους, κάτι που θεωρήθηκε καινοτόμο.
Το τι ακριβώς έχει γίνει στο μεταξύ με την «παραγγελία» των F-35B δεν είναι γνωστό, δηλαδή αν παραγγέλθηκαν ή όχι, αν και πολλές φορές αναφέρεται ότι οι παραδόσεις προβλέπονται για το 2026 με στόχο την απόκτηση επιχειρησιακής διαθεσιμότητας έως το 2029.
Νωρίτερα όμως μέσα στην εβδομάδα, όπως αποκάλυψαν στελέχη του υπουργείου Άμυνας της χώρας, η Σιγκαπούρη, μετά από μια σειρά αξιολογήσεων ίσως ανατρέχει την απόφαση του 2020 για F-35B και ίσως ανατραπεί και αποκτήσει τελικά άλλη έκδοση του JSF.
Από όσο είναι γνωστό η Σιγκαπουριανή Αεροπορία είχε στείλει παρατηρητές τους τελευταίους μήνες τόσο σε Αεροναύσταθμο του Σώματος των Πεζοναυτών στην Ιαπωνία από όπου επιχειρούν F-35B αλλά και στις ΗΠΑ και την Αυστραλία για αντίστοιχες αξιολογήσεις F-35A.
Αν και δεν δόθηκαν περαιτέρω διευκρινήσεις, οι δυο άλλες εκδόσεις του JSF είναι ως γνωστόν το συμβατικής αποπροσγείωσης CTOL F-35A, το οποίο έχει συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος των παραγγελιών διεθνώς και το ναυτικό CV F-35C, το οποίο έχει σχεδιαστεί για επιχειρήσεις από αεροπλανοφόρα και έχει παραγγελθεί μόνο από τις ΗΠΑ. Παρουσιάζει όμως το πλεονέκτημα της μεταφοράς περισσότερων καυσίμων και θα μπορούσε να είναι ελκυστικό για κάποια αεροπορία για την αυξημένη αυτονομία και ακτίνα δράσης του.
