H Τουρκία αφαιρέθηκε από όλες τις επίσημες ιστοσελίδες του προγράμματος παραγωγής F-35 ως χώρα συνεργάτης και η αλλαγή αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη.
https://www.f35.com/global
https://www.lockheedmartin.com/en-us/products/f-35/f-35-global-partnership.html
Turkey was removed from the list of global participants on the official website for the United States’ F-35 program. pic.twitter.com/CO5yrBn0GF
— e-Αmyna (@e_amyna) July 17, 2020
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάποια είδηση σ’ αυτήν την κίνηση, ή κάτι αληθινά νέο. Η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα έχει ήδη δρομολογηθεί εδώ και καιρό, ως άμεση συνέπεια της τουρκικής προμήθειας S-400 αλλά και προβληματικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στη Συρία και πλέον και στη Λιβύη.
Η μοναδική σύνδεση της Τουρκίας με το πρόγραμμα παραγωγής του F-35 είναι απλώς όσα συμβόλαια υπήρχαν ήδη σε ισχύ με τουρκικές εταιρείες για την παραγωγή συγκεκριμένων, όλο και λιγότερων απαρτίων του αεροσκάφους, αφού για τα περισσότερα έχουν ήδη βρεθεί αντικαταστάτες εταίροι.
Ακόμα δε και τα ίδια τα αεροσκάφη που έχουν ήδη κατασκευαστεί για λογαριασμό της τουρκικής Αεροπορίας όχι απλώς δεν θα της παραδοθούν ποτέ, αλλά σύμφωνα με πρόσφατο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις ΗΠΑ ανοίγει ο δρόμος για την παραλαβή τους από την αμερικανική Αεροπορία.
Η αφαίρεση της Τουρκίας από τις ιστοσελίδες αυτές έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα και είναι μάλλον θέμα ηθικού παρά ουσίας. Με τον τρόπο αυτό απλώς επισημοποιείται η Τουρκία ως «ξένο σώμα» στο πρόγραμμα παραγωγής του F-35.
Δυο χρόνια σχεδόν μετά το πανηγυρικό σόου που πραγματοποιήθηκε στο Φορτ Ουόρθ για την παραλαβή του πρώτου τουρκικού F-35A, το κλίμα σήμερα είναι 100% αντεστραμμένο και από εκεί που η Τουρκία ήταν μέρος του σκληρού πυρήνα της Δύσης και εταίρος στο κορυφαίο αμυντικό και τεχνολογικό πρόγραμμα, σήμερα είναι κράτος παρίας και αντιμετωπίζεται ταπεινωτικά ως απόκληρος.
Η κίνηση αυτή της αφαίρεσης ακόμα και του ονόματος πια της Τουρκίας είναι απλά το τελευταίο επεισόδιο σε ένα μακρύ σίριαλ στο οποίο η Τουρκία δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να αλλάξει ούτε τις εντυπώσεις, ούτε την ουσία παραμένοντας ουσιαστικά «the odd one out» επιμένοντας στον εναγκαλισμό της με την Ρωσία του Πούτιν.
Ακόμα και πριν την επισημοποίηση της εκδίωξής της από το πρόγραμμα εξάλλου, οι Τούρκοι πιλότοι στις ΗΠΑ αντιμετωπίζονταν ως προσωπικό δεύτερης κατηγορίας από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους και δεν τους επιτρεπόταν καν να έχουν πρόσβαση στις κρίσιμες λειτουργίες του αεροσκάφους με αποτέλεσμα το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν… να απογειώνονται, πετάνε και προσγειώνονται, απλώς για να «γράψουν ώρες».
Αυτό που βλέπουμε τώρα πια λοιπόν δεν είναι «συγκλονιστικές εξελίξεις» σε καμία περίπτωση, αλλά απλώς τα κομμάτια εκείνα του παζλ που απλώς μπαίνουν νομοτελειακά στην θέση τους, όπως πρώτη η Πτήση είχε σημειώσει από την αρχή, όταν οι περισσότεροι ήταν της άποψης ότι δεν υπήρχε περίπτωση οι Τούρκοι να μην πάρουν τα F-35 τους.
