Όταν ξημέρωσε η περασμένη Πέμπτη, κανείς δεν φανταζόταν πως θα είχε φτάσει η Δευτέρα, και η Ουκρανία δεν θα είχε παραδοθεί. Εγχώριοι “διασκεδαστές” φρόντιζαν να παρουσιάζουν τον Ζελένσκι σαν έναν “ηθοποιό”, ένα “κωμικό”, που καμία δουλειά δεν είχε να εκλεγεί. Φυσικά δεν μας έλεγαν ανοιχτά πως η ηγεσία της Ουκρανίας είναι δουλειά και απόφαση αποκλειστικά του Κρεμλίνου, κι όχι του Ουκρανικού λαού. Αλλά μάλλον θα θυμούνται πως η ΕΣΣΔ έπεσε όταν το τιμόνι του Λευκού Οίκοι ανέλαβε ένα ηθοποιός 2ης διαλογής. Τελικά οι ηθοποιοί γίνονται εξαιρετικοί ηγέτες. Δεν ισχύει αυτό στην Ελλάδα, που οι ηγέτες αναγκάζονται να γίνονται πολλές φορές, ηθοποιοί.
Πιστέψαμε πως την Πέμπτη η Ουκρανία είχε “τελειώσει”, ακόμη κι εμείς. Μια φούχτα MiG-29 και Su-27, απομεινάρια του Ψυχρού Πολέμου, που πετούσαν άγνωστο πως, με άγνωστες διαθεσιμότητες, αλλά με ωραία pattern στα καμουφλάζ τους, αποκλείεται να άντεξαν απέναντι στα Su-35, τα πολυδιαφημισμένα, που επίσης τα κοιτούν εγχώριοι καθοδηγητές/κομισάριοι και ανοίγουν οι σιελογόνοι αδένες.
Εκεί λοιπόν, που κάθε πρωί οι Ρώσοι έχουν καταλάβει το Κίεβο, το Χάρκοβο, το Σούμι, τελικά κάθε απόγευμα βγαίνουν οι Ουκρανοί και ποστάρουν βιντεάκια από τις πόλεις να παραμένουν ελεύθερες, και αιχμαλώτους Ρώσους εισβολείς. Ναι, οι ουκρανικές απώλειες είναι τρομερές, το θεωρούμε αδιαμφισβήτητο αυτό, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Ο ρωσικός στρατός έχει υπεροπλία στα πάντα. Αυτό που δεν είναι λογικό είναι να βρισκόμαστε στη Δευτέρα, και ακόμη οι Ουκρανοί όχι μόνο να μην έχουν παραδοθεί, αλλά να παραμένουν μια συνεκτική δύναμη.
Αν έχουμε “διαβάσει” καλά τις επιχειρήσεις, οι Ουκρανοί, τουλάχιστον στον τομέα που η Ουκρανία συνορεύει με την Ρωσία, είχαν προδιαγράψει ποια εδάφη θα εγκαταλείψουν. Οι Ρώσοι προέλασαν, κι έφτασαν στα σημεία που τους περίμεναν οργανωμένα οι Ουκρανοί. Κι εκεί έγινε το μεγάλο “μακελειό”. Με NLAW και Javelin, οι Ουκρανοί φαίνεται πως έχουν καταστρέψει δεκάδες άρματα μάχης Τ80U και Τ72Β/Β3, ενώ οι απώλειες σε κάθε είδους τεθωρακισμένο είναι τεράστιες.
Επίσης, πολλά τεθωρακισμένα εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους, μια απόδειξη πως η όλη επιχείρηση δεν πάει και τόσο καλά. Ρώσοι πλατσικολογούν ελλείψει τροφίμων, δεν θέλουμε να ξέρουμε τι θα συμβεί αν τελειώνουν τα πυρομαχικά. Την ίδια στιγμή, πολλοί ανέφεραν πως οι Ρώσοι δεν κάνουν χρήση της τεράστιας ισχύος πυρός του πυροβολικού τους. Υπάρχει ένα θέμα, που κανείς δεν θέλει να το δει… Άλλο το τι γράφει το Janes για το πυροβολικό και τα άρματα, κι άλλο τι τελικά υπάρχει διαθέσιμο.
Καταρχάς, βλέπουμε και ξαναβλέπουμε εκτοξευτές BM-21, παλαιότερους και πιο παρωχημένους σε σχέση με τους δικούς μας RM-70. Smerch βλέπουμε ελάχιστα, κι από αυτά γίνεται ελάχιστη χρήση, δείγμα των περιορισμένων πυρομαχικών. Χτες, οι εικόνες βομβαρδισμού του Χαρκόβου ήταν από ΒΜ-21, ουσιαστικά 50ετίας. Και οι μη κατευθυνόμενες ρουκέτες, έκαναν αυτό που όλοι φοβόντουσαν, πετσόκοψαν τον άμαχο πληθυσμό.
Την ίδια στιγμή, ο Πούτιν, τελείως ανόητα, πέταξε στο τραπέζι το “χαρτί” των πυρηνικών όπλων. Το είχε ξανακάνει, αλλά όχι τόσο ξεκάθαρα. Μόνο ο Λε Ντριάν, ο Γάλλος ΥΠΕΞ είχε τα “κότσια” να πει, πως “κι εμείς έχουμε πυρηνικά”. Και τα ΝΑΤΟϊκά πυρηνικά, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, χωρίς να υπολογίσουμε καν τις ΗΠΑ, είναι πολύ πιο καταστροφικά των ρωσικών.
Τελικά η Ρωσία δέχτηκε συζήτηση για τον τερματισμό του πολέμου, χωρίς προαπαιτούμενα. Δέχτηκε να συζητήσει με τους “ναζιστές τοξικομανείς”, όπως τους αποκαλεί της κυβέρνησης Ζελένσκι. Με ανθρώπους κουρασμένους, χωρίς κουστούμια, με στρατιωτικά ρούχα, που βρήκαν από τα υπόγεια στρατηγεία για να προστατεύσουν τη χώρα τους.
Η Ρωσία μάλλον περίμενε μια εύκολη νίκη. Η Ουκρανία μέχρι το 2014 δεν είχε ουσιαστικές ένοπλες δυνάμεις. Μετά από την αιμορραγία στο Λουχάνσκ και Ντονέτσκ, με ότι περίσσευε, έφτιαχνε σιγά-σιγά Ένοπλες Δυνάμεις. Τα “αρχαία” MiG-29 ξαναπέταξαν, τα Su-25 οπλίστηκαν, τόλμησαν να “σηκώσουν” ακόμη και Su-27. Αλλά όλα αυτά είναι ελάχιστα μπροστά στη ρωσική υπεροπλία. Κύριο άρμα τους παραμένει το σοβιετικό Τ64, έστω κι εκσυγχρονισμένο. Απέναντί τους έχουν Τ80 και Τ90. Αλλά δεν φοβήθηκαν.
Κάθε ώρα που περνάει, και ο πόλεμος βαλτώνει, είναι μια τεράστια ήττα για τον Πούτιν. Για πρώτη φορά έχουμε αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε Ρωσία και Λευκορωσία. Η Λευκορωσία έχει παίξει ένα “βρώμικο” παιχνίδι. Αν δεν επέτρεπε τη διέλευση ρωσικών στρατευμάτων από το έδαφός της, σήμερα οι Ρώσοι δεν θα ήταν στα προάστια του Κιέβου. Αλλά ο Λουκασένκο ξέρει πως υπάρχει χάρη στον Πούτιν.
Θα πρέπει λοιπόν να μας προβληματίσει, γιατί η Ρωσία απείλησε με πυρηνικά; Θα ρίξει πυρηνικά στο Κίεβο ή το Λουχάνσκ; Μάλλον όχι, ή καλύτερα, μάλλον όχι αυτή τη στιγμή. Θέλει να φοβίσει τους Δυτικούς, έτσι ώστε να σταματήσουν να στέλνουν πυρομαχικά στους Ουκρανούς. Οι Ουκρανοί, ο βασικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουν είναι η εξάντληση των μέσων τους. Πχ, αν έχουν 700 Javelin & NLAW, δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως θα καταστραφούν και 700 Τ90. Και με ποσοστό επιτυχίας κοντά στο 70 ή και 80%, πάλι πύραυλοι θα σπαταληθούν για MT-LB ή άλλα χαμηλής αξίας μέσα.
Αν όμως, εκεί που έχουν τελειώσει τα NLAW, και η Ρωσία “εμφανίσει” τα T90, ταυτόχρονα φτάσουν άλλα 500 από Ηνωμένο Βασίλειο και Σουηδία, τι έχει να γίνει; Πάρτυ, αυτή τη φορά όμως με Τ90 κι όχι με παρωχημένα Τ72. Αν φτάσουν Javelin ή SPIKE, τότε η κατάσταση αλλάζει δραματικά υπέρ των Ουκρανών, και οι απώλειες γίνονται δυσβάστακτες.
Έτσι, το χαρτί των πυρηνικών, είναι μια απόδειξη πως η ρωσική αρκούδα μάλλον τα έχει βρει σκούρα, ίσως περισσότερο από όσο νομίζουμε (αν και δεν πιστεύουμε και την ουκρανική προπαγάνδα για απώλειες επιπέδου Β’ ΠΠ). Η καθολική αντίσταση των Ουκρανών, έχει κλονίσει τη ρωσική πεποίθηση πως θα τους έβλεπαν σαν… απελευθερωτές (από τον κακό ουκρανικό εαυτό τους προφανώς). Η στάση των Ουκρανών μάλλον δείχνει στη Μόσχα πως η επικράτηση θα έρθει μέσα από το φόβο, κι όχι από το “καλόπιασμα”. Συνεπώς, δυστυχώς για τους αμάχους, οι βομβαρδισμοί αμάχων θα ενταθούν. Και θα γίνουν πλέον μια σκληρή πραγματικότητα.
