Ρωσία και Τουρκία έχουν κι άλλες συμφωνίες όπλων, όχι μόνο τους S-400

Ο Ρώσος πρόεδρος συναντήθηκε με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σήμερα Δευτέρα, ο οποίος έφτασε στη Μόσχα για συνομιλίες σχετικά -μεταξύ άλλων – με την κατάσταση των διμερών ρωσοτουρκικών σχέσεων.
Το ενδιαφέρον που εξήχθη από την συγκεκριμένη συνάντηση είναι η αποκάλυψη ότι οι δυο έχουν σε εξέλιξη κι άλλες συμφωνίες προμήθειας αμυντικών συστημάτων, κι όχι μόνο την συμφωνία για την προμήθεια του συστήματος S-400.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον πρόεδρο Πούτιν κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου, η ολοκλήρωση της συγκεκριμένης προμήθειας αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την Τουρκία είναι σήμερα η πρώτη προτεραιότητα όσον αφορά τη στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.
Ο πρόεδρος Πούτιν δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής: «Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι χώρες μας όσον αφορά την ενίσχυση της συνεργασίας στον στρατιωτικό-τεχνικό τομέα. Πρώτα απ’ όλα, μιλάμε για την ολοκλήρωση των εργασιών για την προμήθεια από την Τουρκία των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 Triumf. Υπάρχουν κι άλλα πολλά υποσχόμενα σχέδια στην ημερήσια διάταξη που σχετίζονται με την προσφορά σύγχρονων ρωσικών αμυντικών προϊόντων στην Τουρκία». Ωστόσο ο Πούτιν έμεινε εκεί και δεν διευκίνισε ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά.
Σημειώνεται ότι όταν ξεκινήσουν οι παραδόσεις του συστήματος τον Ιούλιο (σύμφωνα με τη Γενί Σαφάκ έχουν ήδη ξεκινήσει…), η Τουρκία θα γίνει μόλις η τέταρτη χώρα στον κόσμο που θα διαθέτει σε υπηρεσία το σύστημα αυτό μετά την ίδια την Ρωσία βέβαια, τη Λευκορωσία και την Κίνα.
Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν περάσει νομοσχέδιο το οποίο επιβάλλει κυρώσεις σε χώρες που επιλέγουν να προμηθεύονται αμυντικά συστήματα από την Ρωσία, ως απόρροια της εισβολής και κατοχής της Κριμαίας από το 2014. Οι κυρώσεις αυτές εφαρμόζονται κατά βάση σε περιπτώσεις προμήθειας νέων συστημάτων κι όχι για την υποστήριξη ήδη υπαρχόντων
Σε γενικές γραμμές ο φόβος των κυρώσεων αυτών έχει λειτουργήσει, τουλάχιστον στις χώρες που βρίσκονται στην σφαίρα επιρροής της Δύσης, ενώ σε άλλες χώρες απλά έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά, ή καθόλου, όπως στην περίπτωση της Κίνας και της Ινδίας.