Μέχρι σήμερα οι πιλότοι παρασημοφορούντο για τις πράξεις τους στο πεδίο της μάχης. Στον 21ο αιώνα μετάλλια θα παίρνουν και οι χειριστές που βρίσκονται… χιλιάδες μίλια μακριά από την δράση! Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας (MoD) αποφάσισε την απονομή μεταλλίων εκστρατείας στους χειριστές drones της 13ης Μοίρας οι οποίοι από το Waddington και την αεροπορική βάση Creech στην Νεβάδα έβαλαν περισσότερες από 100.000 ώρες σε επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία.
Στους χειριστές των Reaper που έλαβαν μέρος εκ του μακρόθεν στην Επιχείρηση Shader θα απονεμηθεί το αντίστοιχο μετάλλιο –χωρίς διεμβολή– όπως και στα πληρώματα εδάφους στην βάση της RΑF στο Ακρωτήρι της Κύπρου. Παράσημο θα πάρει επίσης το προσωπικό του Στρατού και του Ναυτικού που παρείχε διοικητική μέριμνα και υποστήριξη επικοινωνιών.
Παραδοσιακά, οι ηθικές αμοιβές απονέμονται βάσει του επιδεικνυόμενου θάρρους και του μεγέθους του κινδύνου που αντιμετώπισε ο προτεινόμενος προς παρασημοφόρηση και πολλά απονέμονται μετά θάνατον. Το MoD ωστόσο έκρινε πως στον νέο αιώνα δεν θα πρέπει να εξαιρείται το προσωπικό που μετέχει σε επιχειρήσεις έστω και μακριά από τον φυσικό χώρο διεξαγωγής τους.
«Επί χρόνια, οι πιλότοι, οι χειριστές συστημάτων Reaper ή οι συντονιστές πληροφοριών της αποστολής φορούσαν τις στολές τους με περηφάνεια αλλά με το στήθος γυμνό από παράσημα που θα έδειχναν τις επιχειρήσεις στις οποίες έλαβαν μέρος…» επισημαίνει ο Διοικητής του 13 Sqn Αντισμήναρχος Μαρκ Τζάκσον, πρώην πιλότος Tornado. Για την πλειονότητα των πληρωμάτων το ζητούμενο είναι η δημόσια αναγνώριση των υπηρεσιών τους, εξηγεί. «Δικαίως ανταμείβονται για τις προσπάθειές τους».
Από το 2014 που το Ηνωμένο Βασίλειο άρχισε να μετέχει στον πόλεμο κατά του ISIS, βρετανικά drones πραγματοποιούν στο πλαίσιο της Επιχείρησης Shader προσβολές επιγείων στόχων, επιτήρηση και συλλογή πληροφοριών. Αυτό συχνά περιλαμβάνει την παρακολούθηση ατόμων επί εβδομάδες, καταγράφοντας κάθε τους κίνηση μέχρι να έλθει η εντολή για προσβολή.
Οπλισμένα με πυραύλους Hellfire αξίας 80.000 λιρών έκαστος και κατευθυνόμενες βόμβες Paveway II που κοστίζουν 30.000 λίρες η μία, τα Reaper RPAS (Remotely Piloted Air System) της RAF δεν είναι να τα παίρνει κανείς αψήφιστα. Άλλωστε στο ύψος που πετούν οι στόχοι σπανίως αντιλαμβάνονται την παρουσία τους. Όταν χτυπά ο πύραυλος είναι αργά… Όμως και μετά την επιδρομή η δουλειά των χειριστών στους κλιματιζόμενους θαλάμους-κόκπιτ δεν σταματά καθώς θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η προσβολή πέτυχε τον αντικειμενικό της σκοπό.
Στο ερώτημα ποιά είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι χειριστές των Reaper κατά την εκτέλεση μιας αποστολής, ο Wg Cdr Τζάκσον δηλώνει πως είναι η διατήρηση της συγκέντρωσής τους. Η διαρκής προσήλωση επί οκτώ ώρες που διαρκεί κάθε βάρδια μπορεί να είναι «ιδιαιτέρως εξαντλητική» λέει χαρακτηριστικά. Ωστόσο δεν παραλείπει να επισημάνει ότι τον εξέπληξαν οι ομοιότητες της πτήσης τζετ με την «πτήση» ενός μη επανδρωμένου εναερίου οχήματος.
«Η αίσθηση μέσα στο κόκπιτ είναι πάρα πολύ όμοια» αποκαλύπτει. «Όταν χαμηλώνεις τον φωτισμό και εστιάζεις στις οθόνες μπροστά σου και στα άλλα περιφερειακά που σε εφοδιάζουν με πληροφορίες, πραγματικά δεν έχεις πολύ διαφορετική αίσθηση» υποστηρίζει.
Σήμερα οι φανατικοί του ISIS μάχονται απεγνωσμένα για να κρατήσουν τα τελευταία εδάφη που τους έχουν απομείνει στην ανατολική Συρία. Σφυροκοπούμενοι από αέρος αλλά και από τους συμμάχους του δυτικού πολυεθνικού συνασπισμού στο έδαφος, πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τζιχαντιστές βρίσκονται σε δεινή θέση. Τα παράσημα που θα απονεμηθούν τον Ιούλιο στα πληρώματα των Reaper δίδονται ακριβώς γι’ αυτό.
Αλέξανδρος Θεολόγου
Διαβάστε επίσης:
Νέα διακριτικά σήματα υπηρεσίας σε μονάδες UAV για τους Αμερικανούς Πεζοναύτες
