Επιστήμονες ίσως ανακάλυψαν το χημικό συστατικό που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία ζωής στη Γη

Η ανακάλυψη μιας ένωσης, του διαμιδοφωσφορικού (DAP), θα μπορούσε να βοηθήσει να στο να δοθεί απάντηση για το πως δημιουργήθηκε η ζωή στη Γη. Αυτή η ένωση, η οποία μπορεί να υπήρχε στην πρώιμη Γη, είναι ικανή να αντιδράσει για να δημιουργήσει τα βασικά συστατικά για τη ζωή.

Πριν από αυτή την ανακάλυψη, οι επιστήμονες υπέθεταν ότι μια χημική αντίδραση, η φωσφορυλίωση, θα μπορούσε να ήταν μια σημαντική διεργασία που οδήγησε στην εμφάνισης της ζωή. Αυτή η χημική ουσία θα επέτρεπε τον συνδυασμό τριών συστατικών που είναι κρίσιμα για τις πρώιμες μορφές ζωής, δηλαδή μικρές νουκλεοτιδικές έλικες για την αποθήκευση γενετικών πληροφοριών, μικρές αλυσίδες αμινοξέων για την εκτέλεση της πλειονότητας των κυτταρικών εργασιών και λιπιδίων για τη δημιουργία των δομών των κυτταρικού τοιχώματος.
Αλλά η νέα ανακάλυψη που έγινε από χημικούς στο The Research Scripps Research Institute (TSRI), θα μπορούσε να βοηθήσει να απαντηθεί το ερώτημα, ποια ήταν η χημική ένωση που ξεκίνησε τη ζωή;
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Ramanarayanan Krishnamurthy, αναπληρωτής καθηγητής χημείας στο TSRI, δήλωσε σε δελτίο τύπου: «Προτείνουμε μια χημεία φωσφορυλίωσης που θα μπορούσε ταυτόχρονα να οδηγήσει στη δημιουργία ολιγονουκλεοτίδιων, ολιγοπεπτιδίων και κυτταρικών δομών που θα τα περικλείει. Αυτό με τη σειρά του θα είχε επιτρέψει άλλες χημικές διεργασίες που δεν ήταν δυνατό να λάβουν χώρα πριν, ενδεχομένως οδηγώντας στις πρώτες απλές κυτταρικές μορφές ζωής.»
Έτσι, η ομάδα πίσω από τη νέα μελέτη εξέτασε την ικανότητα του DAP να σχηματίζει φωσφορυλιωμένες ενώσεις, τις οποίες πιστεύουν οι επιστήμονες ότι είναι ζωτικής σημασίας για την αρχή της ζωής, δηλαδή νουκλεοσίδια όπως αυτά που συνθέτουν το RNA, τον ξάδελφο του DNA που θα μπορούσε να περνούν πληροφορίες μεταξύ των γενεών της πρώιμης ζωής, λιπαρά οξέα, όπως αυτά που συνθέτουν τις μεμβράνες καθενός από τα κύτταρα μας και αμινοξέα, τα οποία αποτελούν τις βασικές δομικές μονάδες πρωτεϊνών που εκτελούν τα περισσότερα από τα καθήκοντα που απαιτούνται για τη ζωή.
Η σημασία της έρευνας είναι πως για πρώτη φορά, αποδείχτηκε πως το DAP, θα μπορούσε να είναι παρόν στην πρώιμη Γη και με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο περίπλοκες χημικές διαδικασίες και εν τέλει, τη δημιουργία των πρώτων κυτταρικών μορφών ζωής.

Θάνος Σ. Επαχτίτης