Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς και ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, απέδωσαν τα εύσημα στην Ελληνική Κυβέρνηση, για την απόφασή της να αναγνωρίσει τον Πρόεδρο της δημοκρατικά εκλεγμένης Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουαϊντό, ως μεταβατικό Πρόεδρο της Βενεζουέλας.
Prime Minister Mitsotakis demonstrated bold leadership yesterday announcing Greece recognizes @jguaido as Venezuela’s legitimate President. We will continue to stand with the Venezuelan people in their fight for #LIBERTAD!
— Vice President Mike Pence (@VP) July 12, 2019
We applaud #Greece for joining the 54 other countries that recognize Interim President @JGuaido. The U.S. continues to work with the international community in support of the people of #Venezuela as they seek to restore democracy, prosperity & stability to their country.
— Secretary Pompeo (@SecPompeo) July 12, 2019
Ο Νίκολας Μαδούρο αποτελεί “κόκκινο πανί” για τη Δύση και θεωρείται υπεύθυνος για τα οικονομικά δεινά που βιώνει η Βενεζουέλα.
O Μαδούρο απέδωσε τις οικονομικές δυσκολίες σε κερδοσκόπους και γενικά εξωτερικούς παράγοντες, δυτικοί αναλυτές τις αποδίδουν στις οικονομικές πολιτικές τόσο του Μαδούρο, και του προκατόχου του, καθώς και την κρατική διαφθορά. Τα κρατικά ελεγχόμενα ΜΜΕ παρουσιάζουν μια «μαγική» εικόνα για την κατάσταση στη Βενεζουέλα με τις ελλείψεις βασικών αγαθών, ωστόσο χάρη στα κοινωνικά δίκτυα και ειδικά το Twitter, γίνεται γνωστή η πραγματική κατάσταση σε όλο το κόσμο. Η δημοτικότητα του Μαδούρο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση από εκείνο το σημείο και έπειτα.
Παράλληλα, έως τα μέσα του 2018, 2,3 εκατομμύρια Βενεζουελάνοι, δηλαδή περίπου το 7% του πληθυσμού, είχαν εγκαταλείψει τη χώρα. Εξ αυτών, τα 1,3 εκατομμύρια υπέφεραν από υποσιτισμό. Σήμερα ο αριθμός ανέρχεται σε 3 εκατομμύρια. Άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν αυτό το νούμερο στα 4 εκατομμύρια. Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν ότι μέχρι το τέλος του 2019, ο συνολικός αριθμός των προσφύγων από τη Βενεζουέλα, θα ανέλθει στα 5,9 εκατομμύρια.
Στις 20 Μαΐου 2018, ο Μαδούρο επανεξελέγη Πρόεδρος της Βενεζουέλας με το συντριπτικό ποσοστό του 67.8%, το υψηλότερο που έχει καταγραφεί στη χώρα, ενώ η αποχή ήταν μια από τις υψηλότερες των τελευταίων δεκαετιών, ξεπερνώντας το 54%. Σε κάθε περίπτωση, έλαβε περίπου 1,5 εκατομμύριο λιγότερες ψήφους, απ’ ότι είχε λάβει το 2013. Δεδομένης όμως της αντιδημοφιλίας (η δημοφιλία του Μαδούρο στη Βενεζουέλα δεν ξεπερνά το 18% έως 25%) του και των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που εξακολουθούν να ταλανίζουν τη χώρα, πολλοί είναι αυτοί που έκαναν λόγο για εκλογές-παρωδία.
Σύμφωνα με τον Guardian, η Βενεζουέλα βιώνει μια χαρακτηριστική περίπτωση δικτατορίας, με δολοφονίες, βασανιστήρια και σεξουαλική κακοποίηση πολιτικών κρατουμένων, βίαιη λογοκρισία του Τύπου και μια κοινωνικοπαθητική στρατηγική για τη χρήση της πείνας των πολιτών της, ως εργαλείου πολιτικού ελέγχου.
