Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Πακιστάν: Αυτή είναι -προς το παρόν- η τριάδα βιομηχανικής συνεργασίας που στήνεται γύρω από το πρόγραμμα του μαχητικού 5ης γενιάς (;) της Τουρκίας, Kaan.
Οι ανακοινώσεις έγιναν στην αμυντική έκθεση IDEF 2023 με την πακιστανική Pakistan Aeronautical Complex Kamra (PAC) να προχωρεί σε υπογραφές με την Turkish Aerospace Industries (TAI) για ευρύτερη συνεργασία για κατασκευή δομικών στοιχείων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και μαχητικών, όπου βέβαια στο τελευταίο συμπεριλαμβάνεται και το Kaan.
Η συμμετοχή της PAC όμως είναι πολύ πιο σημαντική από εκείνη του Αζερμπαϊτζάν, καθώς ο συγκεκριμένος κρατικός όμιλος διαχειρίζεται μια σειρά εργοστασίων κατασκευής και συντήρησης πολεμικών αεροσκαφών για την Πακιστανική Αεροπορία. Και μετέχει τόσο στην κατασκευή του κινεζοπακιστανικού μαχητικού JF-17 Thunder όσο και του τζετ εκπαιδευτικού Hongdu JL-8 (Karakorum-8 όπως λέγεται στο Πακιστάν), επίσης με κινεζική συνεργασία.
Τα παραπάνω σημαίνουν πως η Τουρκία «φέρνει» στα αεροπορικά της προγράμματα ένα ήδη έμπειρο βιομηχανικό συγκρότημα αεροπορικής τεχνολογίας με πρόσβαση σε κινεζική τεχνογνωσία, και ειδικά σε ότι αφορά την κατασκευή μαχητικών, ακόμη πιο μπροστά από την ίδια την Turkish Aerospace Industries που είναι ο κύριος ανάδοχος του Kaan. Ενώ το Πακιστάν μπορεί να βοηθήσει και στην ανάπτυξη του ΑΝΚΑ 3, του νέου μη επανδρωμένου της TAI.
Μια παράλληλη συμφωνία που ανακοινώθηκε, πάλι μεταξύ Τουρκίας και Πακιστάν (επίσης στην IDEF 2023) είναι αυτή της Turkish Aerospace Industries με την πακιστανική κρατική οργάνωση έρευνας και τεχνολογίας, DESTO, για συνεργασία στην αεροδυναμική σήραγγα που χτίζει η ΤΑΙ στην Τουρκία, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την τεχνολογική αλληλοϋποστήριξη.
Να θυμίσουμε εδώ πως στο πρόγραμμα του Kaan ήδη μετέχει σε κάποιο επίπεδο και η βρετανική BAE Systems, ενώ δεν θα μας φανεί παράξενο η Τουρκία να έχει και κάποιες βοήθειες (π.χ. μελετών) από την Νότια Κορέα με την οποία συνεργάζεται αμυντικά, μιας και η τελευταία αναπτύσσει το δικινητήριο μαχητικό KF-21 Boramae. Έτσι το πρόγραμμα Kaan δεν μπορεί να θεωρείται ως μια «μοναχική περιπέτεια» της Τουρκίας που προσπαθεί να ανακαλύψει τα πάντα από το μηδέν. Προφανώς παραμένει ένα τεράστιο στοίχημα για την Άγκυρα, που θα έχει μεγάλο κόστος εξέλιξης και παραγωγής, θα έχει μεγάλο χρόνο ανάπτυξης, αλλά όπως βλέπουμε εμφανίζονται συνεργασίες και βοήθειες και από άλλες χώρες.
Θα γίνει πραγματικότητα ο τουρκικός στόχος να παραχθεί ένα αποδοτικό βαρύ μαχητικό 5ης γενιάς (έστω 4,5ης) και με εξαγωγικές προοπτικές; Είναι ακόμη νωρίς. Αλλά δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε να υποτιμηθεί. Το τελευταίο νέο μάλιστα από το Kaan είναι και εντυπωσιακό καθώς ανακοινώνεται πως θα κάνει την πρώτη του πτήση φέτος, στις 27 Δεκεμβρίου!
Δεν μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη .
Ο άξονας Τουρκία – Αζερμπαιτζαν – Πακιστάν είναι γνωστός και αναμενόμενη η προσπάθεια της Τουρκίας να βάλει και άλλους στο παιχνίδι καθώς το εγχείρημα ξεπερνά τις δυνατότητες της .
Υπο αυτές τις συνθήκες βλέπω πιο ευοίωνο το μέλλον για τους Τούρκους .
Αναζήτηση χρηματοδοτών και ίσως μεταφορά οποίας τεχνολογίας έχει το Πακιστάν από το JF17.
Προφανώς το πρότζεκτ θα ολοκληρωθεί. Προφανώς θα φέρει πολλά λεφτά και τεχνογνωσία στην τουρκική αμυντική βιομηχανία. Προφανώς το τελικό προϊόν θα είναι ένα προηγμένο μαχητικό, σαφώς ανώτερο από ένα F-16 viper. Όμως δεν θα είναι ανώτερο από ένα rafale και δεν θα είναι σίγουρα ανώτερο από ένα F-35. Οι Τούρκοι έχουν μπει στο μονοπάτι που θα τους φέρει μοιραία στην κορυφή της αμυντικής τεχνολογίας , σε …. 30 χρόνια από σήμερα. Έχουν θέληση, έχουν αποφασιστικότητα, αλλά τους λείπουν αρκετά χρόνια εξέλιξης για να φτάσουν τους Ευρωπαίους και πολύ περισσότερο τους Αμερικανούς. Αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα 15-20 χρόνια με σωστές κινήσεις θα έχουμε την υπεροπλία στον αέρα. Οι Τούρκοι είναι άξιοι θαυμασμού για τα επιτεύγματα της βιομηχανίας τους αλλά δεν είναι ακόμα στο επίπεδο της δύσης, και στον πόλεμο ΔΕΝ υπάρχει ασημένιο μετάλλιο για τον δεύτερο….
Αναμενόμενη εξέλιξη, το κατάρ μένει για να συμπληρωθεί το καρέ. Όσο για το “Kaan” περισσότερο για αντίγραφο του KF-21 της KAI μου κάνει, παρά για νέο μαχητικό, στα πρότυπα των K2 Black Panther – Altay και K9 Thunder – T-155 Fırtına.
Εδω ειναι που οι καταστασεις αρχιζουν και σοβαρευουν για ολους πραγματικα…
Στο άμεσο μέλλον θα πρέπει να μας απασχολήσουν και οι πυρηνικές φιλοδοξίες της γείτονος..
Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0, που έλεγε και ο Αλέφαντος. Είχαν μιά ελπίδα οι Τούρκοι να αποσύρονταν σιωπηλά από τη μάυρη τρύπα αλλά τωρα που μπλέκουν και άλλα δύσκολα παιδιά, θα πρέπει να προκύψει αποτέλεσμα.
Η Τουρκία απομακρύνεται και άλλο από την Δύση, σχεδόν οριστικά πλέον.
Κάποτε είχαμε το 7:10 στα ίδια όπλα. Τώρα οι σχεδιασμοί του καθενός και η διαφοροποίηση ανάλογα με τα μυαλά, τη σοβαρότητα και τις συμμαχίες θα παίξουν το σημαντικότερο ρόλο. Καλύτερα έτσι, αν έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας.
Κρύος ιδρώτας έλουσε την LM
Τι, δεν ηταν ετοιμο και θεμα χρονου πριν ξεκινησουν οι πτητικες δοκιμες του κκκκαααν;
Ζητατε συμπαραγωγη και τεχνογνωσια τωρα; Απαπαπα…
Τούτο είναι μακέτο που έλεγε και ένας παλιός πολιτικός
φυσικά και δεν είναι η Τουρκία εχει αποδείξει ότι λέει το εφαρμοζει στο ακέραιο.
Περισσότερο για πελάτες θα είναι ο ρόλος τους. Η Ουκρανία απο την άλλη διαπραγματεύεται ρόλο στην κατασκευή των μηχανών ενώ ήδη προμηθεύει το ακιντσι, ανκα 3, πυραυλους και ελικόπτερα…
Εχει συν την συμμετοχή της αξιόλογης PAC που είναι βετεράνος στην κατασκευή σύγχρονων μαχητικών αλλά ταυτόχρονα περιπλέκει τα πράγματα.
α) δύσκολο να υπάρξει άδεια από ΗΠΑ για προηγμένο κινητήρα για μαχητικό της Τουρκίας (μέχρι τον F110), σχεδόν αδύνατο για το Πακιστάν Σε μικρότερο βαθμό το αυτό ισχύει και για το ΗΒ (ίσως EJ200 αλλά όχι αυτόν που θα φτιάξουν η RR και η IHI για το Tempest) ενώ είναι εντελώς αδύνατο για την SAFRAN. To conept ταιριάζει περισσότερο με WS-10/AL-31 (WS-15/AL-41 είναι πολύ δύσκολο) αλλά μια τέτοια κίνηση θα σηματοδοτήσει πολλά για την θέση της Τουρκίας στους δυτικούς οργανισμούς.
β) Δεν είναι σίγουρο ότι αύριο θα υπάρχει Πακιστάν δεδομένης της οικονομικής αποσύνθεσής του, τουλάχιστον ένα Πακιστάν που θα μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα αν και μέχρι τώρα το concept του Πακισταν “να φάμε πέτρες αλλά να μην μείνουμε πίσω από την Ινδία στις ΕΔ” παραδόξως λειτουργεί.
γ) Διπλωματικά φέρνει την Τουρκία λίγο πιο κοντά στη Κίνα και κάπως απέναντι στην Ινδία.
δ) Ο ενισχυόμενος σουντικός άξονας Τουρκίας-Πακιστάν στον οποίο ο σουλτάνος θέλει μελλοντικά να ενταχθούν η Αίγυπτος και η Ινδονησία κάνει ακόμη πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα την τρελή της απόφαση να εισάγει μετανάστες από το Πακιστάν. Το αυτό βέβαια ισχύει και με την Αίγυπτο μόλις πέσει ο Σισι και ξαναέχουμε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους κάτι που ήδη μετράει άλλωστε αντίστροφα.
Τουρκία Πακισταν Αζερμπαισταν και στο βάθος Κίνα…..
Αγριιεύει το παιχνίδι…
Πριν 12 έτη
https://www.youtube.com/watch?v=DN-A6PWRFno
https://www.youtube.com/watch?v=qF29GBSpRF4
Όταν ξεκινάς ένα μεγάλο πρόγραμμα στα σοβαρά, με σχέδιο και δεν ψάχνεις να ανακαλύψεις ξανά τον τροχό απλά για να δείξεις ότι δήθεν προσπαθείς, όλο και κάποιος πιστός θα προσέλθει για συνεργασία, ιδίως αν έχεις δεσμούς και κοινά συμφέροντα. Αν πάλι θες χρόνια να φτιάξεις ένα πολυκόπτερο κατηγορίας εμπορίου, και το παρουσιάζεις σαν το πρόγραμμα Απόλλων, ποιος να σε πάρει στα σοβαρά; Ας προσπαθήσουμε κι εμείς περισσότερο, κάποτε. Δεν είναι εξυπνότεροι οι φίλοι και σύμμαχοι.