Προτάσεις για την ουσιαστική εξέλιξη της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) κατέθεσε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του ο κ. Νίκος Παπάτσας, πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιριών Αεροδιαστημικής Ασφάλειας & Άμυνας (Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α.), μιας ένωσης με 43 μέλη, που αντιπροσωπεύουν το 95% της ΕΑΒΙ και δραστηριοποιούνται κυρίως στην άμυνα και όχι σε άλλες μη σχετικές δραστηριότητες.
Τόνισε ότι η ελληνική πολιτεία πρέπει να αντιληφθεί ότι χρειάζεται συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο για να στηρίξει την ΕΑΒΙ, ώστε οι ξένες εταιρείες να μην παίρνουν μεγάλες αναθέσεις, χωρίς καν να δημιουργούν ουσιαστικές ευκαιρίες μόνιμης και μακροχρόνιας συνεργασίας με τις τοπικές αμυντικές εταιρίες. Οπότε, χρειάζεται να ενταθούν οι προσπάθειες για την ανάταξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και κάθε διαπραγμάτευση πρέπει να συμπεριλαμβάνει με ουσιαστικό τρόπο την εγχώρια συμμετοχή. «Δυστυχώς, εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι δεν βρήκαν απέναντι τους την ελληνική πολιτεία και την ΕΑΒΙ, ως μια ομάδα. Η ίδια μάλιστα η ΕΑΒΙ παρουσιάζεται διαιρεμένη».
«Μπορεί οι ξένες εταιρείες να υπέγραψαν κάποια υπόσχεση για 30% ελληνικής προστιθέμενης αξίας, χωρίς όμως θεσμικό και νομικό πλαίσιο, αυτό στην πράξη τελικά είναι ανέφικτο. Η πρόταση μας ως ΕΕΛΕΑΑ είναι να έχουμε στόχο για 30% προστιθέμενης ελληνικής αξίας με αρχική προτεραιότητα την συμπαραγωγή, π.χ. για φρεγάτες και αεροσκάφη. Όμως, επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οικονομίες κλίμακος, η πρόταση της ΕΕΛΕΑΑ είναι για μεγάλη και μόνιμη μακροχρόνια ελληνική προστιθέμενη αξία (ΕΠΑ) η οποία να έρθει από άλλη πρακτική. Συγκεκριμένα μέσω της βοήθειας των μεγάλων διεθνών αμυντικών βιομηχανιών, ώστε πληθώρα μικρών και μεσαίων ελληνικών εταιριών να εισχωρήσουν στις αγορές της ίδιας τους της χώρας (και στις χώρες που έχουν επιρροή, π.χ. μια γαλλική εταιρεία στις γαλλόφωνες χώρες), στα διεθνή τους δίκτυα και οπωσδήποτε και στις εφοδιαστικές τους αλυσίδες.
Μια τέτοια πρόταση, σαφέστατα πιο ρεαλιστική, θα αφαιρούσε τη δικαιολογία από την ξένη εταιρεία, να πει ότι δεν είναι εφικτή η συμπαραγωγή με ποσοστό 30%. Θα έδινε παράλληλα την ευκαιρία σε πολλές μικρές και ανερχόμενες ελληνικές να αποκτήσουν πρόσβαση σε ξένες αγορές και εφοδιαστικές αλυσίδες, «εκμεταλλευόμενες» την τεχνογνωσία και δίκτυα των ξένων αμυντικών κολοσσών».
Προς απόδειξη του εφικτού αυτής της πρότασης, ο κ. Παπάτσας, έδωσε το εξής παράδειγμα: Αμερικανική εταιρεία, μέσα από πλαίσιο υποχρέωσης βιομηχανικής συνεργασίας με συμβόλαια αξίας 4,2 δις δολάρια, επέστρεψε άμεσα 1,2 δις δολάρια σε παροχές, εξαγωγικό έργο, επενδύσεις και πρόσβαση σε διεθνή δίκτυα. Έτσι, δημιουργήθηκαν από κάποιες εταιρείες, όπως και από τον όμιλο EFA GROUP στη διοίκηση του οποίου είναι και ο κ. Παπάτσας, εξαγωγές που μέχρι τα μέσα του 2023, θα υπερβούν τα 1,2 δις δολάρια.
Από την πλευρά του ο όμιλος EFA GROUP, έχει δημιουργήσει ένα οικοσύστημα εταιριών, άλλοτε επενδύοντας σε μειοψηφικά πακέτα που ενδυναμώνουν μικρές αμυντικές εταιρίες, προσφέροντας τους και πρόσβαση στα δικά του διεθνή δίκτυα, άλλοτε χρησιμοποιώντας τους ως υποκατασκευαστές για εξαγωγικά πρότζεκτ. Εδώ είναι το παράδειγμα της UCANDRONE και της AETHER, που από τζίρους 600.000 και 100.000 ευρώ αντίστοιχα, μέσα σε ένα χρόνο έκλεισαν δουλειές 6 εκατ. στο εξωτερικό, στη Χιλή, στο Βέλγιο, στη Βουλγαρία. Μάλιστα, αυτές οι δύο μικρές εταιρείες ετοιμάζουν καινούργια UAVs χωρίς ένα ευρώ βοήθεια κρατική ή ευρωπαϊκή! Ακόμη χρησιμοποιούν για τις εξαγωγές τους ένα αριθμό εταιρειών όπως την Πρίσμα, τα ΕΑΣ, την SSA, τη Signal Hellas, την ΕLFON, την BOSA. Οι τζίροι, π.χ. από Πρίσμα και ΒΟSA, εκτινάσσονται ήδη, και από μικρές τοπικές εταιρείες γίνονται εξαγωγικοί πρωταθλητές είτε άμεσα, είτε έμμεσα μέσω του EFA GROUP. Άρα, «αν μπορούμε να το κάνουμε εμείς αυτό, γιατί να μην μπορεί να το κάνει μια ξένη αμυντική εταιρεία που είναι πιο μεγάλη και δυνατή από αντίστοιχο ελληνικό όμιλο»;
Προς αυτή την κατεύθυνση, η Ένωση Ελληνικών Εταιριών Αεροδιαστημικής Ασφάλειας & Άμυνας (Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α.) ανακοίνωσε ότι θα ετοιμάσει άμεσα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης και συνεργασίας με τις εταιρείες που είναι μέλη της και θα το παρουσιάσει στην πολιτεία και στις μεγάλες εταιρείες που μας προμηθεύουν με συστήματά τους.
Η εσωτερική διαίρεση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας
Ως προς το να έχει ενιαίο μέτωπο η ελληνική αμυντική βιομηχανία, που τώρα διαθέτει δύο ενώσεις, τις Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α. και ΣΕΚΠΥ, ο κ. Παπάτσας απάντησε ότι ως Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α. έχουν κάνει πολλές προσπάθειες να συγχωνευτούν, ενώ έχουν ενθαρρύνει τα μέλη τους να είναι και μέλη στο ΣΕΚΠΥ. Δυστυχώς όμως δεν ευοδώθηκε αυτή η προσπάθεια. Από τη στιγμή όμως που τα 44 μέλη της Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α. αντιστοιχούν στο 95% της ΕΑΒΙ, θα προχωρήσουν μόνοι τους με συγκεκριμένο όμως πρόγραμμα για όλο τον κλάδο, ώστε να μην υπάρχει δικαιολογία από καμία ξένη εταιρεία ότι δεν έχουν να δώσουν βιομηχανικό έργο.
Ο κ. Παπάτσας κατέστησε σαφές ότι ως Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α, αλλά και ως όμιλος EFA GROUP, προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός ελληνικού αμυντικού οικοσυστήματος, όχι μόνο από μεγάλες εταιρείες, αλλά κυρίως από μικρές και δυναμικές. Αυτό θα είναι το κέρδος και το στοίχημα το μεγάλο. Γιατί «…καμία μεγάλη εγχώρια εταιρεία, όπως το EFA GROUP, η ΕΑΒ, τα ΕΑΣ, η ΙΝΤΡΑΚΟΜ, και βέβαια τα Ναυπηγεία Ελευσίνας & Σύρου της ΟΝΕΧ δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά χωρίς αυτές τις μικρότερες Ελληνικές επιχειρήσεις, ή αν θέλετε ένα σχετικό οικοσύστημα. Έχει σημασία και για μας τις μεγαλύτερες εταιρείες, η δημιουργία ισχυρού “Greek Defense Industry brand name”».
Τέλος, ενημέρωσε ότι σύντομα η Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α θα ανακοινώσει τη σύμπραξή της με την Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), δηλαδή τον κλάδο της αεροδιαστημικής, που είναι απόλυτα συναφής με τον αμυντικό. Ώστε η πολιτεία και οι ξένες εταιρείες να έχουν μια μεγάλη γκάμα από τοπικούς συνεργάτες να επιλέξουν, σε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα επαναβιομηχανοποίησης στη χώρα μας και δημιουργίας νέων εξαγωγών. Ο ίδιος κάλεσε τόσο τα μέλη της Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α, όσο και τις άλλες Ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες να δραστηριοποιηθούν και να καταθέσουν τις προτάσεις τους, προς άμεση επεξεργασία, ενώ ανακοίνωσε ότι η Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α θα ετοιμάσει άμεσα σχέδιο δράσης και συνεργασίας, για να το παρουσιάσει στην πολιτεία και τη διεθνή βιομηχανία.
