Του Βασίλη Νέδου από την “Καθημερινή”
Οι 40 ώρες ανάμεσα στα ξημερώματα της 22ας και το απόγευμα της 23ης Ιουλίου, όταν ναυτικές δυνάμεις της Ελλάδας και της Τουρκίας βρέθηκαν αντιμέτωπες με αφορμή τη διακοπή των ερευνών που διεξήγε στα νότια της Κάσου ιταλικό πλοίο, επανέφερε στην επιφάνεια τον πάντα παρόντα κίνδυνο ανάφλεξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε συνδυασμό, δε, με περιστατικά όπως ο πυροβολισμός εναντίον συνοριοφύλακα από τον Εβρο που παραμένει ανεξιχνίαστος, αλλά και τα τουρκικά βίντεο περί επαναπροωθήσεων προσφύγων και μεταναστών από το Λιμενικό, καθίσταται σαφές ότι η διατήρηση των «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο είναι ένα εγχείρημα που βρίσκεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση, και όχι από την Ελλάδα.
Ολα όσα ακολούθησαν μετά την εκτόνωση της κρίσης λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης, οδήγησαν στη συνέχεια σε μια ανταλλαγή ισχυρισμών σχετικά με την αδειοδότηση των ερευνών.
Το μόνο που αξίζει να κρατηθεί από τους τουρκικούς ισχυρισμούς είναι ότι στην Αγκυρα αντιμετωπίζουν τις έρευνες για μελλοντική πόντιση καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου, από το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume», ως τετελεσμένο που αποδεικνύει την εγκυρότητα του τουρκολιβυκού μνημονίου, κάτι που, βεβαίως, από την Αθήνα αποκηρύσσεται, καθώς με βάση και την UNCLOS η συμφωνία οριοθέτησης Ελλάδας – Αιγύπτου του 2020 εντός της οποίας βρίσκονται εξ ολοκλήρου οι θαλάσσιες ζώνες Κάσου και Καρπάθου είναι η μόνη νόμιμη.
Επιπλέον, εξαιρετικά ανησυχητική για τον ευρύτερο σχεδιασμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και, ενδεχομένως, ένα σήμα από το μέλλον, ήταν η σχεδόν ολοκληρωτική απουσία οποιουδήποτε διπλωματικού ενδιαφέροντος από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των επαφών που έγιναν για την αποκλιμάκωση της κρίσης.
Στην Αθήνα, πάντως, ανεξάρτητα από τις εντυπώσεις που επιχειρήθηκε να δημιουργηθούν, υπήρχε πλήρης αντίληψη για την ένταση που απειλούσαν να προκαλέσουν οι έρευνες του «Ievoli Relume» στην εκτός χωρικών υδάτων περιοχή απόστασης μόλις 0,9 ν.μ. στα νότια του στενού Κάσου και Καρπάθου.
Οπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ», το διπλωματικό και επιχειρησιακό παρασκήνιο εκτυλίχθηκε περίπου ως εξής:
7 Ιουνίου, Η άδεια
Στις 7 Ιουνίου η Διεύθυνση Δ1 του υπουργείου Εξωτερικών και η Επιτροπή Χορήγησης Ερευνών Θαλάσσης (ΕΧΑΕΘ), έπειτα από αίτημα του ΑΔΜΗΕ, έδωσαν άδεια για την εκτέλεση των ερευνών από το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume», στο πλαίσιο των Εργων Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI) που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. Οι Ιταλοί λειτουργούν ως υπεργολάβοι της γαλλικής Nexans που είναι ο ανάδοχος του έργου από την Ε.Ε. και τον ΑΔΜΗΕ, ως εκ τούτου η συγκεκριμένη διπλωματική όδευση ήταν δεδομένη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών, ούτε το ιταλικό υπουργείο Εξωτερικών ζήτησαν οποιαδήποτε άδεια από την Αγκυρα. Είναι, επίσης, άξιο αναφοράς ότι στη συγκεκριμένη φάση η πίεση προς την Αθήνα ήλθε και από την αμερικανική πλευρά, η οποία υποστηρίζει το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου (Great Sea Interconnector, GSI). Μάλιστα, άριστα πληροφορημένες πηγές ανέφεραν ότι τόσο από την αμερικανική πλευρά, όσο και από τον ΑΔΜΗΕ, ασκούνταν πιέσεις για άμεση έναρξη των ερευνών, με την εκτίμηση ότι απλές έρευνες δεν θα προκαλούσαν τουρκικές αντιδράσεις. Εχει σημασία αυτό, καθώς κατά τους αρχικούς υπολογισμούς, οι έρευνες στα νότια Κάσου και Καρπάθου υπολογιζόταν ότι θα γίνουν τον Μάρτιο του 2025.
21 Ιουνίου, Το σήμα του Π.Ν.
Επειτα από όλα αυτά, δύο εβδομάδες αργότερα, συγκεκριμένα στις 21 Ιουνίου, και κατόπιν αιτήματος που είχε κατατεθεί στο ΓΕΝ, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, το Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) ενημέρωσε αρμοδίως για τους πιθανούς τρόπους αντίδρασης των Τούρκων για το τμήμα της πορείας ερευνών του «Ievoli Relume» που χαράχθηκε εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων, εντός ελληνικής ΑΟΖ βέβαια, η οποία, πάντως, θεωρείται από την Αγκυρα ως τουρκική με βάση το τουρκολιβυκό μνημόνιο αλλά και την επιστολή της 18ης Μαρτίου 2020 στον ΟΗΕ περί εξωτερικών ορίων της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.
Τις επόμενες ημέρες το «Ievoli Relume» κατέπλευσε στο λιμάνι του Ηρακλείου και με την πρώτη NAVTEX του σταθμού της Υδρογραφικής Υπηρεσίας που εδρεύει στη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης, στις 17 Ιουλίου ξεκίνησε τις ενέργειες στην περιοχή που είχε χαραχθεί.
18 Ιουλίου, Η πρώτη όχληση
Ολα ξεκίνησαν όταν δεκάδες μονάδες του τουρκικού στόλου, πλέοντας από την Κωνσταντινούπολη και τη Βάση του Ακσάζ, κατευθύνονταν προς τα Κατεχόμενα. Στις 18 και 19 Ιουλίου η φρεγάτα «Gokova» του τουρκικού ναυτικού έπλευσε πλησίον του «Ievoli Relume» και εξέπεμψε σήμα που γνωστοποιούσε την ταυτότητα του τουρκικού πλοίου και τον σκοπό.
Στο σήμα της «Gokova» το ιταλικό πλοίο δεν ανταποκρίθηκε ποτέ. Η «Gokova» συνέχισε προς τα Κατεχόμενα για τη φιέστα της τουρκικής εισβολής της 20ής Ιουλίου στο ψευδοκράτος.
22 Ιουλίου Η κλιμάκωση
Στις 22 Ιουλίου, και ενώ το «Ievoli Relume» διεξήγε τις έρευνές του στο σημείο των διεθνών υδάτων που βρίσκονται νότια του στενού Κάσου – Καρπάθου, η φρεγάτα «Gokova» επέστρεψε στην περιοχή. Το ιταλικό πλοίο συνοδευόταν από την κανονιοφόρο «Αήττητος», ωστόσο σύντομα το ισοζύγιο έγειρε υπέρ των Τούρκων καθώς στην περιοχή έπλευσαν δύο ακόμα πλοία, η κορβέτα «Beykoz» και η φρεγάτα «Gokcu». Από την Αθήνα δίνεται εντολή για ανάπτυξη της φρεγάτας «Νικηφόρος Φωκάς» στα στενά Κάσου – Καρπάθου, και αμέσως ακολουθεί η αποστολή δύο ακόμα πυραυλακάτων από το τουρκικό ναυτικό. Από την Αθήνα αποφασίζεται ότι δεν πρέπει να δοθεί εντολή για περαιτέρω κλιμάκωση και για λόγους ισορροπίας, καταπλέει στην περιοχή μόνο ένα περιπολικό ανοιχτής θαλάσσης του Λιμενικού Σώματος.
Από την τουρκική φρεγάτα «Goksu» οι Ιταλοί ειδοποιήθηκαν ότι πλέουν πάνω από τουρκική υφαλοκρηπίδα, παραπέμποντας στην επιστολή της Τουρκίας στον ΟΗΕ της 18ης Μαρτίου 2020 περί εξωτερικών ορίων τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Ιταλοί απάντησαν ότι έχουν άδεια από τις ελληνικές αρχές και υποστηρίζονται από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ε.Ε. Και ζήτησαν από τα τουρκικά πλοία να διατηρήσουν απόσταση τουλάχιστον ενός ναυτικού μιλίου, με βάση τον κανόνα αποφυγής συγκρούσεων στη θάλασσα.
Από την τουρκική πλευρά εστάλησαν, επίσης, μηνύματα ανοιχτής απειλής για απώθηση του «Ievoli Relume» («drive away» και «push away»), το οποίο έπλεε στην επίμαχη περιοχή. Οι Τούρκοι, πάντως, δεν υλοποίησαν τις απειλές τους.
Επειτα από μερικά μηνύματα, όλες οι τουρκικές μονάδες ανάρτησαν διακριτικά περιορισμένης κινητικότητας, με τους κυβερνήτες τους να εκπέμπουν μηνύματα περί βλάβης που επιβάλλει την ακινησία τους. Εν ολίγοις, οι μονάδες δεν κινούνταν προκειμένου να μην επιτρέψουν και τη συνέχιση του πλου του ιταλικού πλοίου.
23 Ιουλίου, Η εκτόνωση
Η κατάσταση ενεργοποίησε άμεσα τους διαύλους επικοινωνίας σε διπλωματικό επίπεδο. Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης συνομίλησε αρκετές φορές με τον ομόλογό του Χακάν Φιντάν. Εξίσου πυκνές επαφές έγιναν και σε επίπεδο διπλωματών, ανάμεσα στους υφυπουργούς Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και Μεμέτ Κεμάλ Μποζάι. Λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Τρίτης 23 Ιουλίου, η κρίση άρχισε να βαίνει προς εκτόνωση. Από την ελληνική πλευρά το ιταλικό πλοίο ξεκίνησε ξανά τις έρευνές του στις 22.55 με άδεια από την Αθήνα.
Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές, από το ιταλικό πλοίο δεν ζητήθηκε άδεια από τους Τούρκους, αλλά εστάλη ειδοποίηση περί έναρξης ερευνών στην περιοχή και στην τουρκική πλευρά. Αυτή η λεπτομέρεια οδήγησε, εν συνεχεία, και στην εκπομπή σήματος από τη φρεγάτα «Gokcu» προς το «Ievoli Relume» ότι είναι δυνατή η συνέχιση ερευνών εντός υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Με αυτόν τον τρόπο η κρίση εκτονώθηκε και από το πρωί της Τετάρτης 24 Ιουλίου οι πολεμικές μονάδες αποχώρησαν από την περιοχή. Οι διπλωματικοί δίαυλοι που εγκαταστάθηκαν τους τελευταίους 17 μήνες λειτούργησαν στην πράξη.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες ακολούθησαν τουρκικοί ισχυρισμοί περί έμμεσης παραδοχής της Αθήνας ότι η περιοχή νότια της Κάσου και Καρπάθου ανήκει σε τουρκική αρμοδιότητα, κάτι που διαψεύσθηκε αρμοδίως από τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας. Πάντως, από την Αθήνα αποφασίστηκε να μην προκληθούν παρεξηγήσεις, γι’ αυτό μια προγραμματισμένη ναυτική άσκηση (ΤΡΙΑΙΝΑ) χωρίς πυρά στα ανατολικά της Ρόδου ακυρώθηκε.
Τι θα γίνει τον Σεπτέμβριο;
Τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες, τυπικές, διπλωματικές διαδικασίες, ωστόσο το μεγάλο ερώτημα είναι αν το «Ievoli Relume» θα βγει, όπως έχει σχεδιαστεί, στις αρχές Σεπτεμβρίου για έρευνες ανατολικά της Καρπάθου, σε μια περιοχή η οποία από ένα σημείο και έπειτα βρίσκεται και εκτός οριοθετημένης ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Τούρκοι κινήθηκαν θεωρώντας ως προηγούμενο την πόντιση οπτικής ίνας από το πλοίο «Teliri» με άδεια από Αθήνα, Αγκυρα και Λευκωσία. Δεδομένου ότι ο GSI είναι ένα έργο το οποίο η Αθήνα επιθυμεί, παρά τις διαφωνίες της Λευκωσίας, επιδιώκεται να βρεθεί μια φόρμουλα για τη συνέχιση των εργασιών χωρίς προβλήματα.
Ωστόσο εκείνο που είναι πολύ σημαντικότερο και αποτελεί αυτή τη στιγμή την προτεραιότητα του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Εξωτερικών, είναι να μην υπονομευθεί η εύθραυστη διαδικασία συνομιλιών με την Αγκυρα.
Και, κυρίως, να μην τιναχθεί στον αέρα η προγραμματισμένη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Από την Αθήνα τονίζεται με κάθε τρόπο ότι η κλιμάκωση αποφεύχθηκε χωρίς να θιχτεί κανένα από τα κεκτημένα της Ελλάδας και, κυρίως, τα δικαιώματα στην περιοχή που έχει οριοθετηθεί ανάμεσα σε Αθήνα και Κάιρο τον Αύγουστο του 2020. Σε κάθε περίπτωση η συνάντηση των κ. Μητσοτάκη και Ερντογάν αποκτά κρίσιμο χαρακτήρα και θα είναι κομβική τόσο για τη διαχείριση της ατμόσφαιρας μετά τις καλοκαιρινές αναταράξεις, όσο και για την ουσιαστική προοπτική ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου.
Οσμή Πρεσπών …………..αν αυτό συμβαίνει και επειδή το Ελληνικό Έθνος δεν αντέχει άλλη συρρίκνωση μετά τις Πρέσπες Κύπρος και Ίμια τότε θα πρέπει οι ένοπλες δυνάμεις να στείλουν μήνυμα στους κυβερνώντες για εσχάτη προδοσία
“η πίεση προς την Αθήνα ήλθε και από την αμερικανική πλευρά, η οποία υποστηρίζει το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου”
Υπάρχει κάποιος που δεν νιώθει ντροπή όταν το διαβάζει αυτό? Πιο ευνούχο κράτος στην Ευρώπη δεν υπάρχει.
Α. “Πάντως, από την Αθήνα αποφασίστηκε να μην προκληθούν παρεξηγήσεις, γι’ αυτό μια προγραμματισμένη ναυτική άσκηση (ΤΡΙΑΙΝΑ) χωρίς πυρά στα ανατολικά της Ρόδου ακυρώθηκε.”
Για να μην παρεξηγήσω εγώ την κατάσταση, κάποια εξήγηση για αυτή την κίνηση;
Β. “Ωστόσο εκείνο που είναι πολύ σημαντικότερο και αποτελεί αυτή τη στιγμή την προτεραιότητα του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Εξωτερικών, είναι να μην υπονομευθεί η εύθραυστη διαδικασία συνομιλιών με την Αγκυρα.”
Γιατί τι θα κερδίσουμε (ή θα χάσουμε) από αυτέςτις συνομιλίες?
Παρακαλώ τους συμμετέχοντες σε απαντήσεις με επιχειρήματα.
Να μου εξηγήσει κάποιος τί ακριβώς χρειαζόμαστε τα όπλα την στιγμή που όποτε αγριέψουν οι Τούρκοι εμείς το βάζουμε στα πόδια. *Δεν δέχομαι εξηγήσεις από αυτούς που τρώνε από την υπόθεση των εξοπλισμών.
Τό παιχνίδι (άν) χάθηκε, δέν χάθηκε προχθές.
Χάνεται σταδιακά, από τότε πού λαός καί ηγεσία μέ τόν τρόπο τους καί σέ απόλυτη συμπόρευση, προτίμησαν νά ζούμε τό σήμερα σάν νά μήν υπάρχει αύριο. Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.
Αν θέλαμε νά είμαστε αφεντικά στή χώρα μας, έπρεπε (νά έχουμε φροντίσει) νά είμαστε 18-20 εκατ., μέ στέρεη καί παραγωγική οικονομία, ΑΕΠ 600-700 δίς. Καί κυρίως χωρίς χρέη.
Αλλά δέν θέλαμε. Προτιμήσαμε τήν καλοπέραση μέ δανεικά, τήν υπογεννητικότητα, τή λαμογιά. Τώρα, κάνοντας τό κορόϊδο στίς ωμές προκλήσεις τών γειτόνων (όλων) τάχα αγοράζουμε χρόνο, αλλά κι αυτόν δέν ξέρουμε τί νά τόν κάνουμε.
Γιατί κλαψουρίζουμε λοιπόν;
Υγ. Μέ τόσο βαθειά ριζωμένη αυτή τή χαλασμένη νοοτροπία καί μέ τόσο λάθος δομημένη κοινωνία καί κράτος, αδυνατώ πιά νά φανταστώ πώς (καί άν ποτέ) αυτό τό “μαγαζί” θά μπορούσε νά κατοικείται από 20 εκατ. καί νά “βγάζει” 700 δίς, ώστε νά πορεύεται μέ αξιοπρέπεια καί σεβασμό σ’ αυτή τή δύσκολη γειτονιά πού μάς έλαχε.
Άρα το κύριο μέλημα της Αθήνας είναι μην τύχει και προκαλέσουμε.
Από παιδιά όταν ήμασταν, αυτή ήταν η πιο σίγουρη συνταγή για να τρως κάθε μέρα ξύλο από τους μεγαλύτερους. Φαίνεται πως κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν παίξει ξύλο μικροί.
Ποιος ο λόγος που τα ελληνικά πλοία ήταν ταμπουρωμένα στα εθνικά χωρικά ύδατα και δεν βγήκαν στην ανακυρυγμενη ελληνική υφαλοκρηπίδα-αοζ?
Ποιος ο λόγος που δεν υπήρχε η παραμικρή διπλωματική αντίδραση στην κατάσταση?
Μετά την όλη κατάσταση που μόνο ως φιάσκο μπορεί να χαρακτηριστεί ήταν επιτακτικό να γίνει η προγραμματισμένη ναυτική άσκηση και όχι να ακυρωθεί.
Σοβαρά τώρα; Μας εξέπληξε “η σχεδόν ολοκληρωτική απουσία οποιουδήποτε διπλωματικού ενδιαφέροντος από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των επαφών που έγιναν για την αποκλιμάκωση της κρίσης.”;
Δεν έχουμε αντιληφθεί πως οι Αμερικάνοι βρίσκονται σε παρατεταμένη διαδικασία ομφαλοσκόπησης; Ούτε πως ο “κακομοίρης” ο Μπλίνκεν έχει ήδη φορτωμένα από δυό καρπούζια στην κάθε μασχάλη; Μαζί μας θ’ ασχολείται;
Και άντε και υπήρχε έντονο “διπλωματικό ενδιαφέρον”. Τι περιμένουμε να κάνουν; Να φέρουν κανά αεροπλανοφόρο; Να πάρουν τηλέφωνο τον Ερντογάν να του τα ψάλλουν; Τόσες δεκαετίες ελληνοτουρκικών διαφορών και κρίσεων δεν ξέρουμε τι θέλουν και τι θα μας πουν;
Ειναι πρωτοφανες αυτο που συμβαινει ,σε παγκοσμιο επιπεδο με την χωρα μας.Το χειροτερο δεν ειναι οι οποιοι “δισταγμοι” επι του πεδιου, το χειροτερο ειναι η αφωνια μας σε διπλωματικο επιπεδο.Και μαλιστα την ιδια στιγμη που η Τουρκια κανει το ακριβως αντιθετο, στοχευοντας σε δημιουργια νομικων τετελεσμενων.Τα οποια μαλιστα προσπαθουν να τα θεμελιωσουν μεσω οργανισμων οπως ο ΟΗΕ, και οχι μονο ,με τις αναλογες επιστολες-διακηρυξεις.Οσο καλοπροαιρετος να ειναι κανεις απεναντι στις “εξηγησεις ” κυκλων που προσπαθουν να μας πεισουν περι “παρεξηγησης”στην περιπτωση της Κασου, τοσο δυσπιστος ταυτοχρονα οφειλει να ειναι εξαιτιας της απαθειας σε επιπεδο διπλωματιας, με την μη υποστηριξη και ανακηρυξη θεσεων και δικαιωματων,ΑΟΖ πχ ,επισημα πλεον μεσω επιστολων στους αναλογους οργανισμους.Κατι σαπιο υπαρχει στο βασιλειο της Δανμαρκιας ,και δεν τολμα κανεις να το ξεκαθαρισει, παρα το αφηνουμε βημα βημα να μας κατατρωγει σαν καρκινος συρικνωνοντας καθε εννοια κυριαρχιας και Εθνικων δικαιωματων.
Εν αρχή κάθε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία θα βάλει σε μεγάλο κίνδυνο κάποιο ή κάποια Ελληνικά νησιά.
Στην πραγματικότητα είναι ένα σενάριο πού εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία.
Αυτό πού μου κάνει εντύπωση είναι ότι μερίδα συμπατριωτών μας πού ασχολούνται με τα θέματα Εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και τα Ελληνοτουρκικά με γνώσεις πολύ πάνω από τον μέσο όρο με θάρρος καί φιλοπατρία θά παίξουν τον ρόλο του “χρήσιμου ηλίθιου”.
Ο Σεπτέμβριος του 1921 βρίσκει το μεγαλύτερο όγκο του ελληνικού στρατού στο Αφιόν Καραχισάρ, περίπου 250 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της νέας πρωτεύουσας του τουρκικού κράτους, την Άγκυρα. Ο ελληνικός στρατός βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση χωρίς προμήθειες και επαρκή εξοπλισμό. Οι εκλογές του 1920 ανατρέπουν την κυβέρνηση του Βενιζέλου, με το Δημήτρη Γουνάρη να αναλαμβάνει την εξουσία. Η αλλαγή κυβέρνησης προδιαγράφει την αρχή του τέλους της μικρασιατικής εκστρατείας. Ο φιλοσυμμαχικός Βενιζέλος δεν βρίσκεται πλέον στην εξουσία και ο διάδοχός του επαναφέρει τον φιλογερμανό και εχθρό του Βενιζέλου, Βασιλιά Κωνσταντίνο. Από αυτό το σημείο και έπειτα, το ελληνικός κράτος σταματάει τον απαραίτητο εφοδιασμό του μετώπου, οι έμπειροι και ικανοί αξιωματικοί αντικαθίστανται με άπειρους αξιωματικούς που έχουν κερδίσει αξιώματα μέσω της πολιτικής και δεν έχουν ορθή κρίση της κατάστασης. Η νέα ηγεσία περιμένει να αντιμετωπίσει έναν άτακτο εξαθλιωμένο τούρκικο στρατό. Αντ’ αυτού αντικρίζει έναν πάνοπλο καλά οργανωμένο τούρκικο στρατό υπό τις διαταγές του ίδιου του Κεμάλ. Η έλλειψη επικοινωνίας, πληροφόρησης και ενισχύσεων οδήγησαν στην ολοκληρωτική ήττα του ελληνικού στρατού.
https://blogreco.wordpress.com/2014/12/15/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CF%86%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%B5/
Τραγική η συμπεριφορα μας αντάξια του χατζιαβάτη…
Δεν έβαλαν τυχαία εκεί, ούτε τον κ. Γεραπετρίτη, ούτε την κα Παπαδοπούλου.
Έχουμε μπλέξει άσχημα. Και όχι με τους ξένους.
Οχι μονο υποχωρησαμε επι του πεδιου με το να δεχθει το Ιταλικο πλοιο αδεια απο την τουρκικη φρεγατα μεσα σε επισημη Ελληνικη ΑΟΖ για να συνεχισει τις ερευνες του αλλα δεν καναμε καν τα συνηθισμενα διαβηματα σε ΕΕ και ΟΕΗ για να μην θυμωσουν οι τουρκοι
Πιο ξεφτυλα δεν υπαρχει, γιναμε μονοι μας γιουσουφακια του τουρκου.
Η Ελλάδα πρώτα κάνει χάρες και μετά τρώει καρπαζιές. Οι Τούρκοι πρώτα ζητάνε χάρες και άμα τους βολεύει θα κάνουν πράξεις.
Για τους ξένους είμαστε beggars, οι Τούρκοι είναι business και αυτό είναι η αλήθεια.
Οι δίπλα είναι σοβαροί και με σχεδιασμό, οι απο εδώ παρταλια, χαραμοφαηδες, κλέφτες και προδότες με κανένα ενδιαφέρον πως η χώρα πρέπει να πάει μπροστά, κανένα σχεδιασμό.
“Επιπλέον, εξαιρετικά ανησυχητική για τον ευρύτερο σχεδιασμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και, ενδεχομένως, ένα σήμα από το μέλλον, ήταν η σχεδόν ολοκληρωτική απουσία οποιουδήποτε διπλωματικού ενδιαφέροντος από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των επαφών που έγιναν για την αποκλιμάκωση της κρίσης.”
Όταν είσαι δεδομένος ειλωτας και χρήσιμος ηλίθιος έτσι είναι.
Πως το βλεπω εγω.
Ηταν μια ηττα αναποφευκτη.
Εξηγηση. Οχι μονο λογω της μεγαλης διαφορας δυναμικοτητας στολων. Αν βαλουμε στο παιχνιδι και αεροπορια και υποβρυχια και στρατο ξηρας δεν ειμαστε και αοπλοι. Γιατι ηταν ομως αναποφευκτη η ηττα ? Ερχεται ο γείτονας και λεει. “Αυτο ειναι δικο μου. Δεν σου επιτρέπω να κανεις τιποτα εδω. Θα παρεις αδεια απο εμενα”. Μπαστακώνεται με 5 πλοια και λεει συνεχεια φυγε απο την Τουρκικη υφαλοκρηπίδα. Και εσυ εχεις στειλει 5 ή 10 πλοια ή 100 πλοια. Εχεις very large στολο. Τι του λες ? Αν δεν με αφήσεις να συνεχισω θα σε χτυπήσω ? Αρα εισαι ο επιτιθεμενος. Και οταν ολος ο κοσμος σου πει “γιατι χτυπησες πρωτος ? Γιατι επιτεθηκες ?” Θα πεις: “Διοτι αμφισβητησε και μετα καταπατησε τα κυριαρχικα μου δικαιωματα”. Που ? θα σου πουν. Μπηκε στα 6 μίλια που εχεις δηλωσει επισημα ? Οχι. Εκανε ερευνα ορυκτου πλουτου μεσα σε δηλωμενη ΑΟΖ σου ? Οχι. Που καταπατησε κατι η Τουρκια ? Οπως λεει και ο διεθνης νομος , απο την υφαλοκρηπίδα αλλου κρατους μπορεις να περασεις αγωγους , δεν μπορει το αλλο κρατος να σου αρνηθεί, αλλα πρεπει να παρεις αδεια απο το κρατος οσον αφορα την θεση διελευσης και μονο. Αυτο ζητησαν οι Τουρκοι. Μα η υφαλοκρηπίδα ειναι δικια μας. Για δειξτε το μας βρε παιδια. Εχετε κανει καμια κοινη συμφωνια οπως οριζει η Unclos ?Οχι. Τοτε γιατι επιτεθηκατε ?
Αρα δεδομενη η ηττα προκαταβολικα. Διοτι αυτος εισβαλει σε κατι γκριζο , απαιτει κατι γκριζο και αν του αρνηθείς , για να περασεις, να προχωρησεις, θα πρεπει να χτηπησεις πρωτος σε διεθνη υδατα.
Αν ειχαμε ομως και εμεις διεκδικησεις , σε σημεια ακριβως μπροστα στην ακτη τους, (Σαμοθρακη, Λημνος, Σαμος κλπ οπου μετα τα 6 μίλια εκατερωθεν περισσεύουν και διεθνη υδατα αρα εχουμε μεση γραμμη) λεγοντας οτι αυτη ειναι η υφαλοκρηπίδα μας , την εχουμε δηλωσει μονομερως (νομικα αυτο δεν ισχυει αλλα εμεις αυτο γουσταρουμε, αυτο κανουν και αυτοι) και κανουμε διελευση αγωγου ή δεν επιτρεπουμε σε αλιευτικα τους να χρησιμοποιησουν την υφαλοκρηπιδα μας, θα επρεπε για να μας αποτρέψει η Τουρκια υπερασπιζομενη “τα δικα της” κυριαρχικα δικαιωματα να βαρεσει πρωτη.
Απλα πραγματα δηλαδη που δεν τολμαμε να κανουμε εδω και 70-80 χρονια. Στο ποδοσφαιρο αν η μια ομαδα ειναι η Μιλαν και η αλλη ειναι η Καρδιτσα , αν η Μιλαν δεν κατεβει ποτε (απο επιλογη) μετα την γραμμη του κεντρου ,δεν θα κερδισει ποτε. Το πιθανοτερο ειναι να κερδισει η Καρδιτσα. Στην χειροτερη περιπτωση ισοπαλια. Παντως η Μιλαν δεν κερδιζει. Δεν χρειαζεται παντα να εισαι ο ισχυροτερος. Απαιτειται εφευρετικοτητα , παγιδα και αποφασιστικότητα. Ουτε τσαμπουκαδες ουτε αχρηστα μεγαλα λογια.
πθ αφαντος
υπεθα αφαντος
υπεξ αναλαμπή μετά απο 2-4 μέρες με δηλώσεις χωρίς κανένα ιδιαίτερο νόημα
δε πειράζει, κάνα νησάκι θα τσιμπήσουν οι απέναντι σε 2-3 χρόνια,θα γίνουν παραγγελίες κλασσικά κ μετά back to basics με απραξία
Επειδή κάποιοι εδώ μέσα πανηγύριζαν με την Ελληνοαμερικάνικη συμφωνία που δήθεν στρεφόταν και κατά της Τουρκίας…
Πολύ κακώς δεν κλιμακώσαμε, γιατί μόνο έτσι θα ενεργοποιούνταν οι διπλωματικές δίοδοι μέσω των “μεγάλων” δυνάμεων. Γιατί έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δεν έγινε ντόρος και η Τουρκία το θεωρεί τετελεσμένο. Και δεν ήταν ανάγκη να στέλναμε περισσότερα πλοία, ένα ή δύο υποβρύχια (σε κατάδυση μετά την Σαντορίνη) και μερικά ζεύγη ḿirage με exocet να περιπολούν νοτιοδυτικά της Κρήτης, θα ήταν αρκετά να να δηλώσουν τις προθέσεις μας. Βασικά, για να μην το παίζουμε και στρατηγοί του καναπέ, ας συμβουλεύονταν τους αρχηγούς των κλάδων για το πως να κλιμακώσουν την κατάσταση.
Πριν απαντήσουμε σε κάποιο επεισόδιο, θα πρέπει να έχουμε παραλάβει όλα τα όπλα σε εκκρεμμότητα (πλην φ35). Δεν είμαστε σε θέση για κάποιο θερμό επεισόδιο ακόμα.
Σύμφωνα με άριστα πληροφορημένες πηγές, από το ιταλικό πλοίο δεν ζητήθηκε άδεια από τους Τούρκους, αλλά εστάλη ειδοποίηση περί έναρξης ερευνών στην περιοχή και στην τουρκική πλευρά. Αυτή η λεπτομέρεια οδήγησε, εν συνεχεία, και στην εκπομπή σήματος από τη φρεγάτα «Gokcu» προς το «Ievoli Relume» ότι είναι δυνατή η συνέχιση ερευνών εντός υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Με αυτόν τον τρόπο η κρίση εκτονώθηκε
σημειώνω επί του δημοσιεύματός σας αυτά τα οποία κατά τη γνώμη μου καταδεικνύουν πώς οι γείτονες πέτυχαν αυτό που ήθελαν ενώ εμείς εγκλωβιστήκαμε.
Η πόντιση καλωδίου θεωρητικά σε ΑΟΖ δεν χρειάζεται ειδική άδεια, αν και τούτο είναι πλέον συνηθισμένο ώστε να γνωρίζει / ρυθμίζει το παράκτιο κράτος τα της αοζ του.
Με τα “παιχνίδια” κινήσεων των πλοίων και στο “σπάσιμο” νεύρων οι γείτονες πέτυχαν αυτό το οποίο έπρεπε πάσει θυσία να αποφύγουμε:
Να υποβάλλουν οι τρίτοι γνωστοποίηση στην τουρκιγικιέ υπηρεσία ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ την -τάχα- τοπική αρμοδιότητά της.
Υπηρεσία η οποία έστω με το θετικό νεύμα που έκανε επιβεβαιώνει την αρμοδιότητά της.
Προσωπικώς, ως απλός πολίτης και ειλικρινά χωρίς καμία γνώση διπλωματικών χειρισμών θεωρώ πώς είναι λάθος [να πώ μεγάλο?] η εν λόγω εξέλιξη.
η ύπαρξη του τ/λ μνημονίου επιβεβαιώνεται και αναγνωρίζεται. Ναι από ιδιώτη θα πείτε. Αν όμως αυτός ο ιδιώτης λέει αρχικά πως ενεργεί κατ εντολήν της ΕΕ και μετά στέλνει γνωστοποίηση, ποιος θα ψέξει τους γείτονες όταν αρχίσουν να λένε για ευρωπαϊκή αναγνώριση?
Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να γίνει. Μου φαίνεται λογικότερο να κατεύθυνε το παρ’ ημών ΕπΕξ στην διακοπή των εργασιών, να ανακρούσουν πρύμα τα πλοία [ιταλικό ελληνικά κλπ] και να επανέλθουν στο πεδίο αφού είχαν ετοιμάσει κάποιο άλλο σχέδιο: πχ προπομπός κανας επακουμβητής κλπ.
Αλλά μετά ποιος θα άκουγε τη Σούλα στο φέις το μπούκ και τον imepoliailin στο anikitiellas.gr
προδοσίες κρεμάλες και τα σχετικά.
Ωραία! και αυτό ουσιαστικά πριν βγούμε στα ανοικτά νερά. Και πριν αρχίσουν οι καυγάδες με τους Κυπρίους για τα εκκρεμή μεταξύ μας ζητήματα
καλά θα πάει (και) αυτό
Απευθυνόμενος στους φίλους συνομιλητές που εκφράζουν την άποψη, πως ρεαλιστικά λίγο πολύ,”καλώς” πράξαμε δεδομένων των συνθηκών, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής.
Την στρατιωτική ισορροπία, μέσες άκρες την γνωρίζουμε και δεν είναι ευνοϊκή. Ειδικά στις ναυτικές δυνάμεις. Γνωρίζουμε επίσης, πως η Τουρκία εποφθαλμιά ελληνικές νήσους και μάλιστα πλέον, έχει ικανότητα ταυτόχρονης διεξαγωγής αεραποβατικών επιχειρήσεων σε δύο διαφορετικά σημεία.
Συμπεραίνουμε ακόμα από το άρθρο, πως ήταν εις γνώση μας (πάλι καλά) το ενδεχόμενο, να αντιδράσουν δυναμικά οι απέναντι στην διεξαγωγή των εν λόγω ερευνών. Οπότε με βάση τα παραπάνω, η λογική λέει πως το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Γεννιούνται έτσι κάποια αμείλικτα ερωτήματα.
Γιατί επελέχθει εξαρχής η συγκεκριμένη πορεία δράσης; Χωρίς να δίνει μόνιμη λύση στο πρόβλημα, γιατί δεν αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι έρευνες σε χρόνο που τα περιθώρια αντίδρασης της Τουρκίας θα ήταν περιορισμένα;
Δεν θα μπορούσε για παράδειγμα να βγει το ιταλικό, όταν ο τουρκικός στόλος βρισκόταν στην Κύπρο;
Γιατί δεν έγινε προληπτικά ενεργοποίηση του ελληνογαλλικού συμφώνου; Δεν θα μπορούσε να είχε προγραμματιστεί μια κοινή άσκηση στην ευρύτερη περιοχή;
Η ζωή – ευτυχώς ή δυστυχώς – δεν είναι άσπρο/μαύρο. Δηλαδή, δεν έχουμε να επιλέξουμε μόνο μεταξύ πλήρους κλίμακας σύγκρουσης ή υποχώρησης. Μεταξύ αυτών υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επιλογών και ενεργειών.
Στην τελική έχετε δίκιο. Όμως σχεδόν πάντοτε, από την αρχαία εποχή μέχρι τη σύγχρονη, πολεμήσαμε μειονεκτώντας ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Είναι η επιλογή του που, πότε και πώς που μας επέτρεψε να επιβιώσουμε. Πολλές φορές παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την έκκένωση της Αττικής το 480 π.Χ.
Και αν βλέπαμε μια σοβαρή προσπάθεια, σε όλα τα τα επίπεδα οργάνωσης, να αντιστρέψουμε την δυσμενή κατάσταση που έχουμε περιέλθει, τότε ναι καλώς πράξαμε και πράττουμε.
Με το χέρι στην καρδιά όμως, βλέπετε εσείς μια τέτοια προσπάθεια; Ή με βάση τα τεκταινόμενα, η ψαλίδα προβλέπεται να ανοίγει συνεχώς; Και ποιό στην τελική το αποτέλεσμα αυτής της αδράνειας; Μήπως η πραγμάτωση των φόβων μας έτσι κ’ αλλιώς;
Υ.Γ. Και πάλι ζητώ συγγνώμη που δεν κατάφερα να αποφύγω το σεντόνι. Δεν ήταν πρόθεση μου να μακρυγορήσω.