Η επιβολή των δυτικών κυρώσεων στη Μόσχα, μετά την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία είχαν διττό στόχο: να “γονατίσουν” τη ρωσική οικονομία – κάτι που δεν έχει αποδώσει άμεσα μέχρι σήμερα – και να αποκόψουν την αμυντική βιομηχανία της από τους προμηθευτές της στο εξωτερικό.
Αυτός ο δεύτερος στόχος έχει εν μέρει δώσει καρπούς, με το Κρεμλίνο να δυσκολεύεται να βρει τα ανταλλακτικά και τα απάρτια που χρειάζεται, για να συντηρήσει τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων της και να τις τροφοδοτήσει με νέα συστήματα. Η λύση που προκρίθηκε για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα ήταν να αξιοποιηθεί μία ομάδα “προθύμων” χωρών, οι οποίες από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, είχαν πάρει τις αποστάσεις τους από την άκαμπτη στάση της Δύσης.
Η σημαντικότερη εξ’αυτών των χωρών είναι φυσικά η Κίνα. Το Πεκίνο φρόντισε να κρατήσει ευθύς εξ’αρχής ουδέτερη στάση απέναντι στην Ουκρανία και τη Ρωσία, η οποία, όπως δείχνει με στοιχεία δημοσίευμα της Wall Street Journal, μάλλον δεν ήταν ειλικρινής. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, χιλιάδες αποστολές με τμήματα εξοπλισμού για την αμυντική βιομηχανία της Μόσχας απεστάλησαν τους προηγούμενους μήνες από κινεζικά λιμάνια με τελικό προορισμό τη Ρωσία.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η Κίνα προμηθεύει σε σταθερή βάση το Κρεμλίνο με συστήματα πλοήγησης, εξαρτήματα για το στόλο των αεροσκαφών της Αεροπορίας της καθώς και με συστήματα παραγωγής παρεμβολών. Πολλά υλικά είναι τα λεγόμενα “διπλής χρήσης”, όπως π.χ. διάφορα τσιπάκια υπολογιστών, τα οποία μπορεί να αξιοποιηθούν σε πολλές εφαρμογές και προφανώς και στρατιωτικές.
Μερικά από τα υλικά που αναφέρει η WSJ είναι συστήματα πλοήγησης γα τα ρωσικά ελικόπτερα Μi-17 από την κινεζική Poly Technologies, ανταλλακτικά για μαχητικά Su-35 τα οποία έστειλε η κρατική κινεζική αεροδιαστημική βιομηχανία AVIC σε μια θυγατρική του ρωσικού κρατικού αμυντικού ομίλου Rostec, όπως και αντένες για συστήματα παρεμβολών που έστειλε η Funjian Nanan Baofeng Electronic στην κρατική εταιρία διαχείρισης αμυντικών εξαγωγών Rosoboronexport. Πολλές από τις εξαγωγές είναι μικρής αξίας -πιθανά για να μην εντοπίζονται εύκολα- αλλά αθροίζονται σε χιλιάδες, ενώ άλλες γίνονται μέσω ενδιαμέσων εταιριών, π.χ. στο Ουζμπεκιστάν.
Το Πεκίνο επίσημα αρνείται ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, με τις πληροφορίες αυτές να είναι παρ’όλα αυτά σε γνώση της Ουάσινγκτον. Θορυβημένος ο Λευκός Οίκος, σχεδίαζε να στείλει αυτό το Σαββατοκύριακο τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν να ταξιδέψει στο Πεκίνο, με το θέμα της “κρυφής” βοήθειας της Κίνας στο Κρεμλίνο να βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. Ωστόσο, το ταξίδι αναβλήθηκε επ’αόριστον, μετά την πρόσφατη κατάρριψη του κινεζικού μπαλονιού επιτήρησης πάνω από το αμερικανικό έδαφος.
Κι άλλες χώρες όπως η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να φαίνεται να έχουν παίξει ένα ρόλο “ενδιάμεσου” στη διεθνή αγορά, προκειμένου η Μόσχα να αποκτήσει κρίσιμα ανταλλακτικά. Αυτές οι κινήσεις δεν διέλαθαν της προσοχής των ΗΠΑ, οι οποίες το τελευταίο διάστημα έχουν ασκήσει ισχυρές πιέσεις στην Άγκυρα να σταματήσει να στηρίζει τη Ρωσία. Το αποτέλεσμα ήταν η Τουρκία να περιορίσει αυτές τις συναλλαγές με τη Μόσχα, παραμένοντας ωστόσο στην ομάδα των χωρών που στηρίζουν τη Ρωσία.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Μόσχα μέχρι σήμερα καταφέρνει να “σπάει” τον κλοιό των δυτικών κυρώσεων, αν και είναι προς συζήτηση το πόσο αυτές οι αγορές αρκούν για να συντηρήσουν την πολεμική της μηχανή που αντιμετωπίζει τεράστια ζήτηση λόγω απωλειών στην Ουκρανία. Η “μέγγενη” πάντως των Δυτικών σφίγγει ακόμη περισσότερο και αν με κάποιον τρόπο, οι Αμερικανοί καταφέρουν να πείσουν το Πεκίνο να κάνει μερικά βήματα πίσω, είναι πολύ πιθανό η Ρωσία να ξεμείνει από λύσεις και να οδηγηθεί – αν όχι στην ήττα – στο τραπέζι των συνομιλιών.
