Του Αντιστρατήγου ε.α. Δημητρίου Κυριάκου, επίτιμου Διευθυντή ΔΙΤ/ΓΕΣ
Οι Τελευταίες Εξελίξεις στο πρόγραμμα MGCS (Main Ground Combat System): Στις 23 Ιανουαρίου 2025, υπογράφηκε στο Παρίσι η σύσταση της νέας εταιρείας MGCS Project Company GmbH, προκείμενου να της ανατεθεί, κατόπιν διαπραγματεύσεων, η σύμβαση ανάπτυξης του νέου ευρωπαϊκού άρματος. Στην τελετή της υπογραφής παρέστησαν οι υπουργοί άμυνας της Γαλλίας και της Γερμανίας, Sébastien Lecornu και Boris Pistorius. Τη αναπτυξιακή σύμβαση θα διαπραγματευτεί και θα υπογράψει, κατόπιν κοινής συμφωνίας, η BAAINBw δηλ. η Γερμανική Διεύθυνση Εξοπλιστικών Προγραμμάτων. Αυτό δημιουργεί ένα άτυπο γερμανικό προβάδισμα, στο όλο εγχείρημα, μιας που οι Γερμανοί θα είναι αυτοί που θα παρακολουθούν την συμβατική εκπλήρωση των υποχρεώσεων ανάπτυξης, για κάθε μία από τις συμμετέχουσες εταιρίες.
Στην νέα εταιρεία συμμετέχουν 4 εταιρείες με ίσο ποσοστό (25%) η κάθε μία. Συγκεκριμένα συμμετέχουν οι γαλλικές εταιρείες Thales και KNDS France (πρώην NEXTER) και οι γερμανικές KNDS Germany (πρώην ΚΜW) και Rheinmetall Landsystems. Υπόψη ότι από το 2015, η KNDS France και KNDS Deutschland δηλ. οι πρώην KMW και NEXTER, έχουν συστήσει την κοινοπραξία KNDS, με τη έδρα την Ολλανδία.
Προκειμένου να μοιραστεί το αναπτυξιακό, αλλά και μελλοντικά το βιομηχανικό έργο, έχουν ήδη προσδιοριστεί και ανατεθεί με σχετικό Διακρατικό Μνημόνιο [Memorandum of Understanding (MOU)], από τoν Απρίλιο του 2024, οι 8 τεχνολογικοί πυλώνες του νέου προγράμματος. Συγκεκριμένα οι 8 πυλώνες προσδιορίστηκαν και η εποπτεία ανάπτυξή τους ανατέθηκε, ως εξής:
1ος Πυλώνας: Η πλατφόρμα του MGCS δηλ. το σκάφος και τα συστήματα πλοήγησής του, θα αναπτυχθούν υπό τη γερμανική εποπτεία.
2ος Πυλώνας: Το πυροβόλο, ο πύργος και τα πυρομαχικά ανατέθηκαν για ανάπτυξη, από κοινού, σε Γερμανία και Γαλλία. Σαν πρώτο βήμα αποφασίστηκε να αναπτυχθούν δύο διαφορετικά συστήματα πυροβόλου, ένα από κάθε χώρα και στη συνέχεια να ακολουθήσουν συγκριτικές δοκιμές.
3ος Πυλώνας: Δευτερεύον οπλισμός (κατευθυνόμενα βλήματα κλπ) θα αναπτυχθούν υπό γαλλική εποπτεία.
4ος Πυλώνας: Επικοινωνίες και Συστήματα Διοίκησης και Ελέγχου θα αναπτυχθούν υπό κοινή εποπτεία.
5ος Πυλώνας: Εξομοιωτές Εκπαίδευσης θα αναπτυχθούν υπό κοινή εποπτεία.
6ος Πυλώνας: Αισθητήρες (οπτικοί κλπ) θα αναπτυχθούν υπό γαλλική εποπτεία.
7ος Πυλώνας: Προστασία (ενεργητική και παθητική) και προστασία κατά drones θα αναπτυχθεί υπό γερμανική εποπτεία.
8ος Πυλώνας: Εν συνεχεία υποστήριξη, λογιστική υποστήριξη και απαραίτητες υποδομές υποστήριξης θα αναπτυχθούν υπό κοινή εποπτεία.
Στο συγκεκριμένο MOU προσδιορίζεται ότι δεν αναζητείται να αναπτυχθεί ένας αντικαταστάτης του άρματος LEO 2, αλλά επιδιώκεται να προσδιοριστεί το μέλλον του άρματος ως οπλικό σύστημα.
Στις 21 Ιανουαρίου 2025 ο Γερμανός Συνταγματάρχης Dirks, επικεφαλής της αναπτυξιακής ομάδας, κατά τη διάρκεια διεθνούς συνεδρίου, στο Farnborough της Βρετανίας (25th annual International Armoured Vehicles Conference) περιέγραψε, με αδρές γραμμές, το υπό ανάπτυξη πρόγραμμα. Το βάρος της νέας πλατφόρμας προσδιορίστηκε σε λιγότερο από 50 τόνους, το δε πλήρωμα θα είναι μικρότερο (από 4 άτομα). Η πλατφόρμα θα αποτελεί τη βάση για πολλές εκδόσεις – παραλλαγές και θα πρέπει να μπορεί να εξελιχθεί περεταίρω, στο απώτερο μέλλον. Με άλλα λόγια προσδιόρισε ότι το μελλοντικό άρμα μάχης, δεν θα είναι μια και μόνο πλατφόρμα, αλλά πιθανότατα τρεις: Το επανδρωμένο όχημα εξοπλισμένο με πυροβόλο, το επανδρωμένο όχημα εξοπλισμένο με κατευθυνόμενα βλήματα – πυραύλους (συμπεριλαμβανομένων υπερηχητικών πυραύλων) και το μη επανδρωμένο όχημα που θα είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες (και προφανώς με drones) που θα παρέχουν τη δυνατότητα προσβολής πέραν του οπτικού πεδίου (beyond-line-of-sight).
Για όσους εντυπωσιάζονται ή αιφνιδιάζονται με την σχεδιαζόμενη εμφάνιση επανδρωμένου οχήματος – άρματος, εξοπλισμένου με κατευθυνόμενα βλήματα και υπερηχητικούς πυραύλους για προσβολή χερσαίων μέσων μάχης, θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε τα δύο ακυρωθέντα αμερικανικά αναπτυξιακά προγράμματα, LOSAT (Line of Sight AntiTank) και CKEM (Compact Kinetic Energy Missile). Και τα δύο σταμάτησαν μετά την έναρξη της αρχικής χαμηλής παραγωγής, δηλ. σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Το μεν το πρώτο (LOSAT) σταμάτησε το 2004 και το δεύτερο (CKEM) το 2009. Κατά την άποψη μας, και τα δύο σταμάτησαν για λόγους εξοικονόμησης πόρων, μιας που οι απειλές στο χερσαίο πεδίο κρίθηκαν ως επαρκώς αντιμετωπίσιμες με τα υφιστάμενα οπλικά συστήματα (άρματα μάχης, αντιαρματικά κλπ).
Ο λόγοι που οδηγούν στην επιλογή κοινού σκάφους για τις 3 διαφορετικές πλατφόρμες του MGCS, είναι η επίτευξη του ιδίου επιπέδου κινητικότητας, οι μειωμένες απαιτήσεις υποστήριξης (με την εξάλειψη της πολυτυπίας) και η προσπάθεια επίτευξης παραπλάνησης του δυνητικού αντιπάλου.
Η Γερμανική «Ενδιάμεση Λύση»
Οι Γερμανοί, πρωτίστως, αντιλαμβάνονται ότι μέχρι την είσοδο σε χρήση, ενός ικανού αριθμού νέων πλατφορμών MGCS, η οποία τοποθετείται, χρονικά, τη δεκαετία του 2040, θα πρέπει να υπάρξει μια ενδιάμεση, τεχνολογικά λύση – επιλογή, βασισμένη στην υπάρχουσα πλατφόρμα του άρματος LEO 2.
Σήμερα ο Γερμανικός στρατός διαθέτει 320 άρματα LEO 2 εκδόσεων (104 LEO 2A7V, 197 LEO 2A6 (3 υπο – εκδόσεων: Α6Α3, Α6(Μ)Α3, Α6ΜΑ3) και 19 LEO 2A5. Έχει επίσης, συνολικά, παραγγείλει 123 LEO 2A8 με εκτιμώμενη ολοκλήρωση παραδόσεων στα τέλη του 2026. Συνεπώς ο Γερμανικός στρατός με μόλις 443 άρματα LEO 2, στα τέλη του 2026, είναι αδύνατο να αντιπαρατεθεί στη Ρωσική απειλή, μετά την επιδείνωση των σχέσεων Ρωσίας – Γερμανίας, λόγω της ισχυρής υποστήριξης της δεύτερης προς την Ουκρανία, μετά την ρωσική επίθεση, το Φεβρουάριο το 2022.
Οι Γερμανοί είναι αποφασισμένοι να αποκτήσουν και πρόσθετα τεχνολογικά προηγμένα άρματα, σε σύγκριση με αυτά της πλέον πρόσφατης υφιστάμενης έκδοσης (LEO 2A8). Oi συγκεκριμένες προμήθειες σχεδιάζεται να υλοποιηθούν μέχρι το 2040, δηλ. πριν την εμφάνιση του MGCS. H ονομασία της νέας έκδοση δεν έχει προσδιοριστεί. Δεν αποκλείεται η επιλογή προσδιορισμού ως «Leopard 3» αλλά και η διατήρηση της υπάρχουσας περιγραφής των εκδόσεων του LEO 2 (πχ Leopard 2 AX).
Έτσι, μόλις στις 5 Φεβρουαρίου του 2025, η BAAINBw ανέθεσε στις γερμανικές εταιρίες KNDS Deutschland, Rheinmetall και Hensoldt την σύνταξη μελετών για σημαντικότατες αναβαθμίσεις της υπάρχουσας πλατφόρμας. Συγκριμένα, ζητήθηκε η ανάπτυξη ενός νέου και ισχυρότερου συγκροτήματος ισχύος, νέου πυροβόλου διαμετρήματος 130 χιλ. με αυτόματο σύστημα γέμισης και νέους τύπους πυρομαχικών, νέου συστήματος ενεργητικής προστασίας και ενός νέου, πλήρως αυτοματοποιημένου, συστήματος ελέγχου πυρός. Επιπλέον ζητήθηκε η εξέλιξη του συστήματος διοίκησης και ελέγχου και η ενσωμάτωση της χρήσης μη επανδρωμένων μέσων (UAS) επιτήρησης – αναγνώρισης και προσβολής. Ως ενδεικτικός χρόνος λήψης της τελικής απόφασης για τη νέα εξελιγμένη διαμόρφωση της υπάρχουσας πλατφόρμας, ορίστηκε το δεύτερο εξάμηνο του 2026, προκειμένου τα άρματα της νέας έκδοσης να παραδίδονται στις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Ειδικότερα στην Rheinmetall ανατέθηκε η ανάπτυξη 3 τύπων πυρομαχικών 130 χιλ.: Το DM 13 προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως βλήμα, σχετικά χαμηλού κόστους, ολοκλήρωσης των δοκιμών πιστοποίησης του νέου πυροβόλου. Tο DM 11 ως βλήμα υποστήριξης των τμημάτων πεζικού με βελτιστοποιημένα αποτελέσματα εναντίον ακάλυπτου πεζικού, κτηρίων, οχυρώσεων και ελαφρά θωρακισμένων οχημάτων. Το DM 23 ως νέο διατρητικό βλήμα εναντίον νέων αρμάτων (βλέπε ARMATA…).
Η Rheinmetall, εδώ και μια δεκαετία, αναπτύσσει ένα νέο πυροβόλο λείου σωλήνα, διαμετρήματος 130 χιλ. και μήκους 52 διαμετρημάτων, το οποίο και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη διεθνή έκθεση Eurosatory του 2016. Σύμφωνα με την εταιρεία, η αύξηση του διαμετρήματος κατά 8% (από τα 120 χιλ. στα 130 χιλ.) έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της κινητικής ενέργειας του βλήματος κατά 50%, συγκρινόμενη με αυτή που παράγει πυροβόλο διαμετρήματος 120 χιλ., 55 διαμετρημάτων. Το νέο πυροβόλο των 130 χιλ. ζυγίζει 3.5 τόνους συγκρινόμενο με τους 3 τόνους του αντιστοίχου των 120 χιλ. Το νέα βλήματα ζυγίζουν πάνω από 30 κιλά και έχουν μήκος περί το 1,3μ., δεδομένα που καθιστούν υποχρεωτική τη χρήση αυτομάτου γεμιστή στο πύργο που με την σειρά του υποχρεώνει σε πλήρη ανασχεδιασμό του πύργου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Rheinmetall μπορεί να απαιτηθούν 8 με 10 χρόνια για τη πλήρη τεχνολογική ωρίμανση, νέου πυροβόλου, νέου πύργου και νέων πυρομαχικών.
Η Hensoldt ανέλαβε την ανάπτυξη ενός νέου, αυτοματοποιημένου, συστήματος αναφοράς στομίου κάνης πυροβόλου. Τα συστήματα αυτά ήδη υπάρχουν στα άρματα LEO 2 και σκοπό έχουν να υπολογίζουν και να διορθώνουν την επίδραση που έχει η κάμψη του σωλήνα του πυροβόλου στην ακρίβεια της βολής. Η διαδικασία σήμερα γίνεται με μη αυτοματοποιημένο τρόπο και τώρα ζητείται από τη Hensoldt η ανάπτυξη ενός πλήρως αυτοματοποιημένου συστήματος, το οποίο να δύναται να συνεργάζεται ακόμη και με διαφορετικού τύπου βλητικούς υπολογιστές του ΣΕΠ (Σύστημα Ελέγχου Πυρός). Υπόψη όσο μακρύτερος είναι ο σωλήνας (πχ L 55, 55 διαμετρημάτων) τόσο περισσότερο επιδεινώνεται το φαινόμενο της κάμψης, σε σύγκριση με κοντύτερους σωλήνες (πχ L 44, 44 διαμετρημάτων).
Μια αντίστοιχη μελέτη ανάπτυξης ανέλαβε και η KNDS Germany. Ανέλαβε και αυτή από την BAAINBw, την ανάπτυξη αυτοματοποιημένου, συστήματος αναφοράς στομίου κάνης πυροβόλου με πολύ συγκεκριμένο σκοπό, την αύξηση της ακρίβειας της βολής. Προφανώς η BAAINBw, σε μεταγενέστερο χρόνο θα αξιοποιήσει συνδυαστικά τις 2 μελέτες ανάπτυξης.
H KNDS Germany ανέλαβε επίσης την ανάπτυξη ενός νέου συγκροτήματος με την ονομασία «OLYMP». Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές το νέο συγκρότημα δεν θα περιλαμβάνει κινητήρα από την MTU, παραδοσιακό κατασκευαστή κινητήρων για τα άρματα LEO 1 και LEO 2, αλλά από την επίσης Γερμανική Liebherr. Η τελευταία έχει εισέλθει δυναμικά, τα τελευταία χρόνια στον αμυντικό τομέα με την επιλογή κινητήρων της, για την αναβαθμισμένη έκδοση του ΤΟΜΑ MARDER (1A5) και του νέου ΤΟΜΑ LYNX. Από πλευρά των υπολοίπων μερών του συγκροτήματος ισχύος (κιβώτιο ταχυτήτων, ακραίες μεταδόσεις, σύστημα ψύξης κλπ) θα επιδιωχθεί η μεγίστη δυνατή ομοιοτυπία και η αξιοποίηση των υπαρχόντων συστημάτων επί των αρμάτων LEO 2A7V και LEO 2A8.
Από πλευράς προστασίας ζητήθηκε η μελέτη ενσωμάτωσης του συστήματος ενεργητικής προστασίας (soft kill active protection system) MUSS (Multifunctional Self-Protection System) της Hensoldt. Η εταιρεία έχει πολύ πρόσφατα παρουσιάσει την έκδοση MUSS 2.0, η οποία υιοθετήθηκε, τo 2023 και για τα επιπλέον 50 παραγγελμένα TOMA PUMA για το Γερμανικό στρατό. Το σύστημα αποτελείται από 4 συγκροτήματα αισθητήρων και αντιμέτρων, περιμετρικά του ΤΟΜΑ ή του άρματος, κάθε ένα από τα οποία περιλαμβάνει αισθητήρα εντοπισμού βλημάτων που κατευθύνονται εναντίον του άρματος, αισθητήρα προσπιπτουσών δεσμών laser, παρεμβολέα δεσμών laser και μονάδα εκτόξευσης πυροτεχνικών αντιμέτρων και δολωμάτων. Τα 4 συγκροτήματα αισθητήρων είναι διασυνδεμένα σε κεντρική μονάδα, η οποία τα διαχειρίζεται αυτόματα και «ενημερώνει» το πλήρωμα για μια πληθώρα απειλών (ενσύρματα κατευθυνόμενα αντιαρματικά βλήματα, βλήματα κατευθυνόμενα με δέσμη laser (beam riders), τροχιοδείκτες πάσης φύσεως βλημάτων που κατευθύνονται προς το ΤΟΜΑ ή το άρμα, λάμψεις πυροδότησης πυροβόλων αρμάτων και αντιαρματικών εκτοξευτών κλπ. Όλες οι πληροφορίες σχετιζόμενες με απειλές θα εμφανίζονται αυτόματα στο σύστημα διαχείρισης μάχης του ΤΟΜΑ ή του άρματος έτσι ώστε το πλήρωμα να αντιδρά έγκαιρα και κατάλληλα για την αντιμετώπισή τους. Το εντυπωσιακό είναι ότι ζητείται η ενσωμάτωση του ΜUSS 2.0 και στα υφιστάμενα άρματα LEO 2A7V.
H επιλογή του MUSS εντυπωσιάζει για δυο λόγους. Πρώτον επιλέγεται ένα σύστημα ενεργητικής προστασίας (soft kill) και όχι ένα σύστημα ενεργής προστασίας (hard kill). Δεύτερον δεν επιλέγεται το σύστημα Euro Trophy (hard kill) που η KNDS Germany χρειάστηκε μια 4ετία μελετών και δοκιμών για το ενσωματώσουν στο νέο LEO 2 Α8. Το δε κόστος για την προμήθεια και την επίτευξη της ενσωμάτωσης για μόλις 18 συστήματα ανήλθε σε 120 εκ. ευρώ περίπου. Εντόπισαν κάποιο μειονέκτημα οι Γερμανοί και «εγκαταλείπουν» το εγχείρημα του EuroTrophy; Προτιμούν απλά ένα γερμανικό προϊόν για την ενίσχυσης της γερμανικής βιομηχανίας; Θεωρούν ότι τα συστήματα ενεργής προστασίας λόγω της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας των ραντάρ τους, είναι εντοπίσιμα από μεγάλες αποστάσεις; Θεωρούν ότι η λειτουργία των ραντάρ του Euro Trophy, παρεμβάλει άλλα συστήματα του άρματος; Θεωρούν ιδιαίτερα υψηλές τις ενεργειακές καταναλώσεις των συστημάτων; Όλα αυτά θα πρέπει να προβληματίσουν και την Ελληνική πλευρά που είναι (προς το παρόν) ο μεγαλύτερος χρήστης LEO 2 στο κόσμο (170 LEO 2 HEL και 183 LEO 2A4).
Η Γαλλική «Ενδιάμεση Λύση»
Οι Γάλλοι, από το 2015, έχουν δρομολογήσει την αναβάθμιση των αρμάτων LECLERC στη έκδοση LECLERC XLR. Συγκεκριμένα έχει αποφασιστεί η αναβάθμιση των 200 από 215 διαθέσιμα άρματα. Τα 2 πρώτα άρματα παραδόθηκαν το 2023, ενώ ακόμη 18 παραδόθηκαν το 2024. Η ολοκλήρωση της αναβάθμισης προγραμματίζεται για το 2035.
Η αναβάθμιση των LECLERC XLR σε σύγκριση με τη προγενέστερη έκδοση περιλαμβάνει:
– Νέο σύστημα διοικήσεως και ελέγχου της οικογένειας SCORPION και νέους ασυρμάτους τύπου CONTACT.
– Αναβαθμισμένο ΣΕΠ με δυνατότητα βολής προγραμματιζόμενων βλημάτων 120 χιλ. ΗΕ Μ3Μ, υψηλής εκρηκτικότητας με πολλαπλά ρυθμιζόμενο πυροσωλήνα.
– Εγκατάσταση τηλεχειριζόμενου πυργίσκου, τύπου Τ2Β της FN Herstal, με πολυβόλο 7,62 χιλ.
– Νέο σύστημα ψηφιακής διαχείρισης κινητήρα.
– Επιπρόσθετη αντιναρκική προστασία στο δάπεδο του σκάφους, με ταυτόχρονη αφαίρεση των 18 βλημάτων 120 χιλ. που αποθηκεύονταν δίπλα στον οδηγό του άρματος. Συνεπώς ο συνολικός αριθμός μεταφερομένων βλημάτων έχει περιοριστεί στα 22, δηλ. σ’ αυτά που τοποθετούνται εντός του αυτόματου γεμιστή του πύργου.
– Εγκατάσταση συστήματος τύπου BARRAGE, παρεμβολής αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών (IEDs) και τηλεπυροδοτούμενων ναρκών.
– Πρόσθετη παθητική θωράκιση σε σκάφος και πύργο όπως αυτή είχε αναπτυχθεί παλαιότερα, για τη συλλογή πρόσθετης θωράκισης AZUR, για αγώνα εντός κατοικημένων τόπων Στο πίσω μέρος του άρματος και πύργου τοποθετείται πρόσθετη θωράκιση τύπου κιγκλιδώματος (slat armour).
– Νέο ανεξάρτητο θερμικό περισκόπιο για το αρχηγό πληρώματος και νέο θερμικό περισκόπιο για τον πυροβολητή, τύπου PASEO, της Γαλλικής Safran.
– Νέο αναβαθμισμένο σύστημα ενεργής προστασίας Galix που συνδυάζει τη λειτουργία 24 εκτοξευτών καπνογόνων των 80 χιλ., με κάλυψη 360°, με 4 εγκατεστημένους αισθητήρες. Μόλις οι τελευταίοι αντιληφθούν προσπίπτουσα δέσμη laser, την κατηγοριοποιούν, προσδιορίζουν την κατεύθυνσή της και ενεργοποιούν το ανάλογο προπέτασμα καπνού, με την εκτόξευση, καπνογόνων για «τύφλωση» των laser και απόκρυψη του άρματος από κάθε είδους παρατήρηση (θερμική, υπέρυθρη, οπτική). Επιπλέον υφίσταται η δυνατότητα προβολής της κατεύθυνσης της απειλής στις οθόνες του συστήματος διοικήσεως και ελέγχου.
Οι «Διαφωνίες» της Συμφωνίας
Η υπογραφή του διακρατικού MOU τον Απρίλιο του 2024, η σύσταση της κοινής εταιρείας MGCS Project Company GmbH, ασφαλώς και αποτελούν θετικά βήματα, προς την επίτευξη του κοινού σκοπού. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι και τη δεκαετία του 60, Γαλλία και Γερμανία είχαν συμφωνήσει για το κοινή ανάπτυξη γαλλογερμανικού άρματος (MBT 70), αλλά τα τελικά τα «έσπασαν» . Οι Γερμανοί είχαν αναλάβει και ανέπτυξαν το σκάφος, αυτό που μεταγενέστερα ενσωματώθηκε και αποτέλεσε το άρμα LEO 1 και οι Γάλλοι είχαν αναλάβει την ανάπτυξη του πύργου, αυτού που αργότερα αποτέλεσε το πύργο του άρματος AMX 30. Δυστυχώς, ένας εξαιρετικός – για την εποχή του πύργος – δεν «παντρεύτηκε» με ένα εξαιρετικό σκάφος και έτσι οι 2 χώρες και οι εμπλεκόμενες εταιρίες ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους
Οι τριβές και οι «διαφωνίες» εντοπίζονται στους 4 τεχνολογικούς πυλώνες που έχει συμφωνηθεί να αναπτυχθούν, υπό κοινή εποπτεία, απλά γιατί δεν επιτεύχθηκε συμφωνία διαμοιρασμού. Τη κυριότερη διαφωνία συνιστά το πυροβόλο, το διαμέτρημά του και τα πυρομαχικά του. Η αλήθεια είναι ότι πίσω απ’ αυτόν τεχνολογικό πυλώνα «κρύβεται» τεράστιο βιομηχανικό έργο που στο κύκλο ζωής του οπλικού συστήματος, ξεπερνά και το βιομηχανικό έργο της παραγωγής των αρμάτων, αφού βλήματα καταναλώνονται και συνεχώς αναπληρώνονται εφ’ όρου ζωής ενός οπλικού συστήματος. Εδώ οι Γερμανοί φαίνεται ότι έχουν σαφές προβάδισμα, με το νέο πυροβόλο των 130 χιλ. που αποτελεί μια ισορροπημένη λύση αύξησης τους διαμετρήματος, αλλά οι πεισματάρηδες Γάλλοι δεν εγκαταλείπουν τη μάχη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί, πριν 30 χρόνια, είχαν εκτεταμένα εκτελέσει δοκιμές με πυροβόλο 140 χιλ. επί LEO 2 και απέρριψαν το συγκεκριμένο διαμέτρημα. Τα βλήματα ων 140 χιλ. είναι περισσότερο ογκώδη και βαριά απ’ αυτά των 130 χιλ. και επιπλέον τα ζητούμενα επιχειρησιακά αποτελέσματα επιτυγχάνονται άνετα και με το διαμέτρημα των 130 χιλ. Πιθανό λόγος συνδιαλλαγής και συμφωνίας είναι η ανάθεση στους Γάλλους της ανάπτυξης των κατευθυνόμενων βλημάτων και των υποηχητικών βλημάτων της δεύτερης πλατφόρμας. Ίδωμεν…
Η Συγκρότηση του Ουλαμού Αρμάτων
Με δεδομένο ότι το άρμα μάχης θα αντικατασταθεί από 3 πλατφόρμες: το επανδρωμένο άρμα με πυροβόλο, το επανδρωμένο άρμα εξοπλισμένο με κατευθυνόμενα βλήματα – πυραύλους και το μη επανδρωμένο άρμα με αισθητήρες και drones προσβολής πέραν του οπτικού πεδίου, τίθεται το θεωρητικό και πρακτικό ερώτημα της σύνθεσης του μελλοντικού ουλαμού αρμάτων. Οι πρώτες πληροφορίες και απεικονίσεις περιγράφουν ένα ουλαμό αρμάτων αποτελούμενο από 4 άρματα: 2 με πυροβόλο, 1 με πυραύλους και υπερηχητικά βλήματα και 1 με αισθητήρες και drones.
To Πρόγραμμα MGCS και ο… προέδρος Τραμπ
Οι τεκτονικές αλλαγές στην aμερικανή εξωτερική πολίτικη και στην πολιτική άμυνα και ασφάλειας που μεταξύ των άλλων «μεταφέρει» την ευθύνη της άμυνας της Ευρώπης στου Ευρωπαίους, σημαίνει αναγκαστική αύξηση των Ευρωπαϊκών πόρων για την άμυνα και επιτάχυνση των νέων ευρωπαϊκών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Συνεπώς τόσο το πρόγραμμα του MGCS όσο και το πρόγραμμα της γερμανικής ενδιάμεσης λύσης για το αρματικό της δυναμικό, αναμένεται να επιταχυνθούν και κυρίως να χρηματοδοτηθούν επαρκώς. Εδώ προκύπτει το προφανές ερώτημα του πώς θα αντιδράσουν ή αντιδρούν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως η Ελλάδα που αποτελεί, λόγω της τουρκικής απειλής, το μεγαλύτερο χρήστη αρμάτων στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτό όμως σύντομα ,θα αποτελέσει αντικείμενο ενός επόμενου άρθρου…
