Ξεκινήσαμε με τη γέννηση του θρυλικού αεροσκάφους που άλλαξε την ιστορία της αεροναυπηγικής και τις τακτικές αερομαχιών: https://military-history.gr/messerschmitt-me-262-mass-production-and-action-first-part/
Aναφερθήκαμε στην αδικαιολόγητη επιμονή του Χίτλερ να μετατραπεί σε μαχητικό-βομβαρδιστικό, καθώς και το έναυσμα της παραγωγής του: https://military-history.gr/messerschmitt-me-262-a/ .
Σήμερα θα ολοκληρώσουμε το αφιέρωμα με τις διαφορετικές εκδόσεις του Μe 262, τα θετικά και αρνητικά του, όπως και την γερμανο-ιαπωνική συνεργασία που απέφερε το Kikka, το πανομοιότυπο αεριωθούμενο που πρόλαβε απλώς και πέταξε στην Άπω Ανατολή, ελάχιστες μόλις ημέρες πριν τη λήξη του τραγικού πολέμου.
Διαφορετικές εκδόσεις του Me 262
Παρά τον περιορισμένο αριθμό παραγωγής τους, τα Me 262 δημιουργήθηκαν σε διαφόρους τύπους. Κάποιοι εξ αυτών βρέθηκαν στους ουρανούς, ενώ άλλοι απέμειναν επ’ αόριστον στα εργοστάσια της Messerschmitt έως το πέρας του πολέμου. Η προπαραγωγή ξεκίνησε με είκοσι τρία Μe 262A-0 όπου σε όλα εγκαταστάθηκαν οι turbojet Junkers Jumo 004B. Το A-1a έδρασε με τη διπλή ιδιότητα του αμιγώς μαχητικού και του βομβαρδιστικού-μαχητικού. Διέθετε δύο κύριες δεξαμενές καυσίμου (των 900 λίτρων) και δύο πρόσθετες (των 170 και 600 λίτρων), όλες εγκατεστημένες στην άτρακτο.
Το αυθεντικό «Sturmvogel» που ετέθη σε υπηρεσία ήταν το A-2a. Επειδή τα αεροσκάφη της συγκεκριμένης σειράς έκλιναν περισσότερο προς το ρόλο του βομβαρδιστικού, έχασαν τα δύο άνω ρυγχαία πυροβόλα τους για λόγους εξισορρόπησης, κυρίως κατά τη ρίψη βομβών. Τα A-4a και A-5a ήταν καθαρά αναγνωριστικά.
H επομένη έκδοση (Β-1a) βγήκε ως διθέσιο εκπαιδευτικό με διπλό πηδάλιο ελέγχου. Κάποια από αυτά μετατράπηκαν σε νυχτερινά μαχητικά με τον κωδικό Β-1a/U1, όπου δέχτηκαν το FuG 218 «Neptun» ραντάρ με κεραίες στο ρύγχος.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Military-History.gr
