To Messerschmitt Me 262 αποτέλεσε μια στομφώδη απάντηση της Γερμανίας σε όσους είχαν βιαστεί να προβλέψουν το τέλος του ναζισμού και να προκαθορίσουν το χρόνο λήξεως του πολέμου, θεωρώντας πως οι Σύμμαχοι διέθεταν πλέον τα πάντα ώστε να αντιμετωπίσουν επιτυχώς κάθε όπλο των δυνάμεων του Άξονος. Το αποτέλεσμα που προέκυψε από το νέο αεριωθούμενο ήταν εξαιρετικό, λαμβανομένων υπόψιν παραγόντων όπως η εξέλιξη των εχθροπραξιών έως εκείνη τη στιγμή, η έλλειψη σημαντικών κατασκευαστικών υλικών για τους Γερμανούς, η απειρία των πιλότων, καθώς και οι εντατικές εργασίες που πραγματοποιούνταν υπό τους διαρκείς συμμαχικούς βομβαρδισμούς.
To συγκεκριμένο project αντιμετώπισε μεγάλα εμπόδια έως την ολοκλήρωσή του (κυρίως πολιτικά και υλικοτεχνικά) τα οποία ασφαλώς επέδρασαν στην αποτελεσματικότητά του και ελαχιστοποίησαν το στίγμα που άφησε στο χρονικό διάστημα που ετέθη εν υπηρεσία. Συν τοις άλλοις, η μακρά καθυστέρηση από το σχεδιασμό του έως την κατασκευή και δράση του έδωσε την ευκαιρία στους Συμμάχους να αναπτύξουν κι εκείνοι την τεχνολογία τους επάνω σε αεριωθούμενα αεροπλάνα, τα οποία, τρόπον τινά, εξισορρόπησαν το μεγάλο πλεονέκτημα που αποκτούσαν οι Γερμανοί με την εμφάνιση του Me 262 στους ουρανούς. Παραμένει, ωστόσο, άγνωστο πόσο θα μπορούσε να βελτιωθεί επιπλέον και τι θα είχε επιτύχει στην όλη εξέλιξη του πολέμου, δίνοντας τροφή σε όσους ασχολούνται με υποθετικούς τομείς της ιστορίας.
Οι δύο κατατεθείσες προτάσεις της Messerschmitt και Heinkel
Να αρχίσουμε αναφέροντας που οι turbojet κινητήρες δεν εφευρέθηκαν από τους Γερμανούς, όπως λανθασμένα άλλοι θεωρούν, αλλά από τον Βρετανό Frank Whittle. Επίσης υπήρξαν και άλλα κράτη που είχαν σχεδιάσει παρομοίους επαναστατικούς κινητήρες την ίδια περίοδο, μεταξύ των οποίων ήταν και η Γερμανία. Αυτά τα projects έχουν τις ρίζες τους στη δεκαετία του 1930, αλλά πιο γνωστές έμειναν οι παραγωγές της BMW και Junkers Jumo κατά τον Β’ Π.Π. Η εξέλιξή τους αποτέλεσε το έναυσμα για το Υπουργείο Αεροπορίας του Ράιχ (RLM), ώστε να προωθήσει την προσάρτησή τους σε αεροσκάφη της Messerschmitt και Heinkel.
Η συνέχεια στο Military-History.gr
