Καθώς τον τελευταίο καιρό πολλά ακούγονται σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ200Η η εξέλιξη είναι η εξής: Αύριο λοιπόν, Παρασκευή 7 Απριλίου, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας θα φέρει στη Βουλή το θέμα των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, κατόπιν συνεννοήσεως με το Πολεμικό Ναυτικό και το ΓΕΕΘΑ. Αυτό όμως που προβλέπεται είναι μια ενημέρωση για τη μέχρι σήμερα πορεία του προγράμματος και μετά θα υπάρξει και “πράσινο φως” για την τυπική έναρξη των διαπραγματεύσεων υλοποίησης του.
Κοινώς, αύριο δεν θα εκκινήσει το πρόγραμμα σε κάποιο τελικό του στάδιο, αλλά θα έρθει στο ΣΑΓΕ και θα εγγραφεί στον προϋπολογισμό, προκειμένου να μπορέσει να υλοποιηθεί. Επίσης θα αρχίσουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις με τους συνεργαζόμενους Γερμανούς και Ολλανδούς των εταιριών TKMS και Thales Netherlands αντίστοιχα, προκειμένου να φτάσουμε σε κάποια στιγμή να θεωρηθούν ανάδοχοι, ώστε να προχωρήσει και η κατάρτιση της σύμβασης. Αυτά τα γράφουμε όχι για να απογοητεύσουμε τους αναγνώστες μας, αλλά για να γνωρίζουμε όλοι σε ποια φάση βρισκόμαστε.
Προς το παρόν υπάρχει μια αρχική συναίνεση όπου η TKMS και η Thales καλύπτουν βασικές απαιτήσεις του ΠΝ, με ένα κόστος 605 εκατ. ευρώ. Σε αυτό περιλαμβάνονται αρκετά, αλλά όχι όλα που θα ήθελε το Ναυτικό. Έτσι, όπως έχουμε γράψει, η αναβάθμιση-ψηφιοποίηση του κύριου πυροβόλου Mk45 και ο αντίστοιχος εκσυγχρονισμός των Phalanx είναι εκτός. Βέβαια, η νέα ηγεσία του ΠΝ κινήθηκε άμεσα, και έβαλε την αναβάθμιση των Phalanx ως έκτακτο πρόγραμμα χτες στο ΣΑΓΕ, συνεπώς ξεκινά και η υλοποίηση του.
Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι πως το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ 200ΗΝ όπως φαίνεται θα ξεπεράσει τα 800 εκατ. ευρώ, φθάνοντας δηλαδή τις τιμές που είχαν δώσει Αμερικανοί και Βρετανοί από την αρχή. Αλλά, όπως και η ολοκλήρωση των FDI, η υλοποίηση του θα γίνει με παράλληλα προγράμματα και όχι με ένα συνολικό πακέτο. Με την ευκαιρία να πούμε, πως αν δεν γίνει η ψηφιοποίηση των Phalanx, τότε δεν θα μπορούν να συνδεθούν πλήρως στο σύστημα μάχης TACTICOS και θα πρέπει να λειτουργούν αυτόνομα. Τα ηλεκτρονικά τους είναι 30 ετών παλιά, κι αυτό που τα “σώζει” είναι πως ήταν σε χρήση στο Αμερικανικό Ναυτικό οπότε υπάρχει στοκ ανταλλακτικών, αλλά και πολλή εργασία από τα πληρώματα του ΠΝ.
Γενικότερα οι διάφορες “πατέντες” που γίνονται τώρα στις ΜΕΚΟ δεν μπορούν να συνεχίζονται, ειδικά για πλοία που μπορεί να κληθούν να πολεμήσουν σε ένα κορεσμένο περιβάλλον απειλών. Επίσης, τυχόν ιδέες περί ενός περιορισμένου εκσυγχρονισμού, ή σκέψεις για λιγότερα πλοία (π.χ. να αναβαθμιστούν μόνο 2 από τις 4 φρεγάτες), απορρίπτονται από το ΠΝ, καθώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ελπίδα για να επιτευχθεί η Δομή Δυνάμεων που θέλει 12 φρεγάτες και 6 κορβέτες.
Οπότε αυτό που επιδιώκει το ΓΕΝ είναi…
Η συνέχεια στο Naval Defence
