Ο Γαλλικός Στρατός “ξεσκονίζει” τις γνώσεις του στην οχυρωματική, όπως δείχνουν τα πράγματα, χτίζοντας έργα προστασίας από εγχειρίδια 350 και πλέον χρόνων για να προστατεύσει τα στρατεύματά του που επιχειρούν στην βόρεια Αφρική.
Μια γαλλική βάση στο Μάλι δείχνει από ψηλά λες και βγήκε από τις σημειώσεις του Sébastien Le Prestre de Vauban, μηχανικού του γαλλικού στρατού που ανέπτυξε την τέχνη των αστεροειδών οχυρών στον 17ο αιώνα επί βασιλείας Λουδοβίκου του 14ου. Σχεδιασμένα τότε για να αποκρούουν τις επιθέσεις του μουσκετοφόρου πεζικού και τα πυρά του πυροβολικού, τα αστεροειδή οχυρά παρείχαν περιμετρική προστασία εξασφαλίζοντας μέγιστη κάλυψη και ισχύ πυρός από τους αμυνομένους έναντι πολυαρίθμων εχθρών. Τα σχέδια περιλάμβαναν τάφρους αναχαίτισης, αναχώματα και χαρακώματα και επέτρεπαν στους αμυνομένους να πλήξουν από τα πλάγια κάθε επίθεση του εχθρού από όπου κι αν προερχόταν.
Base opérationnelle avancée temporaire vers Ménéka, style Vauban, réalisée en 2018 par le 17e régiment de Génie parachutiste (qui a signé son ouvrage en haut à droite)
En attendant (peut être un jour) une vue aérienne du camp en étoile de Labbézanga (le long du fleuve Niger)… pic.twitter.com/DDCl06pdiR— FdeStV (@Marsattaqueblog) August 19, 2020
Φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στον αμυντικό ιστοχώρο Defensionem, εμφανίζουν δύο τουλάχιστον βάσεις του Γαλλικού Στρατού που στεγάζουν γαλλικά, αμερικανικά και άλλα ευρωπαϊκά στρατεύματα στον αγώνα κατά της αντίστασης του ισλαμικού κράτους. Οι οχυρώσεις κατασκευάστηκαν από το 17ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών του Μηχανικού και αποτελείται από μια περίμετρο σχήματος πενταγώνου με θέσεις πολυβολείων σχήματος βέλους σε κάθε γωνία του, μια θέση που στα εγχειρίδια του de Vauban περιγράφεται ως redan (γωνιώδης οχύρωση).
Ο ίδιος ο Vauban, γεννημένος το 1633, σχεδίασε τους γεωμετρικούς αυτούς τύπους οχυρώσεων. Η συμβολή του Γάλλου μηχανικού στη στρατιωτική τέχνη εκμεταλλεύτηκε τις ιταλικές κατακτήσεις στον τομέα, μια μορφή οχυρού τεσσάρων γωνιών που εφευρέθηκε από Ιταλούς μηχανικούς και προσέθεσε μια πέμπτη, έναν επιπλέον γωνιακό προμαχώνα δίνοντας στο οχυρό μια χαρακτηριστική αστεροειδή μορφή. Με τον τρόπο αυτό, το οχυρό του Vauban προσέφερε όχι μόνο προστασία αλλά και καλύτερη κατανομή πυρών, αφού όπλα και άνδρες μπορούσαν να μετακινηθούν εσωτερικά προς τις απειλούμενες πλευρές και να πλήξουν τον επιτιθέμενο από τρεις πλευρές ταυτόχρονα, εν αντιθέσει με το ιταλικό σχέδιο που επέτρεπε μόνο την εμπλοκή από δύο πλευρές.
Σήμερα, πάνω από 400 χρόνια μετά, τα οχυρά του Vauban επιστρέφουν στη μόδα! Αν και ξεπερασμένα από τα σύγχρονα όπλα, αποδεικνύονται αποτελεσματικά ακόμα στα πεδία συγκρούσεων στην Αφρική, μια και οι αντάρτες του Μάλι δεν είναι τόσο εξελιγμένοι στις τακτικές τους, εκπαιδευμένοι και το πολύ που μπορεί να περιμένουν οι Γάλλοι είναι μια μαζική επίθεση κύματος από πλημμελώς εκπαιδευμένους ενόπλους σε ανοιχτό έδαφος. Με πολυβόλα FN MAG αντί για κανόνια και αυτόματους εκτοξευτές βομβίδων, όπως ο GMG της Heckler and Koch αντί για μουσκέτα, τα οχυρά Vauban διατηρούν τα πλεονεκτήματα στον 21ο αιώνα, όπως τα αρχικά σχέδια του 17ου αιώνα και οι σύγχρονοι προμαχώνες αποδεικνύονται αποτελεσματικοί στο ρόλο που αρχικά σχεδιάστηκαν: στο να προστατεύουν τους στρατιώτες και το υλικό τους από ξαφνικές επιθέσεις. Ένα αστεροειδές οχυρό στο Μάλι, μάλιστα, έχει και αντίστοιχο χαράκωμα όπως η τάφρος που περιέζωνε τα παλιά οχυρά.
Τα πλεονεκτήματα, ωστόσο, σταματούν εδώ. Οι τακτικές του 16ου αιώνα δεν θα είχαν καμία τύχη στο σύγχρονο πεδίο μάχης εναντίον ενόσς σύγχρονου αντιπάλου. Οχυρώσεις, όπως αυτές συγκεντρώνουν την ισχύ πυρός των αμυνομένων σε μια πλευρά, κάτι που δεν θα λειτουργούσε υπέρ των αμυνομένων σήμερα. Ένας σύγχρονος αντίπαλος θα βομβάρδιζε με την αεροπορία και το σύγχρονο πυροβολικό το οχυρό μέχρι οριστικής διάλυσης ενώ τα άρματα μάχης και άλλα μηχανοκίνητα μέσα θα το κύκλωναν και θα το ξεπερνούσαν με ευκολία. Παγιδευμένοι εντός του, οι αμυνόμενοι δεν θα μπορούσαν παρά να παρακολουθήσουν τον εχθρό να τους προσπερνά αναμένοντας την οριστική εκμηδένιση.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τις τακτικές και οχυρώσεις του 15ου-17ου αιώνων στα ελληνικά εδώ και εδώ.
