Πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, ήταν η πρόεδρος μιας μικρής μετασοβιετικής δημοκρατίας. Σήμερα, η Μολδαβή Μάγια Σάντου είναι μια ευρωπαϊκή προσωπικότητα πρώτης γραμμής, ενισχυμένη από τη νίκη της, χθες, Κυριακή, στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Η 52χρονη υποψήφια εξελέγη με το 55% των ψήφων έναντι ενός αντιπάλου που υποστηριζόταν από τους φιλορώσους, του Αλεξάντρ Στογιανόγκλο, καταφέρνοντας να ξεπεράσει το κρύο ντους της 20ης Οκτωβρίου, όταν το «ναι» στο δημοψήφισμα για την ΕΕ κέρδισε με πολύ μικρή διαφορά.
«Θέλω να ξέρετε ότι άκουσα όλες τις φωνές, περιλαμβανομένων των επικριτικών», δήλωσε στην ομιλία της νίκης της και υποσχέθηκε ότι θα είναι πρόεδρος «όλων» σε μια πολύ διαιρεμένη χώρα.
Πρώτη γυναίκα που ανέλαβε, το 2020, τα υψηλότερα καθήκοντα στο κράτος αυτό, που βρίσκεται ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη ρωσική σφαίρα επιρροής, η Μάγια Σάντου επεδίωκε για καιρό να καλοπιάνει τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν εξομαλύνοντας παράλληλα τις σχέσεις της με τη Δύση.
Αφότου όμως η γειτονική Ουκρανία ζει κάτω από τις βόμβες του Κρεμλίνου, η Σάντου υπογραμμίζει ότι τα 2,6 εκατομμύρια των Μολδαβών πρέπει να ενταχθούν το συντομότερο στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η διακριτική προσωπικότητά της και το ντροπαλό χαμόγελό της έρχονται σε αντίθεση με το κουράγιο και την «αποφασιστικότητά» της -η λέξη ανήκει στο Γάλλο ομόλογό της Εμανουέλ Μακρόν- να υπερασπιστεί μια «ξεκάθαρη πορεία» για τη χώρα της έναντι των επεμβάσεων της Μόσχας, στην οποία δεν αρέσει η επιθυμία της για ανεξαρτησία.
Γεννημένη επί Σοβιετικής Ένωσης στο χωριό Ρισιπένι, στα σύνορα με τη Ρουμανία, έχει μόλις ενηλικιωθεί όταν η χώρα της αποκτά ανεξαρτησία το 1991.
Πτυχιούχος στη διαχείριση και τις διεθνείς σχέσεις, αρχίζει τη σταδιοδρομία της στους διαδρόμους του υπουργείου Οικονομίας, όμως, απογοητευμένη από τα στραβά στη χώρα της, φεύγει να εργαστεί για την Παγκόσμια Τράπεζα, αρχικά στην Κισινάου και μετά στην Ουάσινγκτον.
Μέχρι τον «ανεμοστρόβιλο» που την έφερε στην προεδρία: το 2012 δέχεται «μια αναπάντεχη προσφορά» και αποδέχεται «να μειώσει 15 φορές τα έσοδά της» για να αναλάβει ένα υπουργικό χαρτοφυλάκιο, αυτό της Παιδείας.
«Δεν προέβλεπα να γίνω πολιτικός», είχε εξομολογηθεί στη διάρκεια ομιλίας της το 2022 προς τους φοιτητές του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όπου είχε σπουδάσει. «Όμως αποφάσισα ότι το γεγονός πως δεν θέλω να ζω σε μια χώρα που διευθύνεται από διεφθαρμένους ανθρώπους», δεν σημαίνει αναγκαστικά «ότι θα πρέπει να αλλάξω χώρα».
Αντιμέτωπη με τις «δυσκολίες» και τις «ομιλίες μίσους», λέει πως έμαθε την «ανθεκτικότητα». Και δεν κάνει πίσω.
Τοποθετεί κάμερες επιτήρησης στις αίθουσες εξετάσεων, με αποτέλεσμα το ποσοστό επιτυχίας στις εισαγωγικές στα πανεπιστήμια να περάσει από το 95%, στο 59%. Και περνάει το μήνυμα: δεν μπορείς πια να πληρώνεις για πτυχίο.
Στην εξουσία, η Μάγια Σάντου καταλαβαίνει πως, μέσα σ’ ένα σύστημα που πάσχει από τη γάγγραινα των ολιγαρχών, πρέπει να φτιάξει το δικό της χώρο. Το 2016 δημιουργεί με τις οικονομίες της το Κόμμα της Δράσης και της Αλληλεγγύης (PAS), αλλά χάνει στις προεδρικές.
Εκλέγεται στο κοινοβούλιο πριν αναλάβει για λίγο πρωθυπουργός και, έπειτα από ένα θεαματικό σκάνδαλο διαφθοράς -το 12% του ΑΕΠ εξαφανίζεται μέσα σε μερικούς μήνες- , κερδίζει τις προεδρικές εκλογές το 2020 με 57,7% των ψήφων.
Θεωρώντας ότι είχε υποτιμηθεί από τους αντιπάλους της, οι οποίοι έβλεπαν σ’ αυτή και την ομάδα της «μια παρέα διανοουμένων», κυνηγάει τη διαφθορά και θέτει σε εφαρμογή ένα εκτεταμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, το οποίο παραμένει ανολοκλήρωτο στον τομέα της δικαιοσύνης. Πρέπει να πάμε «γρηγορότερα», παραδέχθηκε χθες, Κυριακή, το βράδυ.
Μόλις οι πρώτες βόμβες αντήχησαν στην Ουκρανία, η Μάγια Σάντου κόβει τις γέφυρες με τη Μόσχα, υποδέχεται δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και χτυπάει την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικό της «σχέδιο Μάρσαλ».
Τον Ιούνιο 2023 καλεί 46 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων για τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, κάτι πρωτοφανές σ’ αυτή τη χώρα που δεν ήταν καθόλου συνηθισμένη σε διεθνείς διασκέψεις.
Ένα χρόνο αργότερα άρχισαν επισήμως οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
Η Σάντου, η οποία μιλάει καλά ρουμανικά, αγγλικά και ρώσικα, χαίρει του «σεβασμού και της αναγνώρισης» των δυτικών ηγετών, σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Αρμάν Γκόζου, Ρουμάνος ιστορικός που ειδικεύεται στις πρώην σοβιετικές χώρες και τη Ρωσία.
«Αντιπροσωπεύει μια μεγάλη ευκαιρία για τη Μολδαβία», εκτιμά και υπογραμμίζει πως είναι πιθανόν η πρώτη ηγέτιδα της χώρας «με τέτοιο διεθνές κύρος».
Είναι μάλλον φανερό ότι η κυρία είναι ό,τι ο Ελευθέριος Βενιζέλος για την Ελλάδα.
Ο οποίος, θυμίζω, πέραν της εν πολλοίς Εθνικής Ολοκληρώσεως, στήριξε δύο μεγάλες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις (εκείνη του 1911 επί του Συντάγματος του 1864, και φυσικά εκείνη της Β’ Ελληνικής Δημοκρατίας μεσοπολεμικώς) και ευρίσκεται πίσω από όλα ανεξαιρέτως τα θεσμικά νομοθετήματα που επέτρεψαν τον εκσυγχρονισμό της Ελληνικής οικονομίας και την κατέστησαν βιώσιμη και ικανή να στηρίξει τις ανάγκες μιας χώρας που διπλασιάσθηκε σε έκταση και πληθυσμό και απορρόφησε εκατομμύρια εκριζωμένων Ελλήνων, όπως
Όλοι οι ως άνω νόμοι ισχύουν ακόμη, πρακτικώς απαράλλακτοι!
Να σημειώσω ότι, ως Πρωθυπουργός το 1928-32, ο Βενιζέλος συμμετείχε ανελλιπώς στις νομοπαρασκευαστικές εργασίες για την σύνταξη της κορωνίδος της έννομης τάξεως μας, του Αστικού Κώδικος, και έθετε (το γνωρίζω προσωπικώς από τη μελέτη των πρακτικών) ερωτήματα πιο ουσιώδη και από τους καθηγητές και από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, όντας κοινωνός όλων των μειζόνων αστικών κωδίκων της Ευρώπης στην έσχατη λεπτομέρεια, και γνώστης των πλεονεκτημάτων και αδυναμιών κάθε ρύθμισής τους!
Η λογική λέγει ότι, με βάση το παρελθόν, θα περάσουν πάρα πολλοί αιώνες για να έχει παρόμοια τύχη και πάλι η Ελλάς.
Εξυπακούεται ότι τέτοιοι ηγέτες, που ξεκολλούν το κάρο από τη λάσπη και δίνουν φτερά στα έθνη, κάνουν ζημιά σε παρακμιακές δυνάμεις, που παρασιτούν στον εθνικό κορμό με προνόμια και παραχωρήσεις, με κλειστή οικονομία, με μαφιόζικες συσσωματώσεις.
Γι’ αυτό και οργανώνουν λυσσαλέα αντίσταση!
Ο ξεσηκωμός του λαού της Μολδαβίας σε διχασμό από τους ρωσόφιλους ολιγάρχες είναι τυπικό παράδειγμα. Στην Ελλάδα φθάσαμε προ αιώνος και πλέον σε ακόμη πιο γκροτέσκ καταστάσεις, με το “ανάθεμα” κατά Βενιζέλου και φυσικά τις απόπειρες δολοφονίας του (που δυστυχώς ανταποδόθηκαν από φανατισμένους οπαδούς του με το φόνο του πλέον πεφωτισμένου αντιπολιτευομένου, του Ίωνος Δραγούμη …).
Το ότι τώρα Έλληνες φανατίζονται κατά της Προέδρου που έδωσε φτερά σε ένα παρακμιακό κράτος και υπέρ των διεφθαρμένων Ρώσων και ρωσοκίνητων μαφιόζων και ολιγαρχών δεν μπορεί να έχει εξήγηση με βάση τα ιστορικά πεπραγμένα των περί ων ο λόγος, αλλά απορρέει από το μίσος μας προς τη Δύση.
Μισούμε όποιον είναι ανώτερός μας. Έχει πετύχει να απολαύει μεγαλύτερης ελευθερίας, πληρέστερης δημοκρατίας, απόλυτης διαφάνειας, απαράμιλλης ευημερίας, λαμπρής παιδείας, συνεκτικών δικτύων προστασίας των ασθενεστέρων.
Είμαστε μικρόψυχοι και φθονεροί, ως άνθρωποι και ως έθνος.
Δυστυχώς.
Όπως είπε και ο Αρκάς σήμερα σε ένα σκίτσο του που σπάει κόκαλα, “αγωνισθείτε για το δικαίωμά σας να μην έχετε δικαιώματα”.
Τα αναλυτικά αποτελέσματα εδώ:
https://pv.cec.md/cec-presidential-results-tour2.html
Άρχισε λίγο σα θρίλλερ, με την έννοια ότι άργησε να ενσωματωθεί η πρωτεύουσα και τα περίχωρα καθώς και η τεράστια διασπορά (1 στους 6 ψηφοφόρους ήταν στο εξωτερικό).
Ο Στογιανόγλου είναι Γκαγκαούζος στην καταγωγή (δλδ από τη Γκαγκαουζία, μια περιοχή ημιαυτόνομη στη Μολντόβα). Ήταν γενικός εισαγγελέας μεταξύ 2019-2021, υπεύθυνος για πολλές βρωμιές σε συνεργασία με τον τότε πρόεδρα και σφουγγοκωλάριο του Πούτιν, Ίγκορ Ντοντόν.
Για τους Γκαγκαούζους πληροφορίες εδώ.
Η Ρεπούμπλικα Μολντόβα είναι ουσιαστικά η ” Κύπρος” της Ρουμανίας με ρουμανική πλειοψηφία και χαρακτηριστική προφορά, συν μια μειοψηφία Ρώσων εποίκων που κυρίως κουβάλησε ο Στάλιν μετά το 40 στο κλασσικό σενάριο ρωσικής αποικιοκρατίας.
Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι στη Ρουμανική σφαίρα, δυο γυναίκες έκαναν τη διαφορά τα τελευταία χρόνια:Η Μάγια Σάντου στη Μολντόβα, και η Λάουρα Κοντρούτσα Κιόβεσι ως εισαγγελέας διαφθοράς εδώ στη Ρουμανία, πρίν αλλάξει η κυβέρνηση και τη διώξουν. Τώρα βρίσκεται στις Βρυξέλλες ως επικεφαλής της Γενικής Εισαγγελίας Διαφθοράς
https://www.eppo.europa.eu/en
Αγαπητή Πτήση, γιατί σβήσατε την δημοσίευσή μου; Υπάρχει κανένας κανόνας πως πρέπει να είναι πάντα politically correct?