Τραγικός είναι ο απολογισμός για την Πολεμική Αεροπορία -συνολικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις προφανώς- του 2023, καθώς μόνο στον Κλάδο καταγράφονται 6 απώλειες κατά το καθήκον, στα εξής συμβάντα:
30 Ιανουαρίου 2023: Πτώση F-4E Phantom ανοιχτά της Ανδραβίδας. Νεκροί ο Σμηναγός (Ι) Ευστάθιος Τσιτλακίδης και ο Υποσμηναγός (Ι) Μάριος-Μιχαήλ Τουρούτσικας.
25 Ιουλίου 2023: Πτώση CL-215 στην Νότια Εύβοια. Νεκροί ο Σμηναγός (Ι) Χρήστος Μουλάς και ο Ανθυποσμηναγός (Ι) Περικλής Στεφανίδης.
17 Σεπτεμβρίου 2023: Δυστύχημα στην αποστολή που εστάλη στην Λιβύη. Νεκρή η Επισμηναγός (ΥΝ) Ευαγγελία Ανδρεαδάκη της Διεύθυνσης Υγειονομικού του ΓΕΕΘΑ. Στο ίδιο συμβάν είχαμε ακόμη 4 θύματα, την Αντιπλοίαρχο (ΥΝ) Γλυκερία Μεμεκίδου, τον Αρχιλοχία (ΠΖ) Γεώργιο Βούλγαρη και τους πολίτες Άντζελα-Μόϊρα και Φίλιππο Μανδαλιό.
27 Δεκεμβρίου 2023: Πτώση Τ-2 Buckeye στην Καλαμάτα. Νεκρός ο Επισμηναγός (Ι) Επαμεινώνδας Κωστέας (φωτό).
Καποιος να το πει στον Τραμπ
Η Τουρκία ποσό του ΑΕΠ της δίνει;
Σε συνδυασμό με την αναφορά για το στόχο 25% των αμυντικών δαπανών του Ηνωμένου Βασιλείου να αφορά τον τομέα της Έρευνας κι Εξέλιξης ίσως θα έπρεπε να δούμε και την κατανομή των δαπανών. Η αύξηση της θητείας θα αυξήσει τις δαπάνες λειτουργίας αλλά αν δεν πέσουν χρήματα και σε αναλώσιμα και υλικά ώστε οι στρατεύσιμοι να γίνουν μάχιμοι σε επιχειρήσεις κι όχι στους τομείς που είναι τώρα (παρελάσεις, επιθεωρήσεις…) θα είναι μια κακή αύξηση των δαπανών. Το αντίστοιχο είναι η απαξίωση υλικού και αντικατάσταση με νέο έναντι μαζικών αγορών εντυπωσιασμού.
Καταλαβαίνω το ρίσκο που σχετίζεται με τις δαπάνες έρευνας και εξέλιξης καθώς μπορεί να είναι ποσά που μπορεί να δαπανηθούν χωρίς αποτέλεσμα και μπορεί να μην έχουμε την πολυτέλεια: αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να μηδενιστούν. Απλά είναι σημαντικό να δούμε πως διαμορφώνονται οι δαπάνες είτε σε επίπεδο Συμμαχίας είτε σε εθνικό επίπεδο και διαχρονικά ώστε να καταλάβουμε που και πόσο αποτελεσματικά είναι τα κονδύλια που δαπανούμε στην Άμυνα