Το Martin XB-48 ήταν ένα αεριωθούμενο βομβαρδιστικό που αναπτύχθηκε από την εταιρεία Glenn L. Martin Company στις Ηνωμένες Πολιτείες, στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Σχεδιάστηκε για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Υπουργείου Πολέμου των ΗΠΑ, το οποίο το 1944 ζήτησε νέα σχέδια για αεριωθούμενα βομβαρδιστικά με μέγιστο βάρος απογείωσης από 36.000 έως 91.000 κιλά. Το ίδιο συνδύαζε την τεχνολογία των πρώιμων τζετ κινητήρων με σχεδιαστικά στοιχεία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως η κλασική οβάλ διατομής άτρακτος και οι ευθείες πτέρυγες.
Το αεροσκάφος που κατασκευάστηκε είχε μήκος 26,14 μέτρα, εκπέτασμα 33,02 και και ύψος 8,08 μέτρα. Ζύγιζε άδειο 26.535 κιλά, ενώ το μέγιστο βάρος απογείωσης έφτανε τα 46.540 κιλά. Εξοπλιζόταν με έξι… αναιμικούς κινητήρες General Electric J35, οι οποίοι παρείχαν ώση 17 kN ο καθένας, τοποθετημένοι σε δυο φαρδιά ατρακτίδια κάτω από τις πτέρυγες.
Η μέγιστη ταχύτητα του XB-48 ήταν 841 χλμ/ώρα στα 35.000 πόδια, με εμβέλεια 2.900 χλμ. και μέγιστο ύψος πτήσης 12.000 μέτρα. Το πλήρωμα αποτελούνταν από τρία μέλη, κυβερνήτη, συγκυβερνήτη και βομβαρδιστή-πλοηγό. Το φορτίο έφθανε τις 36 βόμβες των 250 λιβρών και υπήρχε πρόβλεψη για διπλό πολυβόλο 0,50 ιντσών σε πυργίσκο στην ουρά, αν και αυτό το χαρακτηριστικό αφαιρέθηκε αργότερα.
Το XB-48 ήταν το πρώτο αεροσκάφος που χρησιμοποίησε σύστημα προσγείωσης τύπου “ποδηλάτου”, με τους κύριους τροχούς, δύο ζεύγη των δύο, στην άτρακτο, συν πολύ πιο μικρούς σταθεροποιητικούς τροχούς στις πτέρυγες. Αυτό γιατί οι λεπτής διατομής πτέρυγες δεν είχαν χώρο για ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης.
Η πρώτη πτήση του πραγματοποιήθηκε στις 22 Ιουνίου 1947, από το εργοστάσιο της Martin στη Βαλτιμόρη προς τη βάση Patuxent River, καλύπτοντας 117 χιλιόμετρα σε 37 λεπτά. Κατά την προσγείωση, το αεροσκάφος αντιμετώπισε προβλήματα με το σύστημα πέδησης, με αποτέλεσμα να φθαρούν τα ελαστικά, αλλά δεν υπήρξαν τραυματισμοί ή άλλες ζημιές.
Κατασκευάστηκαν μόνο δύο πρωτότυπα, με σειριακούς αριθμούς 45-59585 και 45-59586. Το δεύτερο πέταξε στις 16 Οκτωβρίου 1948. Το πρόγραμμα δοκιμών περιλάμβανε σχεδόν 100 πτήσεις, αλλά το XB-48 δεν προχώρησε σε παραγωγή. Αν και παρουσίασε ικανοποιητική απόδοση σε όλες τις δοκιμές, η εταιρεία έχασε το συμβόλαιο, και η USAF επέλεξε τον ανταγωνιστή του, το Boeing B-47 Stratojet, το οποίο είχε ακόμη μεγαλύτερη εμβέλεια και δυνατότητες εξέλιξης χάρη στις οπισθοκλινείς πτέρυγες και την απλούστερη διάταξη κινητήρων. Έτσι το XB-48 εγκαταλείφθηκε, καθώς η πρόοδος των αεροκατασκευών στην εποχή του ήταν τόσο ραγδαία, που ακόμη και σχέδια λίγων ετών είχαν ήδη ξεπεραστεί με το που έφθαναν στην περίοδο δοκιμών τους.
