Η τεχνολογία καλπάζει και νέα συστήματα κάνουν την εμφάνισή τους αλλάζοντας το μελλοντικό πεδίο της μάχης, όπως το ξέραμε. Στα ερευνητικά εργαστήρια και τα σχεδιαστήρια μελλοντικών συστημάτων μάχης το όπλο λέιζερ ήταν η “λυδία λίθος” για τα όπλα του μέλλοντος.
Επί 70 χρόνια οι οραματιστές του μελλοντικού πεδίου μάχης φαντάζονταν την κατάργηση της πυρίτιδας και την αντικατάστασή του από τα λέιζερ. Από τυφέκια μάχης μέχρι ισχυρά λέιζερ ικανά να καταστρέφουν εχθρικούς σχηματισμούς, πλοία ή αεροσκάφη. Αν και το λέιζερ έφτασε στο πεδίο της μάχης ήδη από τη δεκαετία του 1970 με τη μορφή προηγμένων συστημάτων σκόπευσης, δεν κατόρθωσε να φτάσει ακόμα τη φαντασία εκείνων των σχεδιαστών.
Αμερικανικό αεροσκάφος ισχυρίζεται πως δέχτηκε πυρά λέιζερ από κινεζικό πολεμικό
Αυτό όμως δείχνει τελευταία να αλλάζει: τα όπλα λέιζερ κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους στο πεδίο της μάχης. Το 2014 το πλοίο του Αμερικανικού Ναυτικού USS Ponce απέπλευσε φέροντας ένα πυροβόλο λέιζερ, το πειραματικό AN/SEQ-3 Laser Weapon System (LaWS) για την καταστροφή (θεωρητικά) εχθρικών μικρών τηλεκατευθυνόμενων αεροχημάτων και ταχυπλόων σκαφών. Πιο πρόσφατα, το αντιτορπιλικό USS Dewey ενσωμάτωσε το σύστημα Optic Dazzler Indicator, Navy (ODIN) για την παραπλάνηση εχθρικών επερχομένων βλημάτων ενώ πολύ σύντομα θα δούμε κι άλλα, με πιο πρόσφατη την είδηση πως θα αναπτυχθούν σε υποβρύχια. Από την άλλη, Στρατός και Πεζοναύτες ενδιαφέρονται για μικρά, φορητά λέιζερ που να καταρρίπτουν drones, ενώ ενδιαφέρον δείχνει και η Αμερικανική Αεροπορία για να εξοπλίσει αεροσκάφη από AC-130 Gunship ως F-35.
Το Αμερικανικό Ναυτικό τοποθέτησε όπλο αναχαίτισης drone με λέιζερ σε αντιτορπιλικό
Tί γίνεται όμως με τα άρματα μάχης; Το κύριο όχημα μάχης εκ παρατάξεως στην ξηρά εδώ και έναν αιώνα έχει αρκετή ισχύ και χώρο για να φέρει ένα μεγάλο όπλο λέιζερ που να καταστρέφει τεθωρακισμένα και θέσεις του εχθρού αντικαθιστώντας επιτέλους τα πυροβόλα ευθείας τροχιάς;
Το ερώτημα δείχνει ενδιαφέρον και στη φαντασία πολλών ο εξοπλισμός των αρμάτων μάχης με ένα ισχυρό λέιζερ που θα τυφλώνει τα συστήματα σκόπευσης, θα λιώνει τη θωράκιση των οχημάτων εν ριπή οφθαλμού και θα εξαϋλώνει στρατιώτες του εχθρού είναι εντός των δυνατοτήτων των σύγχρονων λέιζερ και οι ταινίες και παιχνίδια φαντασίας έχουν καλλιεργήσει χρόνια τώρα το κοινό.
Υπάρχουν, σίγουρα, πλεονεκτήματα σε ένα λέιζερ αρμάτων: το κόστος ανά βολή είναι μικρό και εφόσον τα “πυρομαχικά” είναι ουσιαστικά ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται επιτόπου από τη συσκευή, λύνει δύο καίρια προβλήματα σε ένα: το ζήτημα του χώρου μέσα στο όχημα που δεν θα στοιβάζεται από ογκώδεις αποθήκες βλημάτων και το ζήτημα της τροφοδοσίας και διοικητικής μέριμνας. Χωρίς βλήματα να καταναλώνονται οι μονάδες δεν θα χρειάζεται να βασίζονται σε φάλαγγες φορτηγών τροφοδοσίας και να δεσμεύουν χρόνο στην φόρτωση βλημάτων στα άρματα. Σίγουρα, τέλος, τα όπλα λέιζερ θα δώσουν λύση στην αντιμετώπιση των μικρών τηλεχειριζόμενων drones που κυριαρχούν στα σημερινά πεδία μαχών, καίγοντας σε δευτερόλεπτα κομμάτια τους και καταρρίπτοντάς τα.
Στα μειονεκτήματα, από την άλλη, είναι το επίπεδο της τεχνολογικής εξέλιξης των λέιζερ. Μπορεί να φτάσαμε να τα τοποθετήσουμε σε καταδρομικά και αρματαγωγά αλλά είναι τόσο μικρά ώστε να χωρέσουν σε ένα όχημα ξηράς; Είναι τόσο κοστοβόρα ώστε να υποστηριχθούν από τα ηλεκτροπαράγωγα των οχημάτων αυτών; Και το κυριότερο: είναι αρκετά ισχυρά ώστε να αντιμετωπίσουν άλλα άρματα;
Το Αμερικανικό Ναυτικό χρηματοδοτεί 3 νέα όπλα λέιζερ κατά εναερίων και στόχων επιφανείας
Το τελευταίο ερώτημα είναι κρίσιμο, αφού τα άρματα αντιπαρατίθενται στο πεδίο κυρίως με άλλα άρματα. Μπορεί σε εργαστηριακές συνθήκες μια δέσμη λέιζερ να λιώνει μια ατσάλινη πλάκα αλλά μπορεί να το κάνει και σε συνθήκες πεδίου μάχης; Τα άρματα μάχης, ακόμα και τα παλιότερα, έχουν προστασία στο μετωπικό τόξο από παχιές πλάκες χάλυβα θωράκισης, κεραμικές πλάκες, συνθετικές θωρακίσεις που ένα όπλο λέιζερ μπορεί να αδυνατεί να διατρήσει. Ακόμα κι αν μπορεί, θα χρειαστεί η επίμονη εκπομπή στο ίδιο ακριβώς σημείο για χρόνο 5 δευτερολέπτων ή και περισσότερο κάτι που δεν είναι πρακτικό στο πεδίο της μάχης. Αντίθετα, ένα συμβατικό πυροβόλο μπορεί στον ίδιο χρόνο να εκτοξεύσει ένα βλήμα χημικής ενέργειας ή και δύο, αν το πλήρωμα είναι αρκετά εκπαιδευμένο.
Ένα ακόμα μειονέκτημα είναι πως το πεδίο της μάχης είναι ένα χάος καπνού, σκόνης, υγρασίας και εκσφενδόνισης ξένων αντικειμένων. Κάτι που ξεχνάμε συχνά είναι πως η ακτίνα λέιζερ δεν είναι μένει αλώβητη όταν περνά μέσα από κουρνιαχτό σκόνης, σωματιδίων και καπνού. Η επαφή της ακτίνας με ξένα μικροσωματίδια την κάνουν να χάνει ενέργεια και να γίνεται αναποτελεσματική. Ακόμα και μικροσωματίδια νερού, όταν η ακτίνα περνά μέσα από ομίχλη, υγρασία, νερό ή πάγο, αναχαιτίζουν την ισχύ και ακυρώνουν τη δράση της.
Εχθρικά οχήματα που αντιμετωπίζουν άρματα με όπλα λέιζερ μπορούν να διαφύγουν αποτελεσματικά προβάλλοντας ένα προπέτασμα καπνού και λοιπών σωματιδίων. Το αιώνιο μάθημα στην εκπαίδευση πως το προπέτασμα καπνού μας κρύβει αλλά δεν μας κάνει άτρωτους, πλέον αλλάζει κι έναντι λέιζερ γίνεται άξαφνα πολύ αποτελεσματικό.
Κοντολογίς, τα λέιζερ μπορεί να είναι εδώ αλλά δεν είναι ούτε ενωμένα, ούτε δυνατά και ειδικά για τα άρματα, ίσως κάνουμε ακόμα πολύ καιρό να τα δούμε όπως τα φανταζόμαστε.
Πηγή
