Σαν σήμερα μπήκε σε υπηρεσία το καταδρομικό Kirov

Σαν σήμερα στις 30 Δεκεμβρίου 1980 μπήκε σε υπηρεσία το Kirov, αφού είχε καθελκυστεί τρία χρόνια νωρίτερα με τη ναυπήγησή του να έχει ξεκινήσει το 1973. Δυστυχώς έμελε να είχε άδοξη κατάληξη.
Υπηρέτησε στην πιο θερμή περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, μέχρι που υπέστη ένα ατύχημα στον πυρηνικό του αντιδραστήρα την χειρότερη δυνατή στιγμή, το 1990 πάνω στη λήξη του Ψυχρού Πολέμου ενώ έπλεε στη Μεσόγειο Θάλασσα.
 
Λόγω απόλυτης έλλειψης κεφαλαίων, το Kirov, που εν τω μεταξύ σε ρωσική υπηρεσία είχε μετονομαστεί σε Admiral Ushakov, δεν επισκευάστηκε ποτέ. Παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ναυπηγεία Ζβεζντότσα περιμένοντας κάποια αλλαγή στην οικονομική κατάσταση της χώρας που θα του επέτρεπε να επανέλθει σε υπηρεσία.
Τέτοια αλλαγή δεν ήρθε ποτέ, και τελικά τα μόνα κεφάλαια που διατέθηκαν ξανά για τον πάλαι ποτέ φόβο και τρόμο των βόρειων θαλασσών, ήταν για την χρηματοδότηση της ακριβής διαδικασίας της αφαίρεσης του πυρηνικού του αντιδραστήρα και της διάλυσής του για παλιοσίδερα.
Αν και υπήρξαν σχέδια για την επαναφορά του πρώην Kirov σε υπηρεσία κάποια στιγμή επί εποχής παχιών αγελάδων πριν το 2010, η κατάσταση που περιήλθε το ρωσικό Ναυτικό στην συνέχεια δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο.
 
Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου ότι από τα δυο εναπομείναντα πλοία της κλάσης, μόνο το ένα θα περάσει από πρόγραμμα αναβάθμισης λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Τελικά το 2015 ελήφθη οριστικά κι εγκρίθηκε η απόφαση για την διάλυσή του πρώην Kirov.
Τα καταδρομικά Kirov έμειναν στην ιστορία για πολλούς λόγους, όντας επιβλητικά πλοία με τρομερό οπλισμό. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ να αποδείξουν την αξία τους στην μάχη όπως είχαν σχεδιαστεί στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι μάλλον η ανθρωπότητα θα είχε εισέλθει σε Γ’ ΠΠ.
Yπήρξαν οι μεγαλύτερες μάχιμες μονάδες επιφάνειας του σοβιετικού Ναυτικού και πλέον και του διάδοχου ρωσικού αλλά και παγκοσμίως, μετά την απόσυρση των αμερικανικών θωρηκτών της κλάσης Iowa.
Επρόκειτο για ένα πυρηνοκίνητο πλοίο με πρακτικά απεριόριστη ακτίνα δράσης και πρωτοφανή οπλισμό κι εξοπλισμό για τα δεδομένα της εποχής όχι μόνο της τότε ΕΣΣΔ αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το Kirov σχεδιάστηκε με γνώμονα να μπορεί να επιτεθεί ακόμα και μόνο του ενάντια σε ολόκληρες ομάδες μάχης αεροπλανοφόρων του αμερικανικού Ναυτικού, ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια σε οποιαδήποτε απειλή στον αέρα, την επιφάνεια ή και κάτω από αυτήν.
Για τον σκοπό αυτό είχε εξοπλιστεί με περίπου όλα τα όπλα που είχε στην διάθεσή του το σοβιετικό Ναυτικό από άφθονους αντιαεροπορικούς πύραυλους S-300 μέχρι υπερηχητικούς αντιπλοϊκούς P-700 Granit.
Ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ κάτι αντίστοιχο σε άλλες ναυτικές δυνάμεις, δηλαδή το Kirov και τα υπόλοιπα της κλάσης του ήταν κυριολεκτικά μία κατηγορία από μόνα τους που κανένας δεν προσπάθησε καν να πλησιάσει με κάποια εφάμιλλη σχεδίαση.
Δυστυχώς οι συνθήκες δεν τα ευνόησαν. Πολυδάπανα πλοία στην κατασκευή και συντήρηση, μυθικό κόστος αναβάθμισης και με τεράστιες ανάγκες σε προσωπικό, ήταν πλέον εκτός τόπου και χρόνου.
Το διάδοχο ρωσικό Ναυτικό είχε απείρως πιο πιεστικές ανάγκες από τα να τα διατηρήσει αξιόμαχα, με αποτέλεσμα να αφεθούν να σαπίζουν στους ναυστάθμους και μόλις δυο να έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα σε υπηρεσία.
Πέρα από την προβολή σημαίας, το ρωσικό Ναυτικό θα μπορούσε να είχε επωφεληθεί πολύ περισσότερο αν είχε διαθέσει τα χρήματα για την συντήρησή τους σε ναυπήγηση περισσότερων νέων μικρότερων μονάδων.
Ακόμα και η ίδια η απόσυρσή τους είναι ένας λογιστικός κι οικονομικός πονοκέφαλος αφού ελλείψη αντίστοιχης τεχνογνωσίας, υπολογίζεται ότι η διάλυσή του θα κοστίσει σχεδόν 10 φορές περισσότερο από την διάλυση μέχρι τότε του μεγαλύτερου πυρηνοκίνητου αποσυρθέντος υποβρυχίου, σύμφωνα με το TASS.