Αν και το μεγαλύτερο μέρος της ισραηλινής κοινωνίας είναι ακόμη σε κατάσταση σοκ από την 7η Οκτωβρίου, δηλαδή την εισβολή της Χαμάς, τις σφαγές συμπολιτών τους, την απαγωγή εκατοντάδων και τον ακόλουθο πόλεμο που έχει ξεσπάσει στη Γάζα, τα πολιτικά ένστικτα δεν έχουν σιγαστεί.
Έτσι ο Νετανιάχου, αν και προς το παρόν έχει μια σιωπηρή ανοχή ως “πρωθυπουργός ανάγκης” (ο ίδιος έκανε και ανοίγματα στην αντιπολίτευση να μετέχει στην κυβέρνηση, μετά την 7η Οκτωβρίου), παραμένει αντιδημοφιλής καθώς πλέον έχουν συσσωρευτεί πολλά εις βάρος του. Προφανώς το βαρύτερο είναι η αιματηρή αποτυχία του ισραηλινού κράτους να προβλέψει και να αντιμετωπίσει την επίθεση της Χαμάς, που ήταν πρωτοφανής και με κάπου 1.200 ισραηλινούς νεκρούς. Εδώ ειδικό λόγο έχουν οι κάτοικοι του νοτίου Ισραήλ που βιώσαν από κοντά την εισβολή και σε σημαντικό ποσοστό είχαν ψηφίσει Νετανιάχου, και τώρα τον αποδοκιμάζουν.
Πέρα από αυτό, ο Νετανιάχου κατηγορείται συνολικά για την πολιτική του στο Παλαιστινιακό, για την παρέμβαση που κάνει στην πολιτική δομή της χώρας, ακυρώνοντας εν μέρει την ελεγκτική λειτουργία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (με τεράστιες διαδηλώσεις μήνες τώρα να δηλώνουν την λαϊκή οργή). Ακόμη, υπάρχουν πολλές κατηγορίες για διαφθορά και νεποτισμό εις βάρος του, όπως και μια αργοκίνητη δικαστική διερεύνηση.
Έτσι, όπως αναφέρουν ισραηλινά ΜΜΕ, στελέχη του ίδιου του κόμματος του, του Λικούντ, συζητούν μια κίνηση αμφισβήτησης του εντός Βουλής, ώστε να τον εξωθήσουν σε παραίτηση. Με στόχο αυτός να αντικατασταθεί αλλά με κάποιο πρόσωπο εντός Λικούντ, ώστε το κόμμα να διατηρήσει την εξουσία. Για να γίνει αυτό βέβαια απαιτούνται σχεδόν οι μισοί βουλευτές του κόμματος (έχει τώρα 32 στην Βουλή των 120), ώστε να διασφαλιστεί πως σε συνεργασία με κόμματα της αντιπολίτευσης θα έχουν 61 ψήφους, για να περάσει η πρόταση δυσπιστίας.
Το αν θα εξελιχθεί μια τέτοια ανατροπή θα το δούμε σύντομα, προς το παρόν όμως η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα που εξελίσσεται σε μεγάλο βάθος και με μικρές (για το μέγεθος της επιχείρησης) απώλειες, “μετρά” σε κάποιο βαθμό υπέρ του Νετανιάχου. Ο οποίος δεν παραλείπει να επισκέπτεται στρατιωτικές μονάδες ως “πολεμικός πρωθυπουργός”…
