Δύσκολες αυτές οι μέρες. Η γκρίνια των στρατευσίμων έχει φτάσει στα ύψη, καθώς πλησιάζει στα όρια η κόντρα του ποιος το έχει πιο μεγάλο… το Μέσο (για να πάρει καμμιά άδεια). Αλλά στο τέλος, όλοι βολεύονται, ειδικά όσοι είναι κοντά και γύρω από το ΚΨΜ μου. Σε Μονάδες στα νησιά, σε προκεχωρημένες κανονιοφόρους ή πυραυλακάτους, και σε μονάδες ρέντινες της ΠΑ, τα πράγματα είναι περισσότερο γιορτινά. Εκεί μαθαίνω πως γκρίνια δεν υπάρχει τόσο μεγάλη, καθώς μιας και είναι κοντά στην απειλή, είναι πιο “πατριωτικό” το κλίμα. Και τα παλικάρια μας εκεί, δεν θα άφηναν τη θέση τους, ούτε για τον εκπληκτικό καφέ μου.

Τα δώρα των Τούρκων στους πιλότους της ΠΑ

Μιλώντας για ρέντινες, στην ΠΑ το κλίμα είναι εορταστικό. Μέχρι σήμερα, οι πιλότοι των Φ-16 και των Μιράζ 2000, σηκώνονταν για να αναχαιτίσουν κάτι φουκαριάρικα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας των απέναντι. Πλέον, έχουν και μερικά τουρκικά Φ-16. Όταν συμβαίνει αυτό, τότε γίνεται χαμός, σκοτώνονται οι πιλότοι ποιος θα πάει. Μου λένε ότι αν μπουν Φ-16, οι πιλότοι μας βγάζουν κλήρο ποιος θα πρωτοπάει, γιατί έχουν καιρό να ρίξουν κανά χέρι ξύλο στους απέναντι. Αν μάλιστα κανάς Τούρκος αισθανθεί αρκετά μάγκας, και μπει σε αερομαχία, τότε οι πιλότοι μας έχουν την καλύτερή τους, σέβονται για μερικά δευτερόλεπτα την ευγενική κίνηση του αντιπάλου πιλότου, και μετά του ρίχνουν και στα αυτιά. Μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι πετούσαν τα αεροπλάνα τους μόνο για ασκήσεις, και για εκπαίδευση. Τους ζήτησε ο Έρντι μάλλον να δικαιολογήσουν τις υποτιμημένες λίρες που πληρώνονται, και να κάνουν και κανά τσαμπουκά. Το πρόβλημα για αυτούς είναι πως εδώ και αρκετούς μήνες, τα νέα ελληνικά Βάιπερ είναι στην πρώτη γραμμή σε ικανούς αριθμούς. Και αυτό έχει αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού, με τρόπους που εγώ δεν ξέρω να σας αναλύσω. Αλλά όπως μου είπε ένας σμηνίας, στο Αιγαίο Θα Πέφτει Ξύλο Χωρίς Έλεος. Δεν τα λέω εγώ, οι αεροπόροι τα λένε. Και δεν λένε ψέμματα.

Η ΕΑΒ πάει καλά

Μιλώντας για Βάιπερ, πρέπει να πούμε πως η ΕΑΒ πλέον πάει με ρυθμό τις παραδόσεις των εκσυγχρονισμένων αεροπλάνων. Σε αυτό έχει συμβάλει τα μέγιστα και η Λόκχιντ Μάρτιν καθώς η στήριξη που προσφέρει στην ΕΑΒ είναι μεγάλη. Η όσμωση όμως των δυο εταιρειών είναι πλέον καλή, και σε αυτό παίζει ρόλο και η άλλη μια ελληνική εταιρεία, η Απέλλα. Το θέμα είναι πως η ΕΑΒ εμφανίζεται πλέον ικανή να αναλάβει και τα Μπλοκ 50, αν αυτά αποφασιστεί να εκσυγχρονιστούν. Σε κάθε περίπτωση, με τις δοκιμές του πρώτου εκσυγχρονισμένου Πάπα-Τρία (έτσι, για να θυμηθούμε τα παλιά), και τις παραδόσεις ον-τάιμ των Βάιπερ, η ΕΑΒ δείχνει να κάνει ένα νέο ρηστάρτ. Όχι από αυτά τα πιασάρικα, που θα εμφανιστεί Υπουργός, Πρωθυπουργός, ΠτΔ, Πρόεδρος Κομισιόν, ο Τραμπ και ο Πάπας, αλλά από αυτά τα χαμηλών τόνων, τα πραγματικά. Αν δείτε πολιτικούς να μπουκάρουν, τότε δυο είναι τα ενδεχόμενα, ή η ΕΑΒ πήρε μερίδιο κατασκευής από το Φ-47, ή απλά το Υπουργείο τους έκοψε κονδύλια. Πάντως ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ και τα άλλα καλούδια, είναι μια απόδειξη του τι μπορεί να γίνει. Αν όπως λένε οι Πτησαίοι το εργαλείο μπει και στις ΚΙΜΩΝ, τότε σκεφτείτε τι έχει να γίνει αν το αγοράσουν και οι Γάλλοι για τις δικές τους φρεγάτες! Ένας ωραίος τύπος που ήρθε από Τανάγρα, μου εξηγούσε καμιά ώρα πως δεν υπάρχουν αντίστοιχα συστήματα του ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ σε ευρωπαϊκές εταιρείες, παρά μόνο σε ισραηλινές (που ως γνωστόν, Ισραήλ και Γαλλία δεν τα πάνε και πολύ καλά στα αμυντικά). Λέω εγώ, εσείς κρατήστε το εσείς.

Τα Μπλοκ 50

Μιλώντας για τα Μπλοκ 50, αν και επισήμως τα Μπλοκ 50 από τη ΠΑ λένε πως ΘΑ εκσυγχρονιστούν, θυμίζω πως σε λίγες μέρες έχουμε 2026. Δηλαδή 30 χρόνια μετά την άφιξη των αεροσκαφών σχεδόν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως τα αεροσκάφη έχασαν το τρένο του εκσυγχρονισμού το 2017, όταν λόγω χρημάτων επιλέξαμε μόνο τον εκσυγχρονισμό των Φ-16 που αγοράστηκαν επί Σημίτη και Καραμανλή του Β. Τα Μπλοκ 50 αγοράστηκαν επί Μητσοτάκη φάδερ. Τώρα, καλό είναι να είμαστε ρεαλιστές. Τα αεροσκάφη πράγματι έχουν αρκετές ώρες πτήσης ακόμη να δώσουν, εδώ έχουν και τα Μπλοκ 30. Επίσης, η Λόκχιντ, έχει προσφέρει καλή τιμή στην ΠΑ, και αυτό είναι ένα σοβαρό επίτευγμα για την ΠΑ. Αλλά πλέον, καθώς η ΠΑ μπαίνει όλο και βαθύτερο στο Ντάτα Ρουμ της ΓΙΟΥΣΑΦ για τα Φ-35, μαθαίνει πράγματα τελείως απόρρητα για το τι μπορεί να κάνει το Φ-35. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήδη υπάρχουν αξιωματικοί της ΠΑ στις ΗΠΑ για εκπαίδευση. Στο Ντάτα Ρουμ, δεν αποκλείεται να υπάρχουν και δεδομένα για τις αποστολές του Ισραήλ πάνω από το Ιράν. Θυμίζω πως το Ισραήλ, με τα Φ-35, μετέτρεψε την ιρανική αεράμυνα σε οικόπεδο μέσα σε 3 μέρες. Καθώς λοιπόν διαπίστωσε η ΠΑ, πως η Τουρκία, με τα παλιά της πλέον Φ-16, και τα εγχώριας κατασκευής και μέτριας αξιοπιστίας αντιαεροπορικούς της, μοιάζει αρκετά με το Ιράν, διαπιστώνει πως με τον ελληνικό συνδυασμό Φ-16 Βάιπερ, Ραφαλ και Φ-35, έχει αντιστοιχία με τον ισραηλινό συνδυασμό Φ-16 Σούφα, Φ-15 Άι, και Φ-35 Άι. Της λείπουν όμως περισσότερα Φ-35. Και έτσι, ψάχνει να βρει τρόπους να αγοράσει περισσότερα Φ-35.

Περισσότερα Φ-35 αλλά λεφτά γιοκ

Καθώς όμως λεφτά δύσκολα θα βρεθούν, ο τρόπος είναι να κοπούν προγράμματα. Αυτό το ξέρει και η ΠΑ, που φοβάται μη δει τον εκσυγχρονισμό των Φ-16 Μπλοκ 50, να πηγαίνει για το… 2035 (υπάρχει μια νέα ελληνική πατέντα, που λέγεται Ατζέντα 2030). Έτσι, ναι μεν πιέζει για εκσυγχρονισμό, αλλά το 2035 τα Φ-16 θα είναι 40 ετών. Με λίγα λόγια, ασχέτως το τι λέγεται επισήμως, μάλλον σε περισσότερα Φ-35 πάμε. Και με τις τιμές που έχει πια το Φ-35, είναι λογικό. Και η ΠΑ, αν και μίλησε κάποια στιγμή για 8-12 Φ-35, καλοβλέπει να καλύψει μια δεύτερη παραγγελία με 20 αεροσκάφη. Αυτό δεν αποκλείω να έχει διαρρεύσει και στη σκληρή Ντασό, που αφού μας κρέμασε με την επαναγορά των παλιών Μιράζ, τώρα προσφέρει υψηλότερες τιμές για τα νέα Ραφάλ Φ4. Με λίγα λόγια, δεν αποκλείω τα ποσά για 6 ως 12 νέα Ραφάλ, να γίνουν 6 ως 12 νέα Φ-35. Και μαζί με τα λεφτά των Μπλοκ 50, να πάμε στα συν 20 Φ-35, με 40 συνολικά αεροσκάφη.

Τα τουρκικά Γιουροφάιτερ

Μιλώντας για τα τουρκικά Γιουροφάιτερ, οι αεροπόροι είναι χαλαροί όσο δεν παίρνει. Ξέρουν ότι θα πετάξουν για λίγο καιρό, θα δοκιμάσουν τα ραντάρ τους απέναντι στα ελληνικά μαχητικά, θα εγκλωβίσουν τα Βάιπερ και τα Βάιπερ αυτά, θα εγκλωβίσουν ίσως και τα Ραφάλ, μέχρι εκεί. Από κάποιο σημείο και μετά οι παραβιάσεις από τα τουρκικά Γιουροφάιτερ θα γίνονται γνωστές εκ των προτέρων από τα διεθνή Χρηματιστήρια. Όταν πέφτει η τουρκική λίρα, θα σημαίνει πως αγοράστηκαν ανταλλακτικά για τα αεροπλάνα τους. Έτσι, λίγες μέρες μετά θα τα βλέπουμε στο Αιγαίο. Το πιθανότερο είναι να στέλνουμε και Ραφάλ, όχι γιατί δεν θα τα βγάζουν πέρα τα Βάιπερ, απλά γιατί οι πιλότοι των Ραφάλ είναι κι αυτοί άνθρωποι, και δεν γίνεται όλο το ξύλο να το ρίχνουν οι “αμερικανικές” μοίρες. Έχουν λιώσει στην εκπαίδευση, ας ρίξουν και καμιά σφαλιάρα. Για την ιστορία, σε ασκήσεις Ραφάλ εναντίον Γιουροφάιτερ, είτε με γερμανικά, είτε ιταλικά, είτε αγγλικά, είτε ιθπανικά, μου λένε οι ιπτάμενοι πως το κάθε αεροσκάφος έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Απλά εμείς έχουμε τους πιλότους μας. Η ΠΑ έχει αλλάξει πίστα εδώ και δεκαετίες, και αφού δεν κατέρρευσε επί Μνημονίων, δεν θα καταρρεύσει ποτέ.

Οι Γερμανοί αισθάνονται ριγμένοι

Μιλώντας για Γερμανία, ξένισε πολλούς η δήλωση ενός γερμανού υπουργού πριν λίγο καιρό, όταν είπε δημόσια πως η Γερμανία δίνει τελικά τα Γιουροφάιτερ στην Τουρκία. Βασικά η Βρετανία τα δίνει, αλλά αυτός το πήρε πάνω του, κάνοντας κάτι άτσαλο. Εδώ στο Ελλάντα αρχίσαμε φυσικά πάλι περί κακών Γερμανών, θυμήθηκαν κάποιοι και τον συγχωρεμένο τον Σόιμπλε, την Μέρκελ κλπ. Αυτό που δεν σκέφτονται είναι πως από το 2019 που έχουμε ξοδέψει καμιά 15αριά δις σε εξοπλισμούς (150 σύμφωνα με δηλώσεις του νυν ΥΕΘΑ), οι Γερμανοί έχουν πάρει πίνατς. Τα περισσότερα έχουν πάει στους Γάλλους, και μετά σε ΗΠΑ και Ισραήλ. Έχουν έρθει με δεκάδες σοβαρές επενδυτικές προτάσεις, αλλά έχουν πάρει το μεζέ τους (ευγενικά πάντα μιλώντας). Μετά το άδειασμα για γραμμή παραγωγής Λυνξ και μεταφορά γραμμής παραγωγής Λέοπαρντ, μετά το άδειασμα για συμπαραγωγή των Άιρις-Τ σε ΕΑΣ, μετά το άνευ προηγουμένου άδειασμα για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, και μετά το δεκαετές (τουλάχιστον) άτυπο εμπάργκο στην Τουρκία, φαίνεται πως τα πήραν τελείως κρανίο με το θέμα του Θόλου. Η Ελλάδα ζήτησε Σέιφ, μπήκε στο κοινό δίκτυο αεράμυνας, κι ενώ περίμεναν έστω να είναι σε κοινή προμήθεια του Μπάρακ της Άι-Έι-Άι, τελικά μαθαίνουν πως θα γίνει κοινή, αλλά πάλι με τη Ράφαελ (όχι την καφετιέρα μου, την ισραηλινή). Και επειδή είναι η πολλοστή φορά που τους κρεμάμε άσχημα, πρέπει να τα πήραν κρανίο όπως προείπα. Και το θέμα Ράφαελ συζητείται σφόδρα στη Γερμανία, καθώς μαζί με τους Σπάικ Ν-Λος, πούλησε και Σπάικ Η-Αρ στην Ελλάδα, αντί η παραγγελία να πάει στην Γιούρο-σπάικ. Η Γερμανία έβαλε πλάτη να εγκριθεί το Σέιφ, μετά από πρόταση του Μητσοτάκη, και είδε την Ελλάδα μέσω Δένδια να παρατά το Σέιφ, και να προτιμά Μη-Σέιφ Λύσεις (και Μη-Διαγωνισμούς).