Προμελέτη έχει ξεκινήσει το Ιταλικό Ναυτικό για μια νέα κλάση (DDX) σκαφών επιφανείας, με εκτόπισμα έως 10.000 τόνων. Το σκάφος κατηγορίας αντιτορπιλικού αναμένεται να έχει μήκος 175 μέτρων, πλάτος 24 και βύθισμα 9, και πλήρωμα που να ξεπερνά τα 300 άτομα. Ο χρόνος παράδοσης τοποθετείται -αισιόδοξα- το 2028.
Η νέα κλάση θα λειτουργεί με σύστημα πρόωσης CODOGAL (COmbined Diesel Or Gas And eLectric), δηλαδή είτε με τουρμπίνες είτε με κινητήρες ντίζελ συν τη δυνατότητα ηλεκτροκίνησης σε χαμηλές ταχύτητες, ενώ η μεγίστη ταχύτητα υπολογίζεται σε 30 κόμβους.
Ο οπλισμός προβλέπεται ιδιαίτερα βαρύς με 48 κελιά κάθετης εκτόξευσης πυραύλων Aster 15/30, ίσως και Scalp Naval. Τα κελιά θα είναι σε 6 οκταπλούς εκτοξευτές, 2 στην πλώρη και 4 στο κέντρο του σκάφους. Άλλες αναφορές μιλάνε για 48 κελιά στο κέντρο και 16 στην πλώρη.
Το κύριο πυροβόλο θα είναι το γνωστό 127 χιλιοστών Vulcano της Leonardo ενώ 3 (!) Leonardo Strales των 76 χιλιοστών, δύο στο κέντρο συν ένα πάνω από το υπόστεγο στην πρύμνη θα αναλάβουν την κάλυψη επιφανείας και την αντιαεροπορική. Η διαρρύθμιση αυτή με 4 ναυτικά πυροβόλα είναι αρκετά πρωτότυπη αλλά μοιάζει με εξέλιξη της παρόμοιας διάταξης 3 πυροβόλων 76 χιλιοστών, της κλάσης αντιτορπιλικών Andrea Doria, πάλι του Ιταλικού Ναυτικού.
Οι πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας θα είναι από 8 έως 16 Teseo MK2 EVO με ακτίνα δράσης πάνω από 300 χιλιόμετρα, αλλά υποθέτουμε ότι θα μπορούν να αξιοποιηθούν όλα τα αντίστοιχα όπλα του δυτικού οπλοστασίου (NSM, Harpoon, Exoset).
Το σκάφος θα έχει μεγάλο υπόστεγο ικανό να υποστηρίξει δύο ελικόπτερα μεγέθους SH90 ή EH101, σύστημα εκτόξευσης τορπιλών, σόναρ τροπίδος και συρόμενο, ενώ το κύριο ραντάρ θα είναι μια εκδοχή του KRONOS της Leonardo, τεχνολογίας AESA, το οποίο ήδη χρησιμοποιείται στις ιταλικές FREMM.
Η σχεδίαση, όπως τουλάχιστον φαίνεται από τις αρχικές προδιαγραφές είναι μια λογική εξέλιξη της ιταλικής εμπειρίας στα μεγάλα σκάφη επιφανείας (FREMM και Andrea Dorio) καθώς συνδυάζει γνωστά και δοκιμασμένα συστήματα (με την όποια βελτίωση τους) με μεγαλύτερο εκτόπισμα. Δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στο Ιταλικό Ναυτικό να δημιουργήσει καλά προστατευμένους σχηματισμούς με δυνατότητα παρέμβασης σε μεγάλες αποστάσεις και για παρατεταμένο διάστημα.
