Είχαμε γράψει πως το νέο όριο των αμυντικών δαπανών των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, που εγκρίθηκε πριν λίγες ημέρες στην ετήσια σύνολο της Συμμαχίας θα είχε κάποιο κομμάτι “δημιουργικής λογιστικής”. Καθώς, μετά από τις αμερικανικές πιέσεις, ώστε να ανέβουν οι αμυντικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας, ετησίως, αυτό το 5% μοιράστηκε ως εξής: 3,5% ως “κύριες αμυντικές δαπάνες” και ακόμη 1,5% ως έργα υποδομών με αμυντική-στρατηγική σημασία.
Το τελευταίο, 1,5%, είναι φανερά το τρικ που έγινε αποδεκτό, ώστε να εντάσσονται εκεί δαπάνες που έτσι κι αλλιώς γίνονται: κυρίως επενδύσεις σε λιμένες, αεροδρόμια, οδικούς άξονες, ενέργεια, κυβερνοασφάλεια, δίκτυα δεδομένων, δορυφορικές επικοινωνίες κ.ο.κ. Όπότε έτσι θα συμπληρώνεται το 5%, θα είναι η κυβέρνηση Τραμπ ικανοποιημένη, θα γίνει και ουσιωδώς αύξηση αμυντικών δαπανών (από το 2% που ήταν στο προηγούμενο όριο, στο 3,5% εντός δεκαετίας) και όλοι θα δηλώνουν ικανοποιημένοι.
Το πόσο βέβαια φανερή θα είναι η “τακτοποίηση”, αυτό είναι υπό συζήτηση. Έτσι, όπως γράφει το Politico, η Ιταλία σκέφτεται να δηλώσει την κατασκευή ενός τεράστιου έργου, μιας οδικής γέφυρας που θα συνδέει τη Σικελία με την ηπειρωτική χώρα, ως “στρατηγική δαπάνη”! Το κόστος εκτιμάται στα 13,5 δις ευρώ (και μπορεί να ανέβει και παραπάνω) και προβλέπει γέφυρα μήκους 3,6 χιλιομέτρων στο στενό της Μεσσήνης, η μακρύτερη τέτοιου τύπου (κρεμαστή) στον κόσμο. Η ιδέα είναι πολλών δεκαετιών στη Ιταλία (ουσιαστικά χιλιετιών γιατί αναφέρεται από τους ρωμαϊκούς χρόνους), έχει ανακοινωθεί από πολλές κυβερνήσεις για να ακυρωθεί ή ανασταλεί μετά, και πλέον έχει επανέλθει ως “εμβληματικό έργο” της κυβέρνησης Μελόνι.
Το “αμυντικά στρατηγικό” της γέφυρας υποτίθεται θα αιτιολογηθεί από την ταχεία κίνηση στρατευμάτων και εφοδίων που θα προσφέρει, αλλά βέβαια το που θα πηγαίνουν, πέρα-δώθε τα στρατεύματα από τη Σικελία είναι άξιο απορίας. Στο νησί υπάρχει μια πολύ μεγάλη αεροπορική βάση, αυτή της Σιγκονέλα, που εξυπηρετεί συνεχώς αμερικανικές και νατοϊκές επιχειρήσεις και εδρεύουν εκεί περιφερειακές διοικήσεις και υποδομές του 6ου Στόλου ενώ, τα πολεμικά σκάφη των ΗΠΑ, της Ιταλίας και άλλων μελών του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιούν τις λιμενικές εγκαταστάσεις στον κοντινό κόλπο της Αυγούστας. Αλλά και πάλι, οι συγκεκριμένες υποδομές είναι κατασκευασμένες εδώ και πολλά χρόνια, είναι πλήρως λειτουργικές με μόνιμο προσωπικό, ενώ ο ανεφοδιασμός τους γίνεται ακτοπλοϊκά χωρίς προβλήματα.
Το όλο θέμα πάντως θα έχει ενδιαφέρον για να δούμε και άλλες χώρες της Συμμαχίας, και βέβαια και η δική μας, τι θα δηλώσουν τα επόμενα χρόνια ως “στρατηγικά έργα” για να πιάσουν το 5% αμυντικών δαπανών. Ελπίζουμε εδώ να μην βρεθεί η Ελλάδα να δηλώνει τίποτα… “επιδοτήσεις βοσκοτόπων και αμνοεριφίων”.
